ซุปเปอร์มหาเศรษฐีหน้าใหม่ นิยาย บท 406

บทที่406

ผู้พิพากษาเปิดแฟ้มและพบว่าด้านในมีรูปถ่ายจำนวนหนึ่ง เป็นภาพที่เถาเยว พบกับไป๋ยี่เฟยเป็นการส่วนตัว อีกทั้งยังมีข้อมูลว่าทั้งวิลล่าที่อยู่อาศัยและรถหรูที่ขับมีแหล่งที่มาจากโหวจวี๋กรุ๊ป และโหวจวี๋กรุ๊ปก็เป็นของไป๋ยี่เฟย

แค่นี้ก็เพียงพอที่จะทำให้กระจ่างชัดว่าเถาเยว กับไป๋ยี่เฟยนั้นรู้จักกันอีกทั้งยังมีความสัมพันธ์ที่แนบแน่นด้วย เช่นนั้นคำให้การของเธอจึงถูกตั้งข้อสงสัยว่าเป็นการโกหกและไม่เพียงพอจะใช้เป็นหลักฐาน

คนตระกูลฉุงเห็นแล้วก็เกิดความพึงพอใจในทันที และมองไปที่ฝั่งของไป๋ยี่เฟยอย่างเร้าใจ

แต่ไป๋หู่และคนอื่น ๆ ดูสงบและไม่ถูกยั่วยุจากพวกเขา

ที่นอกศาล คนที่นั่งอยู่ในรถกำลังถือโทรศัพท์มือถือและดูภาพด้านบน ภาพนั้นก็คือภาพการพิจารณาคดีในชั้นศาล

ไป๋ยี่เฟยมีสีหน้าเฉยดูไม่ออกว่าเขามีอารมณ์เช่นไร ซึ่งสิ่งนี้ทำให้ฉุงเฉ่าเจว๋เดือดดาล ไป๋ยี่เฟยมักจะมีท่าทางเหมือนผู้กำชัยชนะอยู่เสมอหรือไม่ก็มีท่าทางแบบไม่อินังขังขอบแบบนั้น

ก่อนหน้านี้เขามีหลักฐานเพื่อพลิกคดี เขาไม่มีความคิดเห็น แต่ตอนนี้ไม่อาจยืนยันได้แล้วว่าเขาป้องกันตัว เขาก็ยังคงเป็นเช่นนั้น แม่งมันทำให้โมโหจริง ๆ!

หลังจากผู้พิพากษาดูเสร็จแล้ว ก็ส่งข้อมูลจากแฟ้มเอกสารให้คนข้าง ๆ ดู จากนั้นจึงถาม: “จำเลยมีอะไรจะพูดหรือไม่? ถ้าหากว่าไม่มี เราจะรับคำให้การของเถาเยว”

ต่งหยีซวน มองไปที่ไป๋ยี่เฟย เรื่องนี้ไป๋ยี่เฟยไม่ได้บอกเธอ

เมื่อฉุงเฉ่าเจว๋กับทนายหูเห็นต่งหยีซวน มองไปที่ไป๋ยี่เฟย ไป๋ยี่เฟยคงจะไม่ได้คิดถึงจุด ๆ นี้เป็นแน่ ดังนั้นคงจะหมดหนทางแล้ว

เช่นนั้น ไป๋ยี่เฟยไม่อาจจะหาเหตุผลอะไรได้ คำให้การของเถาเยว ไม่ถูกนำมาพิจารณา เรื่องก่อนหน้านี้ก็ไม่อาจนับได้ ก็เท่ากับว่าไม่สามารถยืนยันได้ว่าไป๋ยี่เฟยป้องกันตัว

ไป๋ยี่เฟย ตายแน่!

อย่างไรเสีย ไป๋ยี่เฟยได้แต่พูดขึ้นอย่างเรียบเฉย: “ศาลที่เคารพ ผมเองก็รู้สึกว่าคำพูดของเธอนั้นไม่มีความน่าเชื่อถือ แต่นอกจากนั้นแล้ว ผมยังมีพยานบุคคลอีกหนึ่งท่าน”

“ใคร?” ผู้พิพากษาถาม

ฉุงเฉ่าเจว๋กับทนายหูมีเครื่องหมายคำถามเต็มหน้าไปหมด พวกมันยังเตรียมพยานบุคคลไว้อีกเหรอ?

ตอนนี้เอง ในที่นั่งของฝั่งคนตระกูลฉุงมีชายในชุดดำสวมหมวกแก๊ปยืนขึ้น

“ผมเอง”

“คุณคือ...”

ชายคนนั้นเดินมาด้านหน้าและถอดหมวกแก๊ปออก “ผมคือเย่ฮวน”

ทุกคนประหลาดใจกลับกลายเป็นเย่ฮวนจากตระกูลเย่

ทันทีที่ต่งหยีซวน รู้ว่าเขาคือเย่ฮวนก็รู้สึกไม่ดี ตามที่เธอรู้มา ในวันที่เกิดคดีนั้น ไป๋ยี่เฟยต้องการจะเจรจากับเย่ฮวน ความจริงแล้ว เดิมทีเย่ฮวนไม่ได้เจรจากับไป๋ยี่เฟยและไม่ได้เจอหน้าด้วยซ้ำไป

นอกจากนี้ยังมีความขัดแย้งเล็กน้อยระหว่างเย่ฮวนและไป๋ยี่เฟยด้วย พูดได้ว่าเป็นคู่ปรับกัน ต่อให้ไม่ใช่ แต่ก็เป็นไปไม่ได้ที่จะมาเป็นพยานให้กับไป๋ยี่เฟย

ฉุงเฉ่าเจว๋และทนายหูเองก็คิดเช่นนั้น ยังไงเย่ฮวนก็เป็นคนจากหนึ่งในสี่ตระกูลที่ยิ่งใหญ่ และแสดงออกซึ่งความสัมพันธ์ที่ดีกับฉุงโยวเวย บวกกับมีข้อขัดแย้งกับไป๋ยี่เฟย คำให้การของเย่ฮวนจะต้องเอนไปทางพวกเขาอย่างแน่นอน

เพียงแต่พวกเขาได้มองข้ามไปก็คือหลังจากที่ไป๋ยี่เฟยพูดจบ เย่ฮวนจึงลุกขึ้นไม่ใช่ยืนขึ้นหลังจากทนายหูพูดจบแล้ว

ทนายหูจึงพูดกับผู้พิพากษาด้วยความยินดี: “ศาลที่เคารพ เย่ฮวนเป็นคุณชายตระกูลเย่ มีสถานะเป็นที่ประจักษ์แก่สายตาทุกคน คำให้การของเขาย่อมมีความน่าเชื่อถือ และคุณชายเย่เองก็รู้ความจริงบางอย่างเกี่ยวกับรูปคดีนี้”

ผู้พิพากษาเองก็รู้ถึงสถานะของเย่ฮวนจึงพูดขึ้น: “เชิญกล่าวคำให้การ”

“ศาลที่เคารพ เรื่องคืออย่างนี้ครับ” เย่ฮวนพูดอย่างเรียบเฉย “เถาเยวเป็นคนรักของฉุงโยวเวยเรื่องนี้ผมรู้ดี ส่วนเรื่องที่เถาเยว ตั้งท้องนั้น ผมไม่เคยได้ยินเขาพูดเลย”

“แต่ว่า ผมจำได้ว่าเวลาพวกเราไปกินข้าวกัน ได้ยินเขาคุยโทรศัพท์ พูดถึงเรื่องโรงพยาบาลอะไรสักอย่าง แล้วก็พูดว่าไม่อนุญาต สุดท้ายก็บอกว่ารีบเอาคนไปทำ เขาโล่งใจ”

พูดจบ ผู้พิพากษาก็มองไปที่ฉุงเฉ่าเจว๋กับทนายหู

ฉุงเฉ่าเจว๋กับทนายหูงงเป็นไก่ตาแตก

เย่ฮวนแม่งพูดอะไรออกไป?

นี่ไม่ใช่การช่วยยืนยันให้ไป๋ยี่เฟยอย่างนั้นเหรอ?

ต่งหยีซวน มองไปที่เย่ฮวนอย่างประหลาดใจและมีความสงสัยอยู่เต็มสองตา เรื่องนี้มันชักจะน่าพิศวงไปนิดแล้ว?