ซุปเปอร์มหาเศรษฐีหน้าใหม่ นิยาย บท 198

บทที่ 198

“ทำไมฉันรู้สึกว่าเหมือนกำลังแข่งกับโหวจวี๋ทั้งหมด?”

“ฉันก็เหมือนกัน เร็วๆ นี้บริษัทเหล่านี้กำลังต่อต้านโหวจวี๋ไม่ใช่เหรอ?”

“เธอพูดอย่างนี้ ก็จริงนะ!”

สีหน้าของวั่นต้าเป่าน่าเกลียดเหมือนขี้ ไป๋ยี่เฟยเป็นถึงประธานบริษัทของโหวจวี๋ แล้วคำพูดเมื่อกี้ของเขาโง่ขนาดไหน? ตอนนี้ เขาหวังว่า หลังจากไป๋ยี่เฟยเรียกราคาเสร็จเรียบร้อย ลืมสิ่งที่พวกเขาพนันไว้

ตอนนี้ไป๋ยี่เฟยไม่มีเวลาสนใจวั่นต้าเป่า เขากำลังมองไปที่เซียวเถิง เซียวเถิงยิ้มกลับ

หลงหลิงหลิงพูดอย่างกังวล “ท่านประธานคะ หนึ่งพันล้านคือที่เราคาดเดาไว้ แต่ตอนนี้……”

ไป๋ยี่เฟยมองลง จากนั้นยกป้ายอีกรอบ “หนึ่งพันหนึ่งร้อยล้าน”

หลงหลิงหลิงมองไป๋ยี่เฟยอย่างตกใจ

หลิวเสี่ยวอิงไม่ได้ร่วมกับพวกเขา เพียงแค่รู้สึกว่าสถานการณ์ตอนนี้ไม่ได้ดี

ตอนนี้เกินพันล้านแล้ว เทียบกับของวั่นต้าเป่าพวกเขาเมื่อกี้ ไม่คุ้มที่จะกล่าวถึง

พิธีกรตื่นเต้นมาก พันล้านถือว่าเป็นราคาที่เหมาะสมแล้ว ถ้ามากขึ้น ราคาเกินขนาดนี้

แน่นอนว่าสำหรับพิธีกรแล้ว เป็นเรื่องที่ตื่นเต้นมาก ท้ายที่สุดเขามีส่วนแบ่งกำไรสำหรับส่วนที่ล้น เกินมาร้อยล้าน แค่คิดก็รู้แล้ว ส่วนแบ่งนี้มากขนาดไหน

“หนึ่งพันหนึ่งร้อยล้าน! หนึ่งพันหนึ่งร้อยล้าน! ยังมีใครจะเพิ่มราคาอีกไหม?”

ไป๋ยี่เฟยจ้องมองพิธีกร ตาเขาแดงก่ำ ที่ดินผืนนี้ จะเกินที่คาดเดาไว้หรือไม่ก็ต้องเอาให้ได้ มิฉะนั้นโหวจวี๋จะต้องเผชิญกับภัยพิบัติ

ทุกคนต่างก็กลั้นหายใจ

หนึ่งพันหนึ่งร้อยล้าน!

นี่ไม่ใช่เงินทุนที่บริษัทธรรมดาสามารถเอาออกมาได้ ต่อให้มี นั่นยังนับรวมอสังหาริมทรัพย์ด้วย แต่ว่าโหวจวี๋แตกต่างออกไป

นี่ก็พอที่จะอธิบายได้ โหวจวี๋เป็นองค์กรชั้นนำของเมืองเทียนเป่ยได้

เวลานี้ จู่ๆ หลิ่วอู๋ฉงก็ยกป้าย “หนึ่งพันสองร้อยล้าน”

ทุกคนอยู่ในความโกลาหล

“นี่คือบริษัทไหนเหรอ?”

“ไม่รู้สิ เมื่อกี้ไม่เห็นเขาเรียกราคานะ!”

“เป็นตัวแทนของบริษัทไหนเหรือเปล่า?”

“……”

หลิ่วอู๋ฉงอยู่ต่างประเทศตลอดๆ เพิ่งกลับมาเมื่อเร็วๆ นี้ ดังนั้นคนที่รู้จักเขามีไม่มาก

ไป๋ยี่เฟยกัดฟัน หลิ่วอู๋ฉงมีบริษัทอื่นสนับสนุนอยู่ ไม่กลัวที่จะเรียกราคา แต่เขาไม่ได้ เขามีแค่โหวจวี๋ แม้ว่าโหวจวี๋จะร่ำรวยแค่ไหน ก็เทียบไม่เท่าผลรวมของเงินทุนขององค์กรจำนวนมาก!

เห็นเช่นนี้หลงหลิงหลิงพูดอย่างกังวล “ท่านประธานคะ พวกเรา……”

จางหรงที่นั่งอยู่อีกฝั่งมาตลอดก็กังวลมาก ที่ดินของชานเมืองใต้ โหวจวี๋ควรได้รับมันจริงๆ แต่ราคาถึงหนึ่งพันสองร้อยล้านแล้ว สูงกว่านี้ ซื้อแล้ว ก็ไม่ได้กำไร!

“ท่านประธานครับ พวกเรายอมแพ้ไหมครับ?” จางหรงเดินมาพูด

ไป๋ยี่เฟยไม่มองจางหรง แต่ยกป้ายอีกรอบ “หนึ่งพันสี่ร้อยล้าน”

ที่ดินผืนนี้มีค่าจริงๆ แต่ก็ไม่ใช่สิ่งล้ำค่า หนึ่งพันล้านถือว่าได้แล้ว ตอนนี้เรียกถึงหนึ่งพันสี่ร้อยล้าน เกินมูลค่าของที่ดินผืนนี้แล้ว

แล้วไม่ว่าจะเป็นใคร ได้รับที่ดินผืนนี้ ก็ไม่ได้กำไรขนาดนั้น

พูดอย่างมีเหตุผล น่าจะไม่มีใครเรียกราคาอีกแล้ว แต่พวกเขากลับไม่ยอม

หลิ่วอู๋ฉงหันกลับไปมองไป๋ยี่เฟย

ไป๋ยี่เฟยมองหลิ่วอู๋ฉงกลับด้วยสีหน้านิ่งเงียบ

ทั้งสองปะทะกันอย่างเงียบๆ คนอื่นกลับไม่รู้อะไร

เวลานี้ หลิ่วอู๋ฉงยกป้ายอีกครั้ง “หนึ่งพันห้าร้อยล้าน!”