ซุปเปอร์มหาเศรษฐีหน้าใหม่ นิยาย บท 579

บทที่ 579

ในตอนนี้พวกเขาถูกพบเจอแล้ว ไม่สามารถขึ้นไปได้ มีเพียงรอที่จะถูกจับไปเท่านั้น

“ตอนนี้ควรจะทำอย่างไร?” ฉีฉีถามไป๋ยี่เฟยด้วยน้ำตา

ไป๋ยี่เฟยตัวสั่น เมื่อเห็นท่าทางที่ดูดีของฉีฉี และชวนให้นึกถึงท่าทางดุร้ายก่อนหน้านี้ ผู้หญิงนั้นเปลี่ยนแปลงได้ง่ายมากจริงๆ เลย!

“จะทำอะไรได้ล่ะ? รอตายเถอะ! ” ไป๋ยี่เฟยพูดพร้อมกับอ้าแขนออก

ในเวลานี้ มีเสียงฝีก้าวเท้ามากขึ้นเรื่อยๆ บนหน้าผา บ่งบอกว่ามีคนมารวมตัวกันมากขึ้นเรื่อยๆ

แต่หลังจากรออยู่นาน ก็ไม่มีใครลงมาเลยสักที

คิดๆ ไปแล้วมันก็ใช่ ระเบียงกลางแจ้งหน้าถ้ำสามารถรองรับได้เพียงคนคนเดียวเท่านั้น และพวกเขาต้องลงมาทีละคน นี่คือการรนหาที่ตายโดยไม่ต้องสงสัย

“พวกเขาไม่กล้าลงมา” ฉีฉีกล่าวว่า

ไป๋ยี่เฟยพูดอย่างจางๆ “เราก็ไม่กล้าขึ้นไป และพวกเขาก็แค่เพียงต้องเฝ้าดูเราอยู่ก็พอแล้ว”

“ยังมีงูเหลือมยักษ์อยู่ในถ้ำนี้ หากงูเหลือมยักษ์ถูกรบกวน เราก็จะมีแค่ทางตายทางเดียวเท่านั้น”

“งูเหลือมยักษ์เหรอ?” ฉีฉีลืมตาขึ้นและมองเขาอย่างงงงวย “งูเหลือมยักษ์มาจากไหนกัน? ”

ไป๋ยี่เฟยกล่าวว่า “คุณเป็นคนบอกเองไม่ใช่เหรอว่าในถ้ำมีงูเหลือมยักษ์อยู่?”

ฉีฉีมองเขาด้วยสายตาแปลกๆ จากนั้นก็ชี้ไปที่ผนังถ้ำ

ไป๋ยี่เฟยมองกลับไป สัมผัสอีกครั้ง และก็เงียบไป

แม่งเอ๊ย!

โทษที่เด็กผู้หญิงคนนี้ เมื่อเธอพูดเช่นนี้ เขาก็เชื่อจริงไปเลย

เห็นได้ชัดว่าผนังของถ้ำนี้ถูกขุดด้วยมือของคน มันจะมีงูเหลือมยักษ์ที่ไหนกัน!

“รอให้ผมออกไปได้แล้ว ดูว่าผมจะจัดการคุณให้ดีๆ!” ไป๋ยี่เฟยพูดอย่างเหี้ยมโหด

ฉีฉีมองเขาอย่างเฉยเมย และไม่พูดอะไรเลย

ในขณะนี้ ผู้คนบนหน้าผาก็ตะโกนว่า “โจวฉีฉี ผมขอบอกให้คุณหยุดซ่อนตัวได้แล้ว ถ้ายังไม่ขึ้นมาอีก กูก็จะจุดไฟเผาแล้ว!”

จุดไฟเผา!

ไป๋ยี่เฟยผงะ และก็เริ่มไม่สงบแล้ว

ทันใดนั้น ฉีฉีก็ตะโกนขึ้นมาว่า “เจ้าเด็กผมเหลือง กล้าเรียกชื่อข้าตรงๆ เจ้าไม่มีความเคารพต่อผู้ใหญ่เลย”

เมื่อไป๋ยี่เฟยได้ยินเช่นนี้เขาก็มองเธอด้วยความประหลาดใจ ด้วยน้ำเสียงนี้ เขารู้สึกว่าฉีฉีเป็นคนที่ใหญ่กว่าโย่วขุย ไม่ใช่แล้วมั้ง? เป็นสัตว์ประหลาดอีกตัวแล้วเหรอ?

หลังจากที่ฉีฉีพูดจบเห็นสายตาของไป๋ยี่เฟย ดูเหมือนว่าจะเข้าใจความหมายของเขา และอธิบายว่า “ฉันเป็นผู้อาวุโส”

“โอ้”

“ดา..........”

ทันใดนั้น มีน้ำตกลงมาอยู่ด้านนอกที่ระเบียงกลางแจ้ง แต่เมื่อมองใกล้ๆแล้ว พบว่าไม่ใช่น้ำ แต่เป็นน้ำมันเบนซิน

สีหน้าของไป๋ยี่เฟยและฉีฉีเปลี่ยนไปในเวลาเดียวกัน

คนเหล่านี้จะจุดไฟเผาพวกเขาให้ตายจริงๆ เหรอ

“โจวฉีฉี ผมจะให้เวลาคุณสิบวินาที ถ้าคุณยังไม่ขึ้นมาแล้วก็ ผมจะจุดไฟทันที”

ไป๋ยี่เฟยมองไปที่ฉีฉี และพูดอย่างจางๆ ว่า “พวกเขาเล็งมาที่คุณนะ”

เมื่อพูดจบ ฉีฉีก็หยุดชะงัก “ฉันรู้ แล้วไงล่ะ?”

“ภรรยาของผมยังรอผมอยู่ ผมไม่อยากตาย “ไป๋ยี่เฟยพูดอย่างจางๆ “ผมเป็นคนช่วยคุณไว้ ถ้าไม่งั้นคุณก็ตายไปนานแล้ว แต่ผมไม่อยากจะตายไปพร้อมกับคุณ”

ในที่สุดฉีฉีก็เข้าใจความหมายของไป๋ยี่เฟยแล้ว และตอนเมื่อกี้นี้สีหน้าของความเสียใจและผ่อนคลายก็หายไป แทนที่ด้วยความเฉยเมย

“ฉันรู้ แต่ยังอยากจะบอกว่า ท่านลุงดูคนผิดไปแล้ว”

หลังจากพูดจบ ฉีฉีก็พยุงผนังถ้ำ และยืนขึ้นด้วยความยากลำบาก “คุณไม่ต้องกังวล ฉันจะไม่ถ่วงคุณไว้แน่”

“ตอนที่โย่วขุยให้คุณเลือกก่อนหน้านี้ ฉันก็เคยคิดแล้วว่า ไม่ว่าคุณจะตัดสินใจอย่างไร ฉันก็จะไม่โทษคุณเลย และก็ไม่มีคุณสมบัติที่จะโทษคุณ ตอนนี้ก็เหมือนกัน ฉันจะไม่โทษคุณเลยเช่นกัน”

หลังจากพูดจบแล้ว ฉีฉีก็พยุงผนังถ้ำ และอยากจะก้าวไปข้างหน้า

ในขณะนี้ เธอมีความรู้สึกที่อยากจะร้องไห้ด้วยเสียงดังอีกครั้ง