บทที่ 193
หลิวเสี่ยวอิงอยากหัวเราะเสียงดัง แต่สถานการณ์ไม่เป็นใจ จึงต้องกลั้นขำ “หลิงหลิง คนโง่สองคนนี้แหละ”
หลงหลิงหลิงได้ยิน เข้าใจทันที สายตาไม่เป็นมิตรของพวกเขา
ส่วนผู้หญิงมีเสน่ห์โดนหลงหลิงหลิงว่า กัดปากไม่พูด เธอรู้สถานะของหลงหลิงหลิง จึงไม่กล้าสร้างปัญหา
วั่นต้าเป่ารู้สึกขายหน้า โวยวายเสียงต่ำ “เงียบหน่อย อย่าให้ฉันขายหน้า!”
ผู้หญิงมีเสน่ห์ทำอะไรไม่ได้ จึงฮึ้มไปคำหนึ่ง ไม่พูดอีก
หลิวเสี่ยวอิงและหลงหลิงหลิงสบตากัน ทำเหมือนมองสองคนข้างหลังอย่างไม่ได้ตั้งใจ ทั้งสองยิ้มโดยปริยาย
ไป๋ยี่เฟยเห็นรู้สึกว่าต้องมีแผนร้าย “พวกเธอทำอะไร? ยิ้มอย่างลึกลับแบบนี้?”
หลิวเสี่ยวอิงกระแอมเบาๆ “เดี๋ยวนายก็รู้แล้ว”
วั่นต้าเป่าไม่ได้ยินที่พวกเขาคุยกัน ในใจของเขาตอนนี้ไม่นิ่ง
หลิวเสี่ยวอิงและหลงหลิงหลิงเป็นสาวสวยทั้งสอง เป็นแบบที่ผู้ชายหลายคนชอบ อย่างไรก็ตาม สาวสวยสองคนนี้ กลับซ้ายข้างหนึ่งขวาข้างหนึ่งอยู่ข้างไอ้ยาจกคนนั้น
เพราะอะไรกัน?
แค่ยาจกคนหนึ่ง ได้รับการดูแลดีขนาดนี้?
แล้วมองดูที่อยู่ข้างตัวเอง ทันใดนั้นรู้สึกว่าถูกบดบัง เทียบกับหลิวเสี่ยวอิงและหลงหลิงหลิงไม่ได้แม้แต่นิด
ทำไมเขาไม่ได้ดีแบบนั้นบ้าง?
“ต่อไป สิ่งที่จะนำมาประมูลนี้ คิดว่าทุกคนเคยได้ยินมาแล้ว ไม่ว่าผู้ชายหรือผู้หญิง ก็จะต้องใจเต้น นั่นก็คือดาวทะเลเรืองแสงของพวกเรา ออกแบบโดยVictoirede Castellaneนักออกแบบเครื่องประดับที่มีชื่อเสียง”
“หินหลักทำจากอัญมณีไพลินธรรมชาติ น้ำหนักเดิมหนัก 35 กะรัต หลังจากทำการออกแบบและตัด ตอนนี้หนัก 5.9 กะรัต แนวคิดแรงบันดาลใจที่เป็นเอกลักษณ์ของนักออกแบบเน้นความงามของอัญมณีไพลินเหมือนน้ำทะเลสวยงาม ลึกลับและสวย
“เชื่อว่าทุกคนคงจะใจเต้นแรง ไม่ว่าจะนำไปเป็นของขวัญให้แฟนสาว ภรรยา หรือนำมาเสะสม ก็สำคัญเหมือนกัน ถ้าอย่างงั้นตอนนี้เริ่มการประมูล ราคาเริ่มต้นที่ห้าล้าน”
ไป๋ยี่เฟยไม่ค่อยสนใจเครื่องประดับมากนัก แต่เมื่อเขาได้เห็นอัญมณีสีน้ำเงินเข้มแล้ว ใจเต้นจริงๆ
แน่นอน ใจเต้นเพราะหลี่เสว่
แต่งงานมานาน นอกจากซื้อเพชรให้ครั้งที่แล้ว ก็ไม่เคยซื้อเครื่องประดับอะไรให้หลี่เสว่ ดังนั้นไป๋ยี่เฟยคิดว่าอาจจะประมูลได้ ให้หลี่เสว่
ทุกคนพูดถึงเรื่องนี้
“นี่คืออัญมณีไพลินธรรมชาติ มีมูลค่ามากนะ!”
“ใช่สิ แบบนี้ดีมากนะ!”
นี่น่าสะสมมาก”
“……”
ไป๋ยี่เฟยคิดในใจ อัญมณีดีขนาดนี้ หากจะประมูลได้ น่าจะยากหน่อย?
ด้านหลัง ผู้หญิงมีเสน่ห์ดึงวั่นต้าเป่าแล้วพูด “ต้าเป่า นายประมูลลงมาให้ฉันสิ? ฉันอยากได้……”
วั่นต้าเป่าระงับความรู้สึกคลื่นไส้ในใจ ดึงมือออกช้าๆ แล้วกระแอมเบาๆ “รอก่อน ฉันประมูลให้”
เป็นผู้ชายที่มีเงินคนหนึ่ง แน่นอนว่าเวลานี้ไม่อยากขายหน้า อีกอย่าง ยังให้ยาจกที่อยู่ข้างหน้าได้เห็น แบบไหนคือคนรวย
ยังสามารถให้หลิวเสี่ยวอิงเห็นชัดๆ ว่าอยู่กับคนรวยดี หรือว่าอยู่กับยาจกดี?
“หกล้าน!”
วั่นต้าเป่าพูดราคาอย่างไม่ลังเล
ไป๋ยี่เฟยหันไปมองข้างหลัง เลิกคิ้วเล็กน้อย
วั่นต้าเป่าเห็นจึงมองไป๋ยี่เฟยอย่างท้าทาย “ยาจก ราคาสูงขนาดนี้ทำให้นายตกใจหรือเปล่า?”
หลงหลิงหลิงไม่รู้ว่าเมื่อกี้เกิดอะไรขึ้น จึงงุนงงมาก ไป๋ยี่เฟยมองดูเหมือนยาจกเหรอ? แค่แต่งตัวธรรมดาไปหน่อยนี่นา!
เห็นได้ชัด ไป๋ยี่เฟยซึมซับอิทธิพลจากสภาพแวดล้อมและสิ่งอื่นๆ เข้าไปโดยไม่รู้ตัว หลงหลิงหลิงก็รู้สึกว่าเป็นเรื่องปกติแล้ว
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ซุปเปอร์มหาเศรษฐีหน้าใหม่