ซุปเปอร์มหาเศรษฐีหน้าใหม่ นิยาย บท 411

บทที่ 411

ฉุงโยวเวยถูกเขาฆ่า ฉุงเฉ่าเจว๋ก็ไม่สามารถแก้แค้นบนศาลได้ เดี๋ยวตอนหลังๆตระกูลฉุงจะมาหาเรื่องเขาแน่นอน!

เฉินอ้าวเจียวพยักหน้า"มีเงื่อนไขอะไร?"

"ไว้ใจได้สำคัญที่สุด"ไป๋ยี่เฟยพูด"ที่เหลือคุณดูเอาเองละกัน ฉันเชื่อคุณ"

พอพูดเสร็จ ไป๋ยี่เฟยก็พูดเสริมว่า"คนมากไม่ใช่ว่าจะดี จะดีก็ต่อเมื่อเป็นคนเก่ง"

"เข้าใจ"เฉินอ้าวเจียวพยักหน้า ถามว่า"ตั้งชื่อสิ?"

"อะไร?"ไป๋ยี่เฟยกะพริบตา"คุณหมายความว่าจะตั้งชื่อให้กองอำนาจหรือ?"

"ไม่อย่างงั้นล่ะ?"เฉินอ้าวเจียวยักไหล่"จะเรียกว่าอำนาจอยู่เรื่อยหรือ?ฟังแล้วมันไม่สนุกเลย"

มุมปากของไป๋ยี่เฟยกระตุกเล็กน้อย คิดแล้วพูดว่า"งั้นก็เรียกว่า'ขวางซา'ละกัน!"

เฉินอ้าวเจียวพูดซ้ำอีกครั้งหนึ่ง รู้สึกว่าพอใช้ได้อยู่ พยักหน้า

......

ไป๋ยี่เฟยและเฉินอ้าวเจียวพูดเสร็จก็ไปห้องเก็บศพใต้ดินโดยตรง

ซูต้าหลิวนั่งอยู่บนเก้าอี้ ถือไอแพดไว้ในมือ ไม่ทราบว่าดูอะไรอยู่ ดูหน้าจอและยิ้มอย่างลามก น้ำลายยังเกือบจะไหลลงมาเลย

"ซูต้าหลิว!"ไป๋ยี่เฟยเรียกเสียงหนึ่ง

ซูต้าหลิวตกใจมาก ไอแพดในมือโยนทิ้งออกไปโดยตรง ตามด้วยเสียง"บัง" หล่นสู่พื้น และเลื่อนไปที่ขาของไป๋ยี่เฟย

"ท่าน......ท่านประทานมาแล้วหรอครับ......"ซูต้าหลิวเห็นว่าเป็นไป๋ยี่เฟย โล่งใจลงทันที และทักทายอย่างประจบสอพลอ

ไป๋ยี่เฟยเหลือบมองไปที่ซูต้าหลิวตาหนึ่ง ถามอย่างไม่ใส่ใจ"เดือนนี้คุณทำอะไรอยู่?ได้เข้าไปเพลิดเพลินหรือเปล่า?"

ซูต้าหลิวส่วนหน้า ในใจร้องเรียกความทุกข์"ไม่ ฉันไม่ได้ทำอะไรทั้งสิ้น!'

"เออ"ไป๋ยี่เฟยพยักหน้า เดินเข้าไป

เนื่องจากเวลาที่อยู่ที่นี่ก็ไม่สั้นแล้ว ไป๋ยี่เฟยก็ได้สั่นให้ดูแลดีๆ ถ้าหากที่นี่ไม่ใช่เป็นห้องเก็บศพใต้ดินของโรงพยายาม คนที่เดินเข้ามาคงล้วนจะนึกว่าที่นี่เป็นห้องที่อบอุ่น

ในห้องมีหลายๆอย่าง ทั้งของกิน เครื่องดื่ม โซฟา เตียง โทรทัศน์และตู้เย็น

ตอนนี้เย่อ้ายกำลังนั่งดูโทรทัศน์อยู่ เมื่อได้ยินเสียงเปิดประตู รีบหันหัวไป เวลานี้ไม่ใช่เวลาที่มาส่งกับข้าว งั้นคนที่มาต้องไม่ใช่ซูต้าหลิวแน่นอน

เย่อ้ายหันมา เห็นไป๋ยี่เฟยที่ยืนอยู่หน้าประตู สายตาเย็นชาลงทันที

"ไม่ได้เจอมานานแล้ว"ไป๋ยี่เฟยเดินมา นั่งอยู่อีกข้างหนึ่งของโซฟา ซูต้าหลิวไม่กล้านั่ง ยืนอยู่หลังโซฟาอย่างซื่อๆ

เย่อ้ายหันไปดูโทรทัศน์ต่อ ไม่สนใจไป๋ยี่เฟย

ไป๋ยี่เฟยก็ไม่โมโห เพราะว่าก่อนหน้านี้ได้ทำอะไรที่ไม่ดีต่อเย่อ้าย และยังขังเธอไว้ที่นี่อีก ขอให้เป็นคนก็คงไม่มีสีหน้าที่ดีหรอก

"คุณจะรอดูโทรทัศน์ให้จบก่อนค่อยไป?หรือไปตอนนี้?"

พอพูดเสร็จ เย่อ้ายตะลึง"คุณหมายความว่าอะไร?จะปล่อยฉันไปหรือ?"

ไป๋ยี่เฟยพยักหน้า"ใช่ วันนี้พาคุณส่งกลับไป พี่คุณกลับมารับคุณ"

เย่อ้ายมองไปดูเขาด้วยความสงสัย"ก่อนหน้านี้ฉันให้คุณปล่อยฉันไป คุณไม่ปล่อย ตอนนี้คิดได้ดีแล้ว อยากปล่อยแล้วหรือ?"

"ฉันไม่ได้คิดจะขังคุณไว้ตลอดชีวิต"ไป๋ยี่เฟยตอบ

เย่อ้ายหัวเราะออกมา พูดว่า"พูดมาสิ คุณจะทำอะไร?ฉันไม่เชื่อว่าคุณจะใจดีเช่นนี้ปล่อยฉันกลับไป"

"คุณไม่เชื่อก็ไม่เป็นไร ไปกับฉันเถอะ!"ไป๋ยี่เฟยลุกขึ้นมา

เย่อ้ายทำตาหยี"คุณจะปล่อยฉันไปจริงหรือ?"