บทที่ 346
ตามมาด้วย ไป๋ยี่เฟยไม่พูดมากอีก หมุนตัวเดินไปทางแท่นสูง หยิบไมโครโฟน บอกด้วยน้ำเสียงหนักแน่น “ผมทราบ คนจำนวนมากรู้สึกว่าผมยังเด็ก รังแกง่าย อยากที่จะกินเค้กชิ้นใหญ่อย่างโหวจวี๋นี้”
“แต่ทว่า เค้กชิ้นใหญ่อย่างโหวจวี๋นี้ ไม่ใช่ว่าใครก็สามารถกินได้ อยากกิน ก็ต้องดูว่าตัวเองนั้นมีความสามารถนั้นหรือไม่!”
“คนที่อยู่ที่นี่ในวันนี้ เพียงแต่มุ่งเป้าไปที่โหว่จวี๋ เตรียมตัวเองให้พร้อม ที่ผมนี่มีหลักฐาน”
ผู้จัดการใหญ่ยี่สิบสามสิบธุรกิจที่รายงานโหวจวี๋กรุ๊ปพวกนั้น ล้วนหวาดผวา
“ประธานไป๋ ได้โปรดยั้งมือด้วย พวกเราถูกบีบบังคับอย่างไม่มีทางเลี่ยง!”
“ใช่แล้ว ประธานไป๋ เว้นทางรอดด้วย!”
“ประธานไป๋......”
ไป๋ยี่เฟยหัวเราะเสียงเย็น “ทางรอด?”
“ก่อนที่ผมยังไม่มา พวกคุณคิดที่จะให้ทางรอดแก่โหว่จวี๋กรุ๊ปไหม? พวกคุณคิดว่าตัวเองถูกบีบบังคับอย่างไม่มีทางเลี่ยงใช่ไหม? ผมว่าพวกคุณแต่ละคนต่างกระตือรือร้น นี่ก็คือถูกบีบบังคับอย่างไม่มีทางเลี่ยง?”
“พวกคุณยังต้องการหน้าตาอยู่ไหม? ตอนที่พวกเขามุ่งเป้าไปที่โหวจวี๋ก็มุ่งไปถึงทางตัน ผมมุ่งไปที่พวกคุณ ไม่ พูดอย่างถูกต้องก็คือ ผมหยิบเอาหลักฐานที่แท้จริงออกมา ก็ไม่สามารถหรือ?”
“นี่มันหลักการอะไร?”
คำพูดของไป๋ยี่เฟยทำให้คนพวกนั้นก้มหัว ไม่มีวิธีที่จะโต้แย้ง
หลี่ฝานกำหมัดแน่น ไม่ยอม ไม่มีความละอายใจกับพิจารณาตัวเองแม้แต่น้อย
ในตอนนี้เอง ประตูห้องประชุมก็ถูกเปิดออกอีกครั้ง
ทุกคนมองไป ก็งงงวยอย่างฉับพลัน
“ตำรวจ?”
“สถานการณ์อะไร?”
“ใครแจ้งตำรวจ? ไม่ใช่มั้ง?”
พวกคนที่มุ่งเป้าไปที่โหวจวี๋แค่เห็นตำรวจ อย่างไรทัน ตำรวจก็มาแล้ว พวกเขาไม่ทางรอดแล้วจริง ๆ
คนอื่น ๆ ก็มีท่าทางชมเรื่องสนุก เงียบไม่ส่งเสียง
ในเวลานี้เอง หลี่ฝานก็ยิ้ม “ฮ่าฮ่า......ผมเป็นคนแจ้งตำรวจ!”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ซุปเปอร์มหาเศรษฐีหน้าใหม่