ซุปเปอร์มหาเศรษฐีหน้าใหม่ นิยาย บท 360

บทที่360

หลินขวางไม่ค่อยเข้าใจไป๋ยี่เฟย

ส่วนไป๋ยี่เฟยเองก็ไม่ได้อธิบายอะไรเพิ่มเติม พวกเขาคุยกันอีกพักหนึ่งก่อนหลินขวางจะจากไป

……

ช่วงบ่าย ตอนที่ไป๋ยี่เฟยกำลังฝึกอยู่นั้น ฉินหัวก็ได้โทรเข้ามา

“คุณว่ายังไงนะ? จะให้ผมไปที่บ้านของโจวฉวี่เอ๋อด้วยอย่างนั้นเหรอ? ไม่ใช่? นี่พี่ชาย คุณมั่นใจแล้วเหรอ?”

ฉินหัวตอบ “ผม……ไปคนเดียวแล้วมันรู้สึกเกรงใจ…”

ไป๋ยี่เฟยขำคริคริ “นั่นมันพ่อตาแม่ยายของพี่ในอนาคตเลยนะครับ ต่อไปก็เป็นครอบครัวเดียวกันแล้ว มีอะไรให้กลัวนักหนา?”

ฉินหัวอ้ำอึ้งอยู่พักหนึ่งกว่าจะพูดออกมาได้ “การไปบ้านผู้หญิงแบบนี้ มันก็ควรมีผู้ปกครองไปด้วยสิ แต่พ่อแม่ของผมนั้นจากไปตั้งนานแล้ว……คนในครอบครัวคนเดียวยังเหลืออยู่ตอนนี้ก็คือคุณ”

ไป๋ยี่เฟยอึ้งไปพักใหญ่ ถึงได้พูดขึ้นว่า “ได้ครับ คุณอยู่ไหน เดี๋ยวผมไปหา”

ฉินหัวได้นับถือเขาเป็นคนในครอบครัวแล้ว แล้วคนที่เป็นน้องชายอย่างเขายังมีเหตุผลอะไรให้ปฏิเสธอีก?

หลังวางสาย ไป๋ยี่เฟยก็อธิบายกับไป๋หู่ จากนั้นก็ไปอาบน้ำก่อนนะออกเดินทาง

ตอนแรกฉินหัวก็ตั้งใจจะขับรถไปเหมือนกัน แต่ไป๋ยี่เฟยบอกว่าเขาขับเอง ฉินหัวจึงไปยืนรอไป๋ยี่เฟยอยู่ที่หน้าชุมชนที่ตัวเองอยู่

พอขึ้นรถมา ไปยี่เฟยก็ขำใหญ่เลย “นี่พี่ชาย ตอนนี้พี่เป็นพี่แท้ๆ ของผมแล้วนะ จริงสิ พวกพี่สองคนจดทะเบียนกันรึยังครับ?”

“ยังเลย แต่ก็ใกล้แล้ว”

จากนั้น พวกเขาก็ขับรถมาถึงย่านที่โจวฉวี่เอ๋ออาศัยอยู่

ยังไม่ทันถึง ก็เห็นโจวฉวี่เอ๋อยืนอยู่ทางโน้นแล้ว

ฉินหัวลงรถก่อน จากนั้นก็ลงไปเอาของขวัญที่ซื้อมาแล้วตรงหลังรถ

พอเห็นฉินหัวมาถึงโจวฉวี่เอ๋อก็รีบพุ่งเข้ามาทันที แล้วพูดด้วยน้ำเสียงที่เขินอายและอ่อนโยน “จะซื้อของพวกนี้มาทำไมคะเนี่ย? บอกแล้วไงว่าแค่คู่มาก็พอแล้ว”

ฉินหัวเกร็งไปทั้งตัว “มีเป็นเรื่องที่สมควรอยู่แล้วครับ”

จากนั้น โจวฉวี่เอ๋อก็มองเห็นไป๋ยี่เฟย

“คุณมาได้ยังไงคะเนี่ย?” โจวฉวี่เอ๋อทำหน้ารังเกียจ แล้วเธอก็นึกถึงเรื่องราวทั้งหมดที่เกิดขึ้นระหว่างกับไป๋ยี่เฟย ในตอนที่กำลังทำตัวไม่ถูกอยู่นั้นเธอก็คิดไม่ตก คิดไม่ตกเลยว่าไป๋ยี่เฟยจะมาที่นี่ทำไม?

ไปยี่เฟยยักไหล่อย่างช่วยไม่ได้ “ช่วยไม่ได้ ใครให้ผมเป็นน้องชายของพี่ชายล่ะครับ?”

ฉินหัวพยักหน้า “ใช่ เขาเป็นน้องชายผม การที่เขามากับผมมันก็เหมาะสมแล้ว”

“ก็ได้ค่ะ ยอมฝืนใจให้เขาขึ้นไปด้วยก็ได้ค่ะ”

ก่อนจะขึ้นไป โจวฉวี่เอ๋อก็ได้กำชับไป๋ยี่เฟยอีกครั้งว่า “เดี๋ยวพอเข้าไปข้างในแล้ว คุณก็ช่วยพูดให้มันน้อยๆ หน่อยนะคะ ถ้าไม่จำเป็นก็ไม่ต้องทำตัวให้เป็นที่สนใจใส่พ่อแม่ฉันก็ได้ เข้าใจมั้ยคะ?”

“ครับ” ไป๋ยี่เฟยพยักหน้า

เอาเข้าจริง ไป๋ยี่เฟยเองก็รู้สึกทำตัวไม่ถูกอยู่เหมือนกัน ครั้งก่อนที่ต้องช่วยโจวฉวี่เอ๋อจากผู้ชายคนอื่น เขาต้องแกล้งแสดงเป็นแฟนของเธอ แถมยังไปกินข้าวที่บ้านเธอ เล่นละครกันเป็นเรื่องเป็นราว วันนี้เลยทำให้เขาไม่ค่อยมีหน้าไปพบพ่อแม่ของโจวฉวี่เอ๋อเท่าไหร่

โจวฉวี่เอ๋อเองก็รู้สึกไม่ต่างกัน เธอจึงไม่ค่อยอยากให้ไป๋ยี่เฟยขึ้นไปสักเท่าไหร่ ถ้าพ่อกับแม่เกิดเข้าใจผิดขึ้นมาแล้วจะให้เธออธิบายยังไง?

……

“มาแล้วเหรอ?”

ที่หน้าประตู โจวเฉิงหัวพ่อของโจวฉวี่เอ๋อมาต้อนรับด้วยใบหน้าที่ยิ้มแย้ม จ้าวฉิงแม่ของโจวฉวี่เอ๋อเองก็กำลังยิ้มหน้าบาน “รีบเข้ามานั่งเร็ว”

ฉินหัวทักทายด้วยความเขิน “คุณลุงคุณป้า”