ซุปเปอร์มหาเศรษฐีหน้าใหม่ นิยาย บท 45

บทที่ 45

“ผมมีรถ” ไป๋ยี่เฟยตอบเสียงเรียบ

หลิ่วจาวเฟิงทำเสียงดูถูก “จักรยานหรือจักรยานยนต์ไฟฟ้า? ยี่ห้ออะไร?”

“BMW”

“เชอะ……BMWยี่ห้ออะไร ผมไม่เคยได้ยิน……” หลิ่วจาวเฟิงไม่เคยคิดด้วยซ้ำว่าไป๋ยี่เฟยจะซื้อรถเก๋ง ดูถูกด้วยความเคยชิน พอพูดจบถึงคิดได้ว่าไป๋ยี่เฟยพูดอะไรไป

“นายพูดอะไรนะ? BMW?” หลิ่วจาวเฟิงสงสัยว่าตัวเองฟังผิดไป

หลิวจื่อหยุนและหลี่เฉียงตงก็อึ้งไป

มีแต่หลี่เสว่ที่รู้ดี เห็นสีหน้าของหลิ่วจาวเฟิง ยิ้มอย่างรู้สึกตลก

ไป๋ยี่เฟยเหล่ตาดู “ที่แท้คุณชายหลิ่วของหลิ่วซื่อกรุ๊ปไม่เคยได้ยินBMWเหรอเนี่ย? ช่างน่าแปลกใจจังครับ”

หลิ่วจาวเฟิงสายตาหดหู่ไป จ้องหน้าไป๋ยี่เฟย พูดอย่างไม่ยอม “BMW? ผมไม่รู้ว่าBMWออกรถจักรยานยนต์ไฟฟ้าตั้งแต่เมื่อไหร่?”

“ออ งั้นBMW M8ล่ะ? รุ่นนี้คุณก็ไม่รู้จัก?”

หลิ่วจาวเฟิงอึ้งไป สายตาเต็มไปด้วยความไม่อยากเชื่อ “BMW M8? นายพูดตลกใช่ไหม?”

ในBMWก็รุ่นนี้ที่ราคาสูงที่สุด ล้วนราคาหลักล้านขึ้นไป

หลิวจื่อหยุนกับหลี่เฉียงตงต่างก็อึ้งตามกัน นึกถึงรถออดี้รุ่นพิเศษที่ไป๋ยี่เฟยซื้อให้พวกเขาก่อนหน้านี้ ตอนนี้ซื้อรถหรูให้ตัวเองอีกคัน ก็ไม่ถือว่าแปลก

“ได้ รถอยู่ไหน? นายให้พวกเราดูหน่อยซิ” หลิ่วจาวเฟิงยังไม่ตายใจ

“ไป๋ยี่เฟย รถของคุณอยู่ไหน?” หลิวจื่อหยุนก็รู้สึกอยากรู้ อยากไปดูให้เห็นกับตา

ไป๋ยี่เฟยทำไมจะไม่รู้ว่าพวกเขาคิดอะไรอยู่ ยกมือชี้ “อยู่ข้างนอก”

ทันใดนั้นทุกคนก็ออกไปด้วยที่สวนนอกบ้าน

ในสวนหน้าบ้านไม่ไกลนัก มีBMW M8สีบรอนซ์จอดอยู่ สีใหม่สีสดสะท้อนจากแสงไฟที่ส่องอยู่

หลิ่วจาวเฟิงจ้องตาโต มันคือความจริง

ไป๋ยี่เฟยมองหน้าหลิ่วจาวเฟิง จากนั้นก็พูดกับหลิวจื่อหยุน “แม่ครับ สองวันก่อนผมซื้อออดี้ให้พวกแม่คันหนึ่งไม่ใช่เหรอครับ? เป็นไงบ้าง? ขับสบายไหม?”

หลิวจื่อหยุนได้ยินก็เรียกสติกลับจากอาการอึ้ง คิดถึงออดี้คันนั้น ก็ยิ้มพูด “ก็ใช้ได้ ขับสบายดี”

“อะไรนะ? ออดี้……”

หลิ่วจาวเฟิงเริ่มรู้สึกคุมอารมณ์ไม่ค่อยอยู่

ไป๋ยี่เฟยเหล่ตามอง “ใช่ครับ อย่าบอกนะครับว่าคุณชายหลิ่วไม่เคยได้ยินยี่ห้อออดี้เหมือนกัน?”

คำพูดนี้ออกมา หลี่เสว่ทั้งครอบครัวมองตามกัน มองด้วยสายตาสงสัย ออดี้ยังไม่เคยได้ยินคงไม่ใช่มั้ง?

หลิ่วจาวเฟิงดูสถานการณ์แล้วสีหน้าเคร่งเครียดจนเห็นได้ชัด กัดฟันพูด “ผมรู้”

เขาเองก็ขับออดี้เหมือนกัน แปดแสน ไม่รู้ว่าที่ไป๋ยี่เฟยซื้อมันเท่าไหร่?

“ออดี้ก็มีรุ่นถูก สองสามแสนก็ไม่แพง” หลิ่วจาวเฟิงพูดอย่างดูถูก

ไป๋ยี่เฟยตอบเสียงอืม เห็นด้วย “ก็ไม่แพง เมื่อเทียบกับสองล้าน ก็แค่เรื่องจิ๊บจ้อย แต่ว่าไปตอนนี้ก็แค่ซื้อเล่น ๆ ไปก่อน รอพ่อแม่ขับเบื่อแล้ว ค่อยเปลี่ยนคันใหม่”

ทุกคนต่างอึ้งไป

ต่อมาหลิวจื่อหยุนก็พูดด้วยเสียงตื่นเต้น “เปลี่ยนคันใหม่ได้เหรอ?”