ซุปเปอร์มหาเศรษฐีหน้าใหม่ นิยาย บท 216
สรุปบท บทที่216: ซุปเปอร์มหาเศรษฐีหน้าใหม่
อ่านสรุป บทที่216 จาก ซุปเปอร์มหาเศรษฐีหน้าใหม่ โดย เหมยปาเหย
บทที่ บทที่216 คืออีกหนึ่งตอนเด่นในนิยายใช้ชีวิต ซุปเปอร์มหาเศรษฐีหน้าใหม่ ที่นักอ่านห้ามพลาด การดำเนินเรื่องในตอนนี้จะทำให้คุณเข้าใจตัวละครมากขึ้น พร้อมกับพลิกสถานการณ์ที่ไม่มีใครคาดคิด เขียนโดย เหมยปาเหย อย่างเฉียบคมและลึกซึ้ง
บทที่216
โจวฉวี่เอ๋อรู้สึกใจหาย แววตาของหลิ่วจาวเฟิงนี่ดูโหดมากเลย แต่ก็ยังพูดออกมาด้วยสีหน้าที่เรียบเฉย เสว่เอ๋อ คุณไม่ต้องเป็นห่วงหรอก!”
หลี่เสว่ได้พูดสวนไปในทันทีว่า “คนชั่ว! พี่คะ เราแจ้งตำรวจกันเถอะ!”
ตอนนี้มันไม่สามารถปิดบังได้อีกต่อไปแล้ว
ความจริงถ้าดูจากนิสัยของหลี่เสว่แล้ว เธอไม่น่าจะกลัวหลิ่วจาวเฟิงได้ขนาดนี้ อาจเป็นเพราะภาพจำที่เธอมีต่อหลิ่วจาวเฟิงคงไม่ดีนัก บวกกับการวางยาในครั้งก่อน มันจึงทำให้เธอเกิดความรู้สึกไม่ชอบและหวาดระแวงหลิ่วจาวเฟิงอยู่ตลอด
เหมือนหลิ่วจาวเฟิงจะสังเกตเห็นอะไรบางอย่าง แล้วหัวใจก็เจ็บแปลบขึ้นมา ทำไมเสว่เอ๋อถึงเป็นแบบนี้ไปได้?
โจวฉวี่เอ๋อตอบสนองอย่างรวดเร็ว เธอจับมือเสว่เอ๋อแล้วก็วิ่ง แถมยังตะโกนขอความช่วยเหลือจากรปภ.ที่เฝ้าอยู่หน้าประตูด้วย
ที่ๆพวกเธออยู่มันห่างจากประตูไม่ไกลนัก พอเธอตะโกนไปแบบนั้น รปภ.ที่ยืนอยู่ก็ได้ยินเสียงเธอในทันที รปภ.รีบออกมาพร้อมกับไม้กระบองในมือ
โจวฉวี่เอ๋อได้พาเสว่เอ๋อวิ่งไปถึงที่รปภ.แล้ว จากนั้นเธอก็ชี้มาที่หลิ่วจาวเฟิง “เขา เขาจะลวนลามพวกเราค่ะ!”
พอรปภเห็นหลิ่วจาวเฟิงเขาก็เอาโจวฉวี่เอ๋อกับหลี่เสว่ไปหลบที่ข้างหลัง แต่น้ำเสียงที่พูดก็ไม่ได้ดูกระตือรือร้นนัก “เกิดอะไรขึ้นครับ?”
รปภ.คนนี้ไม่ใช่คนโง่ เขารู้ดีว่าทุกคนที่อาศัยอยู่ในวิลล่าหลันโปกั่งนั้นไม่มีใครที่จะไปหาเรื่องได้เลย เขาพอจะจำคนๆ นี้ได้ เขาออกมาจากวิลล่าหลันโปกั่ง และเห็นเขาอยู่บ่อยครั้งด้วย เพราะฉะนั้น แค่ลองคิดดูก็พอจะรู้สถานการณ์แล้ว
นอกจากว่าจะถูกปฏิเสธแล้วยังตามตื๊อไม่เลิก จนผู้หญิงสองคนนี้ต้องหนีออกมาแบบนี้
หลิ่วจาวเฟิงตอบกลับแบบเรียบเฉย “ไม่มีอะไรครับ”
โจวฉวี่เอ๋อก็ไม่ได้คาดหวังอะไรจากรปภ.เหมือนกัน เธอแค่ไม่ให้หลิ่วจาวเฟิงรู้สถานการณ์ของหลี่เสว่เท่านั้น
“คุณจัดการต่อเลยนะคะ เราขอตัวก่อนแล้วกัน” โจวจาวเอ๋อจูงมือหลี่เสว่เตรียมจะจากไป
หลิ่วจาวเฟิงไม่มีทางเลือก ทำได้แค่ยืนดูหลี่เสว่ถูกพาตัวไปทั้งอย่างนั้น แต่ก็ไม่เป็นไร เดี๋ยวเขาค่อยไปสืบก็ได้ ยังไงก็ต้องรู้ให้ได้ว่าเสว่เอ๋อเป็นอะไร
………
ภายในห้องที่แสงไฟสลัว ไป๋ยี่เฟยกับอีกสองคนรออยู่ในห้องอย่างเบื่อหน่าย
“เฮ้อ นี่มันเกิดอะไรขึ้นเนี่ย? ทำไมถึงยังมาไม่ถึงอีกนะ?” หลิวเสียถามขึ้นด้วยความสงสัย
มุมปากของไป๋ยี่เฟยกับหลิวเสี่ยงอิงกระตุกเบาๆ หลิวเสียคนนี้นี่หน้าด้านไม่เบาเลย
ขนาดอยู่ต่อหน้าคนที่แบล็กเมล์แบบนี้
ไป๋ยี่เฟยขมวดคิ้ว เขาไม่ค่อยรู้เรื่องของตลาดมืดของเมืองเทียนเป๋ยสักเท่าไหร่ ที่พอรู้คือ เหมือนจะมีการแบ่งเขตกันอยู่ทางเหนือจะมีไอ้หัวล้านหลิวเป็นคนคุมแค่นั้น นอกเหนือจากนี้เขาก็ไม่รู้อะไรแล้ว
คนๆ นี้มาบอกว่าต่อไปตลาดมืดทั้งหมดจะเป็นของเขา นี่มันไม่บ้าบิ่นเกินไปหน่อยเหรอ?
ต้าส้งพูดออกมาอย่างไม่รีบร้อน “แต่ว่านะ ก่อนจะถึงตอนนั้น ผมมีเรื่องอยากให้คุณช่วย”
“ให้ผมช่วยเหรอ?” ไป๋ยี่เฟยสงสัย “เหมือนเรื่องนี้มันจะไม่ได้เกี่ยวอะไรกับผมนะครับ”
ต้าส้งส่ายหน้า “ทางเหนือเป็นของไอ้หัวล้านหลิว ตะวันออกเป็นของเหล่าเจียง ตะวันตกเป็นของชิงหยู และทางใต้ก็เป็นของผม”
“ตอนนี้น้องสาวของไอ้หัวล้านหลิวได้อยู่ในกำมือของผมแล้ว ส่วนนี้ก็ไม่ใช่ปัญหา ส่วนเหล่าเจียงทางตะวันออกก็ไม่มีค่าให้พูดถึง ปัญหาคือชิงหยูทางตะวันตก ถ้าอยากเอามันให้อยู่ก็ต้องใช้เงินซื้อเท่านั้น” ตอนนี้ไป๋ยี่เฟยเข้าใจแล้ว สิ่งที่ชายคนนี้สนใจก็คือเงินของเขานั่นเอง
“คุณคิดว่าไง? คุณลงเงินผมลงแรง รอให้ผมรวบรวมตลาดมืดให้ได้ก่อน พอถึงตอนนั้นคุณก็จะกลายเป็นพรรคพวกของต้าส้งคนนี้ ไม่ว่าคุณจะเอาชื่อผมไปอ้างที่ไหน คนในวงการก็จะปฏิบัติกับคุณเหมือนกับมิตรสหายเลยล่ะ”
“มันก็ฟังดูไม่เลวนะครับ” ไป๋ยี่เฟยตอบกลับไป “แล้วคุณต้องการเท่าไหร่ครับ?”
ไป๋ยี่เฟยกำลังพยายามถ่วงเวลาให้ได้มากที่สุด เพื่อรอให้ไป๋หู่หาตัวเขาให้เจอ
ต้าส้งตอบกลับมาตรงๆ “ผมเองก็ไม่บังคับคุณนะ ผมต้องการสามสิบล้าน”
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ซุปเปอร์มหาเศรษฐีหน้าใหม่