ซุปเปอร์มหาเศรษฐีหน้าใหม่ นิยาย บท 256

บทที่ 256

ซื้อกิจการของโหวจวี๋กรุ๊ปเหรอ? หลงหลิงหลิงคิดว่าตัวเองได้ยินผิดไป

แต่เย่อ้ายยังคงพูดต่อไป “ผู้ช่วยหลงก็น่าจะรู้แล้วว่า ในตอนนี้เรือบรรทุกสินค้าทั้งหมดของโหวจวี๋กรุ๊ปถูกกักขังไว้ ในฐานะบริษัทที่มุ่งเน้นทางด้านอุตสาหกรรม เรือบรรทุกสินค้าถูกกักไว้ มันจะส่งผลกระทบร้ายแรงแค่ไหนบ้าง”

“กลัวว่า ถ้าอยู่ต่อไปสักวัน มันก็จะขาดทุนเป็นร้อยล้านใช่ไหม?”

หลงหลิงหลิงจับมือเธอแน่น สิ่งที่เย่อ้ายพูดนั้นไม่ผิด นี่มันอันตรายเกินไป สำหรับพวกเขา

แต่เธอจะไม่แสดงความอ่อนแอออกมาเอง “ท่านประธานเย่ โหวจวี๋กรุ๊ปยังไม่ถึงจุดนั้น”

เย่อ้ายหัวเราะ “ฉันเห็นกับตาด้วยตัวเองเลยว่าไป๋ยี่เฟยถูกพาตัวไป โทษฐานที่หนักขนาดนี้ เขาคงไม่สามารถออกมาได้ในช่วงเวลาอันสั้นๆหรอก และอาจจะไม่มีโอกาสได้ออกมา และหากไม่มีเขาอยู่ โหวจวี๋กรุ๊ปก็คงไม่สามารถทนอยู่ได้นาน”

“ตอนนี้ฉันซื้อกิจการโหวจวี๋กรุ๊ป คือกำลังช่วยพวกคุณอยู่ และไม่ให้โหวจวี๋กรุ๊ปสูญเสียไปจนมากเกินไป”

“แต่ฉันรู้ว่าคุณเป็นแค่เลขาคนหนึ่ง และไม่มีสิทธิ์นั้น ดังนั้นรบกวนบอกท่านประธานของคุณด้วย และให้คำตอบฉันโดยเร็วที่สุด”

หลังจากพูดจบแล้ว เย่อ้ายก็จากไป

ที่เธอมาในวันนี้ก็รู้ว่า มันเป็นไปไม่ได้ที่จะได้โหวจวี๋กรุ๊ปทั้งหมดในคราวเดียว ดังนั้นจึงไม่ค่อยอยากจะพัวพันมากเกินไป เธอแค่ต้องรอคำตอบจากหลงหลิงหลิงก็พอแล้ว

เรื่องมันได้พัฒนามาถึงจุดนี้แล้ว หลงหลิงหลิงก็ยิ่งรู้สึกวิตกกังวลมากขึ้นเรื่อยๆ

เหมือนดังที่เย่อ้ายกล่าวว่า ไป๋ยี่เฟยจะไม่สามารถออกมาได้ในช่วงเวลาสั้นๆ และอาจจะไม่สามารถออกมาได้ตลอดชีวิต ในสถานการณ์ปัจจุบันของโหวจวี๋กรุ๊ป มันจำเป็นต้องมีคนมาดูแลสถานการณ์โดยรวม

เมื่อนึกถึงสิ่งนี้ เธอก็นึกถึงหลี่เสว่ขึ้นมาทันที หลี่เสว่เป็นภรรยาของไป๋ยี่เฟย ในฐานะภรรยาของท่านประธานกรรมการ เธอสามารถรับตำแหน่งท่านประธานกรรมการแทนได้ชั่วคราว

แต่สถานการณ์ปัจจุบันของหลี่เสว่ ไม่เหมาะสมอย่างมาก เด็กคนหนึ่งจะสามารถมาดูแลจัดการบริษัทได้หรือ?

หรือว่าจะให้หลี่เฉียงตงมาแทน?

หลังจากหลงหลิงหลิงลังเลไปสักพัก เธอก็ตัดสินใจบอกกับพวกหลี่เฉียงตงไป และปล่อยให้พวกเขามาตัดสินใจ

ไม่นาน หลงหลิงหลิงก็ไปที่โรงพยาบาล

ในห้องผู้ป่วย เมื่อเห็นหลงหลิงหลิงที่กำลังเดินมา หลี่เฉียงตงและหลิวจื่อหยุนก็งงงวย

“ทำไมผู้ช่วยหลงถึงมาที่นี่?” หลิวจื่อหยุนถาม

สีหน้าของหลงหลิงหลิงดูไม่ดีมาก และจากนั้นเธอก็สรุปภาพรวมคร่าวๆของเรื่องนี้

“คุณพูดว่าอะไรนะ?” หลิวจื่อหยุนมีปฏิกิริยาที่รุนแรงที่สุด “ไป๋ยี่เฟยถูกกักขังอยู่ในสถานีตำรวจเหรอ?”

“ทำไมเขาถึงหยุดก่อเรื่องบ้างไม่ได้? มักจะสร้างปัญหาอยู่เรื่อย และฉันแค่เห็นอารมณ์ก็เสียแล้ว!”

“เข้าไปแล้วก็ดี มันจะสร้างปัญหาต่อไปไม่ได้!”

หลี่เฉียงตงขมวดคิ้วเล็กน้อย “โหวจวี๋กรุ๊ปตอนนี้เป็นยังไงบ้าง?”

“อยู่ในสภาพที่เป็นอัมพาตไปครึ่งหนึ่ง ดังนั้นฉันคิดว่าจำเป็นต้องมีใครสักคนยืนขึ้นมาเป็นตัวแทนของท่านประธานกรรมการ มิเช่นนั้น..........” หลงหลิงหลิงพูดอย่างกังวล

หลี่เฉียงตงก็เข้าใจดีว่า สถานการณ์เช่นนี้มันไม่ค่อยจะดีนัก และจำเป็นต้องมีใครสักคนมาเป็นผู้นำ