ซุปเปอร์มหาเศรษฐีหน้าใหม่ นิยาย บท 541

บทที่541

เฝิงเซียนเซียนรีบซักถามทันที “แล้วคนอื่นๆ ล่ะ? นอกจากเสียงนี้แล้วก็ไม่มีใครโหวตให้เขาเลยเหรอ?”

สวี่ชางพยักหน้า “มีแค่เย่เจี่ยคนเดียวเท่านั้นที่โหวตให้เย่ฮวนจริงๆ”

“เป็นแบบนั้นไปได้ยังไง?” เฝิงเซียนเซียนไม่อยากจะเชื่อ

สวี่ชางไม่ได้ตอบคำถามของเฝิงเซียนเซียน แต่เขากลับหันไปถามไป๋หยุนเผิงกับหลินยู่ชังว่า “เสียงของตระกูลไป๋กับตระกูลหลินโหวตให้หลี่เสว่ไปแล้วใช่ไหมครับ?”

“ถูกต้อง” ทั้งสองพยักหน้ายอมรับพร้อมกัน

สวี่ชางพยักหน้าพร้อมรอยยิ้ม “สหพันธ์ธุรกิจของเราก็โหวตให้หลี่เสว่เหมือนกัน ดังนั้นหลี่เสว่จึงมีคะแนนเสียงทั้งหมด350เสียง คะแนนเสียงพอนี้มีปัญหาตรงไหนไหมครับ?”

“ว่าไงนะ?”

ทุกคนที่อยู่ตรงนั้นต่างก็กักเก็บความรู้สึกตกใจเอาไว้ไม่อยู่แล้ว เสียงพูดคุยระเบิดออกมาทันที

พอมันคำนวณแบบนี้ คะแนนเสียงก็ลงตัวพอดี

แต่ปัญหาใหญ่คือทำไมต้องโหวตให้หลี่เสว่ด้วย?

เฝิงเซียนเซียนทนต่อไปไม่ไหวแล้ว จึงได้ถามคำถามนี้ออกไป “ทำไมต้องโหวตให้หลี่เสว่ด้วย?”

“กูจะโหวตให้ใครมันก็สิทธิ์ของฉัน เธอมายุ่งอะไรด้วย?” สวี่ชางทำเสียงฮึดฮัดด้วยใบหน้าที่เรียบเฉย “ส่วนสองท่านนี้ผมจะไปรู้ได้ยังไง?”

สีหน้าของเฝิงเซียนเซียนเปลี่ยนไปอีกครั้ง เย่ฮวนรีบดึงเธอเอาไว้ สีหน้าของเขาก็ดูแย่ไม่ต่างกัน “เซียนเซียน!”

ณ ตอนนี้ ความรู้สึกที่มองเฝิงเซียนเซียนก็ไม่ต่างกับมองหมูหน้าโง่เลย”

แล้วไป๋หยุนเผิงก็พูดขึ้นว่า “หลี่เสว่เป็นลูกสะใภ้ของผม การที่ผมจะโหวตให้เธอคงไม่มีปัญหาอะไรใช่ไหมครับ?”

ส่วนหลินยู่ชังก็พูดขึ้นมาอย่างเรียบเฉยว่า “ผมคิดว่า ผมจะโหวตให้ใครมันก็คงไม่ใช่เรื่องของคุณมั้งครับ? หรือผมจะเลือกใครต้องเลือกตามที่คุณบอกเหรอครับ?”

สิ้นเสียง ทุกคนก็พากันเงียบกันหมด ไม่มีซุ่มเสียงเลยแม้แต่น้อย

สามคนนี้เป็นใครกัน?

คนหนึ่งเป็นคนที่มีเบื้องหลังที่แข็งแกร่งอย่างสหพันธ์ธุรกิจ คนหนึ่งเป็นผู้นำตระกูลไป๋ ส่วนอีกคนก็เป็น ท่านรองของตระกูลหลิน ใครบ้างที่ไม่มีหน้ามีตา จะโหวตให้ใครยังต้องไปถามคนอื่นอีกเหรอ?

มันก็ต้องไม่อยู่แล้ว!

คำถามแบบนี้มันแสดงออกอย่างชัดเจนว่ากำลังไม่พอใจคนทั้งสามอยู่ ยิ่งเป็นการบ่งบอกอย่างชัดเจนว่ากำลังท้าทายคนทั้งสามอยู่

คนอื่นๆ ต่างพากันมองไปที่เฝิงเซียนเซียนกับเย่ฮวนโดยอัตโนมัติด้วยความรู้สึกที่เห็นอกเห็นใจเย่ฮวน ทำไมเขาถึงได้ผู้หญิงที่โง่ขนาดนี้มาเป็นคู่ครองได้นะ?

ถามคำถามแบบนี้ออกมาได้ยังไง? แถมยังถามออกมาได้อย่างมั่นใจ ราวกับเป็นเรื่องปกติ

เย่ฮวนเริ่มเหงื่อตกแล้ว เขาจึงรีบลุกขึ้นมาขอโทษคนทั้งสามที่อยู่บนเวที “ต้องขออภัยเป็นอย่างสูงครับ คู่ครองของผมไม่รู้กาลเทศะ จนไปล่วงเกินทั้งสามท่านเข้า ผมต้องขอโทษทั้งสามท่านด้วยครับ”

เฝิงเซียนเซียนหดตัวเล็กลง ก้มหน้าและไม่กล้าพูดอะไรอีกเลย

เนื่องจากเมื่อกี้สวี่ชางทำตัวกร่างไปหน่อย แถมคำพูดก็ค่อนข้างแรงด้วย เขาจึงรู้สึกเกรงใจ พอตอนนี้เย่ฮวนออกมาขอโทษด้วยตัวเอง เขาค่อยมีที่ลงหน่อย

“เฮ้อ พวกคุณก็ควรเชื่อมั่นในความยุติธรรมของทางสหพันธ์หน่อยสิ อีกอย่างนะ เราจะโหวตคะแนนให้ใครพวกคุณก็ไม่มีสิทธิ์มาว่าอะไรจริงมั้ย?”

ไป๋หยุนเผิงกับ หลินยู่ชังไม่ได้พูดอะไรทั้งนั้น

เย่ฮวนได้แต่ก้มหน้า แล้วตอบรับด้วยเสียงที่แผ่วเบา

เย่เจี่ยที่อยู่ข้างๆ ขมวดคิ้วแล้วมองมาที่เฝิงเซียนเซียนด้วยสายตาที่ไม่ชอบใจนัก แต่ก็ไม่ได้พูดออกมา

หลังจากนั้น ภายในห้องก็ยังคงตกอยู่ในความเงียบ

ไป๋ยี่เฟยในตอนนี้ได้รับรู้แล้วว่า ภรรยาของตัวเองหลี่เสว่ชนะการเลือกตั้งแล้วจริงๆ กลายเป็นประธานสหพันธ์ธุรกิจของเมืองเป่ยไห่ไปแล้ว

ชั่วขณะหนึ่งเขายังนึกว่าเป็นความฝันด้วยซ้ำ

พอมาคิดๆ ดูแล้ว ตอนแรกหลี่เสว่มาที่นี่ก็เพราะไป๋ยี่เฟย มาพร้อมกับใจที่อยากจะช่วยเหลือไป๋ยี่เฟยเท่านั้น ไม่นึกเลยว่าเธอจะกลายเป็นประธานสหพันธ์ธุรกิจไปแล้วจริงๆ

ในตอนนั้น สวี่ชางก็เคลียร์ลำคออีกครั้ง “ถ้าอย่างนั้น ลำดับต่อไป ขอเชิญประธานสหพันธ์ธุรกิจคนใหม่หลี่เสว่ ขึ้นมากล่าวอะไรสักหน่อยดีกว่าครับ”

พูดจบ สายตาทุกคู่ก็มองมาที่หลี่เสว่

หลี่เสว่หันมายิ้มให้ไป๋ยี่เฟย แล้วลุกขึ้นยืนด้วยความมั่นใจ จากนั้นก็ค่อยๆ เดินขึ้นเวทีไป

ในหัวของเธอตอนนี้หวนนึกถึงคำพูดที่เธอพูดกับไป๋หยุนเผิงเมื่อคืน

“พ่อคะ หนูมีเรื่องจะขอร้องพ่อเรื่องหนึ่งค่ะ”