ซุปเปอร์มหาเศรษฐีหน้าใหม่ นิยาย บท 40

บทที่40

ณ ห้องประชุมของโหวจวี๋กรุ๊ป

"บริษัทที่ลงทุนก่อนหน้านี้หลายแห่งเริ่มดีขึ้นแล้ว ขณะนี้อยู่ในสถานะกำลังพัฒนา ผลกำไรจึงค่อนข้างต่ำ แต่เมื่อถึงขั้นเติบโตเต็มที่แล้วผลกำไรจะเพิ่มขึ้นเป็นสองเท่า......"

"ดูจากปัจจุบัน บริษัทของพวกเราอยู่ในลำดับที่สิบของจังหวัด ห่างจากลำดับที่หนึ่งยังค่อนข้างไกลอยู่ ยังต้องไปเข้าซื้อกิจการบริษัทที่มีแนวโน้มอีกมาก....."

"ตามสถิติที่ประเมินเบื้องต้น บริษัทที่สามารถเข้าซื้อได้มี:：ตงโย่วกรุ๊ป，นิวซีกรุ๊ป，วัสตุหงหยวน......"

ผู้บริหารระดับสูงรายงานทุกอย่างเสร็จทีละคน จากนั้นต่างมองมาทางไป๋ยี่เฟย

ไป๋ยี่เฟยลืมเปลือกตาขึ้นมาอย่างขี้เกียจ เหมือนเพิ่งจะตื่น ยังหาวออกมา"พูดได้ดีมาก!สรุปได้อย่างครบถ้วน ทำตามนี้เลย!"

“......”

หลงหลิงหลิงจนปัญญามาก คนมากมายพูดไปตั้งนาน เขาล้วนนึกเป็นเพลงกล่อมหลับหรือเปล่า?ยังนึกว่าเขาจะตั้งใจขึ้นมาหน่อย แต่ดูแล้วตนเองคงคิดมากไป!

ไป๋ยี่เฟยลุกขึ้นมาเดินออกจากห้องประชุม เพิ่งจะถึงห้องทำงาน ก็ได้รับโทรศัพท์ของหลี่เสว่

"ไป๋ยี่เฟย เกิดเหตุขึ้นแล้ว!"

จากนั้น ไป๋ยี่เฟยก็วางสาย แล้วก็นึกถึงผลการรายงานของการประชุมเมื่อกี้นี้ จึงเรียกหลงหลิงหลิงมาถามว่า"การประชุมเมื่อกี้นี้ได้กล่าวถึงนิวซีกรุ๊ปใช่ไหม?"

หลงหลิงหลิงพยักหน้า"ค่ะ นิวซีกรุ๊ปเป็นบริษัทที่มีศักยภาพมาก แต่เนื่องจากช่วงนี้เงินหมุนเวียนไม่ทัน บริษัทค่อนข้างจะดำเนินต่อไปไม่ได้ พวกเรากำลังคุยปรึกษากับพวกเขา ถ้าตกลงกันได้ก็จะรับซื้อเลย"

เมื่อกี้นี้หลี่เสว่บอกว่าเริ่มตั้งแต่ครั้งก่อน โครงการใหม่ของกิจการผลไม้หลี่ซื่อกรุ๊ปก็พบปัญหาตลอด ตอนเพิ่งมีปัญญายังสามารถจัดการได้อยู่ แต่ยิ่งมาก็ยิ่งร้ายแรงขึ้นเรื่อยๆ

แต่ช่วงนี้ก็คือนิวซีกรุ๊ปทำสงครามราคากับพวกเขาอย่างไร้สาเหตุ ไม่เพียงเท่านี้ ยังแพร่ข้าวอยู่บนโซเชียลว่า วัตถุดิบสินค้าที่กิจการผลไม้หลี่ซื่อกรุ๊ปขายออกนั้นมีปัญญา แถมก่อนหน้านี้วัตถุดิบของซัพพลายเออร์ร้านนั้นก็มีปัญหาจริงๆ ทันใดนั้นยอดขายของกิจการผลไม้หลี่ซื่อกรุ๊ปก็ลดต่ำลงอย่างรวดเร็ว บนโซเชียลก็เต็มไปด้วยคำวิจารณ์ที่ไม่ดีต่อกิจการผลไม้หลี่ซื่อกรุ๊ป

ไป๋ยี่เฟยก็นึกว่าในนี้มีปัญญาแฝงอยู่ นิวซีกรุ๊ปเผชิญกับวิกฤต แต่ยังกล้ามาต่อสู้กับกิจการผลไม้หลี่ซื่อกรุ๊ปอย่างแข็งแกร่งอีก ทำสงครามราคา นี่มันคิดจะตายหรือ?

แน่นอนว่าเขาไม่ได้เป็นห่วงกิจการผลไม้หลี่ซื่อกรุ๊ป สิ่งสำคัญก็เพื่อหลี่เสว่

โครงการที่หลี่เสว่รับผิดชอบอยู่ในตอนนี้ ถ้าเกิดปัญญาขึ้นมา จะต้องถูกคนอื่นๆในตระกูลหลี่ตำหนิแน่นอน แถมยังมีเงินลงทุนร้อยล้านอันนั้นอีก เขาก็ควรที่จะเข้ามายุ่งกับเรื่องนี้แล้ว

เมื่อสั่งกับหลงหลิงหลิงเสร็จ ไป๋ยี่เฟยก็รีบวิ่งไปข้างนอก เพื่อคิดจะไปหาหลี่เสว่ปรึกษารายละเอียด แต่รีบเดินเกินไป เพิ่งเดินออกจากหน้าประตูโหวจวี๋กรุ๊ปก็เผลอไปโดนกับหนุ่มชายคนหนึ่ง

ไป๋ยี่เฟยกรีดฟู่ออกมาเสียงหนึ่ง จากนั้นรีบกล่าวคำขอโทษ"ขออภัย......"

คำขอโทษยังพูดไม่จบ ผู้ชายก็พูดอย่างหยิ่งว่า"เดินไม่มองหรือไง?ไม่เห็นมีคนอยู่หรือ?อีสัตว์ แกทำจนเสื้อผ้าของฉันยับ!"

พอไป๋ยี่เฟยได้ยินคำพูดพวกนี้ ขมวดคิ้ว แล้วมองไปทางชายหนุ่มคนนั้น เขาใส่เสื้อสูทที่พอมีราคา หน้าตายังพอใช้ได้ แต่ท่าทีที่หยิ่งยโสของเขา ทำให้คนอื่นรู้สึกไม่สบายใจ

สายตาที่ผู้ชายมองไปทางไป๋ยี่เฟยเต็มไปด้วยความรังเกียจ โดยเฉพาะเมื่อเขาเห็นเสื้อผ้าที่ขาดรุ่งริ่งไม่มีราคาบนร่างกายของไป๋ยี่เฟย ก็ยิ่งดูถูกกว่าเดิม เขาดูเหมือนจะขี้เกียจไปคุยกับไป๋ยี่เฟยแล้ว จึงตะโกนพูดกับผู้รักษาความปลอดภัยหน้าประตูว่า" เฮ้ พวกแกทำอะไรอยู่เนี่ย บริษัทที่ใหญ่เช่นกับโหวจวี๋ ปล่อยให้คนเข้าไปมั่วซั่วได้ยังไงวะ?คนขอทานคนนี้พวกแกไม่ไล่เลยหรือ?"

ผู้รักษาความปลอดภัยไม่สนใจเลย อย่าเพิ่งไปพูดถึงว่าผู้ชายคนนี้คือใครยังไม่รู้เลย เพียงเห็นแต่ท่าทีที่ดูหยิ่งขนาดนี้ ก็ไม่มีใครจะไปฟังคำสั่งของเขาหรอก

ผู้ชายคนนั้นยิ่งโมโหกว่าเดิม"รปภ.อย่างพวกแกทำไมถึงไร้ประโยชน์เช่นนี้ เชื่อไหมว่าฉันจะสามารถทำให้พวกแกถูกไล่ออกทันที?"

"ไม่เชื่อ"รปภ.สองคนที่อยู่หน้าประตูตอบอย่างราบเรียบมาก

สีหน้าของผู้ชายนิ่งอึ้งไปทันที จากนั้นก็มืดมนขึ้นมา

ไป๋ยี่เฟยหัวเราะออกมา แอบกดไลค์อยู่ในใจให้รปภ.สองคนนี้

ผู้ชายกำลังจะโมโหขึ้นมา แต่มีผู้ชายอีกคนเดินมาจากข้างหลัง ดูเหมือนจะโตกว่าคนนี้อีกหลายขวบ และมีความสุขุมใจเย็นกว่าผู้ชายคนนี้ด้วย

"เสี่ยวเทียน ยืนอยู่ตอนนี้ทำอะไร?"