ซุปเปอร์มหาเศรษฐีหน้าใหม่ นิยาย บท 148

บทที่ 148

เลขาหลี่เห็นเช่นนี้ก็รู้สึกใจร้อนมาก ประธานแกล้งเขาหรือเปล่าเนี่ย?

ให้เขาลงมาไล่คนออก ในที่สุดคนเขาไปแล้ว แม่ง ยังสั่งให้เขาไปตามคนกลับมาอีก ถ้าตามคนกลับมาไม่ได้งานก็จะหายไปด้วย

รีบวิ่งตามขึ้นไป ขวางทางของไป๋ยี่เฟยและหลงหลิงหลิงไว้ และพูดไปด้วยหอบไปด้วย"ท่านทั้งสองครับ......รอก่อนครับ......ประธาน......ประธานของพวกเรา......บอกว่า......จะพบคุณ......"

ไป๋ยี่เฟยฟังเขาพูดจบอย่างใจเย็น และพูดอย่างราบเรียบว่า"อ๋อ ฉันจะไปธุระต่างเมืองแล้ว ไม่พบ"

สีหน้าของเลขาหลี่เก้อเขินเล็กน้อย ไป๋ยี่เฟยคืนคำพูดของเขาในเมื่อกี้นี้กลับมาให้เขา

"คุณผู้ชายครับ เป็นความผิดของผมนี่เองครับ ผมตอแหลครับซี้ซั้วพูดกำหนดการของประธานครับ......"

หลงหลิงหลิงพอเห็นเช่นนี้เลยพูดว่า"เพิ่งบอกมาเมื่อกี้ว่าไม่พบ แต่ตอนนี้กลับเปลี่ยนใจอีกที คุณรู้หรือเปล่าว่าเขาเป็นใคร?เขาเป็น......"

"หลิงหลิง"ไป๋ยี่เฟยเรียกชื่อเธอ สำหรับคนแบบนี้ เขาไม่อยากบอกฐานะของตัวเองให้เขารู้"เมื่อกี้ฉันก็บอกแล้วว่าโอกาสมีแค่ครั้งเดียว พลาดไปแล้วก็ไม่มีให้อีก"

พอพูดเสร็จ ไป๋ยี่เฟยและหลงหลิงหลิงก็เดินอ้อมจากเขาไป และเดินตรงไปต่ออีก

เลขาหลี่กลัวจนเหงื่อไหลออกมา"คุณผู้ชายครับ เรื่องทุกอย่างล้วนเป็นความผิดพลาดของผมเองครับ ไม่มีความเกี่ยวข้องกับประธาน ต้องโทษผมครับ ขอให้ท่านยอมไปพบกับประธาน จะให้ผมทำอะไรล้วนได้หมดครับ"

ไป๋ยี่เฟยหัวเราะเยาะออกมา"ตั้งแต่ที่ฉันเดินออกจากประตูเป็นต้นไป ฉันก็จะไม่วันก้าวเข้าไปอีก ถ้าอยากให้ฉันพบกับเขาก็ได้ ให้เขามาหาฉันเอง ไม่นั้นก็ไม่ต้องพบกันอีกตลอดชีวิตนี้แล้ว"

พอพูดเสร็จ เขาก็ไม่สนใจเลขาหลี่อีก และพาหลงหลิงหลิงขับรถจากไปโดยตรง

เลขาหลี่เช็คเหงื่อบนหน้าผาก"ตกลงต้องทำยังไงต่อเนี่ย?"

"สวัสดีครับ ท่านประธาน คุณผู้ชายคนนั้นบอกว่า ต้องให้คุณไปพบกับเขาเอง ไม่นั้น......"เลขาหลี่เพียงแต่ต้องรายงานออกมาอย่างแท้จริง

วั่นซินฟังเสร็จก็วางสายโทรศัพท์ และนั่งลงไปในเก้าอี้อย่างเหม่อลอย

"ไม่ ไม่ได้ ฉันไม่สามารถให้วั่นซิงกรุ๊ปล้มละลายไปแบบนี้......"วั่นซินนั่งตัวตรงขึ้นมา แล้วรีบโทรไปให้ไป๋ยี่เฟย

แต่ไป๋ยี่เฟยไม่สน ยังวางสายโดยตรง

พอเห็นเช่นนี้ มือของวั่นซินล้วนสั่นขึ้นมา เขารีบลุกตัวขึ้นมา และโทรไปให้เลขาหลี่ ให้เขาเตรียมรถไว้เพื่อไปที่โหวจวี๋กรุ๊ปเดี๋ยวนี้เลย

เลขาหลี่รีบตอบว่าครับ หลังจากวางสายแล้วก็อดไม่ได้ที่จะด่าคำหยาบออกมาเสียงหนึ่ง"คนเมื่อกี้นี้เป็นคนของโหวจวี๋กรุ๊ป?"

เป็นประธานของโหวจวี๋กรุ๊ปหรือเปล่า?

พอกลับมาถึงโหวจวี๋กรุ๊ป ไป๋ยี่เฟยเพิ่งนั่งลง หลงหลิงหลิงก็มาเคาะประตู"ท่านประธานคะ ประธานของวั่นซิงกรุ๊ปจะพบกับท่านคะ ตอนนี้รออยู่ใต้ตึกค่ะ"

"ไม่พบ"ไป๋ยี่เฟยปฏิเสธ

สิบนาทีผ่านไป หลงหลิงหลิงก็ขึ้นมาอีก"ท่านประธานคะ ประธานของวั่นซิงกรุ๊ปบอกว่าเขามีความยากลำบากอยู่ค่ะ"

ไป๋ยี่เฟยหัวเราะออกมาอย่างเย็นชา"ไปปะกับเขาว่าฉันออกธุระ อีก 1 สัปดาห์ถึงกลับมา"

ภายในห้องโถง จนถึงเวลานี้เลขาหลี่ถึงรู้ว่า คนเมื่อกี้นี้เป็นประธานของโหวจวี๋กรุ๊ปจริงด้วย เหงื่อเลยไหลออกมาอย่างต่อเนื่อง หวาดกลัวเป็นอย่างยิ่ง

ขณะนี้วั่นซิงกรุ๊ปใจร้อนมาก กว่าจะรอจนหลงหลิงหลิงมาถึง

"ประธานวั่นคะ ประธานของพวกเราไปธุระที่ต่างเมืองค่ะ อีก 1 สัปดาห์ถึงจะเข้ามา"เมื่อเวลาที่หลงหลิงหลิงพูดคำพูดนี้ ก็ได้มองไปที่เลขาหลี่ตาหนึ่ง

เลขาหลี่ก้มหน้าลง พยายามทำตัวเหมือนไม่ได้อยู่ในที่นี้

วั่นซินได้ยินเช่นนี้ก็ตะลึง"ผู้ช่วยหลง ฉันมีความลำบากจริงๆ รบกวนคุณฝากบอกกับประธานไป๋ว่าฉันไม่ได้ตั้งใจไม่พบ ฉันแค่......"

"ประธานวั่น ไม่ใช่ว่าประธานไม่มาพบ เป็นเพราะประธานไม่อยู่จริงๆ ฉันก็ไม่มีวิธีใดๆ"หลงหลิงหลิงขัดจังหวะของเขา ไม่ว่าเขามีความลำบากอะไร ก็ไม่ควรร่วมมือกับบริษัทอื่นมาต่อต้านโหวจวี๋กรุ๊ป เพราะโหวจวี๋กรุ๊ปมีบุญคุณต่อวั่นซิงกรุ๊ปอย่างมาก