ซุปเปอร์มหาเศรษฐีหน้าใหม่ นิยาย บท 622

บทที่ 622

เครื่องจักรเหล่านี้เอามาใช้ย้ายสินค้า เปิดภูเขา

เริ่มแรกไป๋ยี่เฟยยังไม่ได้ใส่ใจเท่าไหร่ แต่ตอนที่กำลังจะเตรียมตัวเดินต่อไปยังข้างหน้า อยู่ดีๆไป๋ยี่เฟยนึกถึงอะไรขึ้นมาได้

ดังนั้นเขาเรียกเฉินห้าว อยู่ที่นี่หาแล้วหาอีกเจอถังน้ำมันหลายถังจริงๆ และเนื่องเพราะปิดมิดชิดไว้อย่างดี น้ำมันที่อยู่ในถังน้ำมันยังไม่ได้ระเหย

จากนั้นพวกเขาก็เลยใช้ถังน้ำมันขนาดเล็กเทน้ำมันใส่สองถัง

รอให้พวกเขาถึงทางออก พบเห็นถ้ำแห่งหนึ่งที่เติบโตเต็มไปด้วยต้นหญ้าหลายชนิด หลังจากออกมา พวกเขาก็เลยเห็นฟ้าครามเมฆขาวเลย

แต่ว่า ไป๋ยี่เฟยสงสัยงงงวยมาก ถ้ำใหญ่ขนาดนี้แห่งหนึ่ง ทำไมไม่มีคนพบเห็นล่ะ? จากนั้น เขาหันหน้าไปจ้องมองหนึ่งที

ก็แค่หนึ่งทีนี้ ทำให้เขาล้วนงุ่มง่ามแล้วทั้งตัว

สิ่งที่พวกเขาเห็นไม่ได้เป็นถ้ำ แต่ว่ากลายเป็นหน้าผาที่เติบโตเต็มไปด้วยต้นหญ้าทั้งผืน

เฉินห้าวมึนงงเต็มใบหน้า “นี่เป็นสภาพการณ์อะไรกันแน่?”

ฉีฉีกลับเยือกเย็นมาก พูดเบาๆว่า “นี่มีอะไรหรือ? วิชาบดบังสายตาระดับสูงในวิชาฮวงจุ้ย อาจารย์ของฉันก็เป็นเช่นกัน”

ไป๋ยี่เฟยอึ้งชะงักอีก ไม่ใช่เนื่องเพราะวิชาบดบังสายตาระดับสูงนี้ แต่คือเนื่องเพราะวิชาฮวงจุ้ย

เพราะว่าเขานึกถึงซาเฟยหยางขึ้นมา นึกถึงว่าตัวเองเคยได้ยินมาจากไหนแล้ว

ยังจำได้ว่าตอนแรกที่อู๋กุ้ยเซียงหาเขาเจอ เคยบอกกับไป๋ยี่เฟยถึง สาเหตุที่ส่งเขาไปตอนที่เขาเด็กๆ เป็นเพราะว่านายซาเคยบอกว่า ลูกชายสองคนจะต้องตายคนหนึ่ง! ดังน้้นไป๋ยี่เฟยในเวลานั้นยังโมโหมากก็แค่อาศัยคำพูดด้านเดียวของอาจารย์ดูฮวงจุ้ยคนหนึ่ง ก็ส่งเขาไปให้คนอื่นหรือ?

แต่ว่าตอนนี้ดูแล้ว ข้างในนี้ย่อมมีอะไรที่เขาไม่รู้

ถึงยังไงก็เป็นวิชาฮวงจุ้ยที่เป็นเวอร์ชั่นเรียลลิตี้วางอยู่ต่อหน้าเขาแล้ว

ไป๋ยี่เฟยแอบจำชื่อซาเฟยหยางนี้ไว้ หลังจากกลับไปแล้วจะต้องไปสืบให้ดีๆสักหน่อย

“ห้าวจื่อ ทิ้งเครื่องหมายอย่างหนึ่งไว้” ไป๋ยี่เฟยพูดกับเฉินห้าว

เฉินห้าวพยักหน้า หาต้นไม้ใหญ่ต้นหนึ่งเจอ ทิ้งเครื่องหมายไว้

ไป๋ยี่เฟยหยิบมือถือออกมา มีสัญญาณแล้ว ดังนั้นโทรหาจางหัวปิน

“พี่จาง ตอนนี้คุณอยู่ที่ไหนหรือ?”

ไป๋ยี่เฟยเกรงกลัวมากว่าจางหัวปินจะโดนคนจับไปแล้ว ดังนั้นถามอย่างรีบเร่งมาก

จางหัวปินตอบกลับเบาๆว่า “ผมส่งตำแหน่งที่ตั้งให้สักแห่งหนึ่ง”

มือถือของพวกเขาล้วนมีระบบระบุตำแหน่งผ่านดาวเทียมที่ล้ำหน้า ดังนั้นถึงแม้ว่าอยู่บนแผนที่ไม่มีหลันเต่า ในมือถือยังคงสืบหาได้อยู่ดี

และระบบนี้จางหัวปินก็จะเป็นคนติดตั้ง สามารถรู้จากที่นี่ว่าจางหัวปินสำคัญขนาดไหนแล้ว

ไป๋ยี่เฟยหาเขาเจอตามตำแหน่งที่ตั้งของจางหัวปิน

หลังจากทั้งสองคนรวมตัวกัน ไป๋ยี่เฟยมองเห็นจางหัวปินทั้งตัวล้วนเปียกหมด แต่ว่าไม่ได้รับบาดเจ็บ นี่ทำให้ให้ไป๋ยี่เฟยวางใจอย่างมาก

จางหัวปินก็เลยเล่าเรื่องหลังจากนั้นของพวกเขาให้กับไป๋ยี่เฟยฟัง

ตอนนั้นพวกเขาเห็นว่ามีคนไล่ล่า ก็รีบขับเรือออกไปเลย จากนั้นเขาอาศัยตอนที่ไล่ตามอยู่กระโดดลงทะเลโดยตรงเลย ส่วนเรือประมงขับต่อไปอีก

“ตอนที่กลับไปแล้วสืบดูเรือประมงสักหน่อย หากว่าพวกเขาประสบเคราะห์แล้ว ก็ชดเชยเงินก้อนใหญ่ก้อนหนึ่งให้กับสมาชิกในครอบครัวของพวกเขา” ไป๋ยี่เฟยพูดอย่างครุ่นคิด

จางหัวปินพยักหน้าต่อๆกัน ถามว่า “พวกเราจะกลับไปยังไงหรือ?”

เรือประมงขับออกไปแล้ว พวกเขาล้วนไม่มีอะไรแล้ว

ไป๋ยี่เฟยกลับอมยิ้มหนึ่งที พาพวกเขามาถึงชายทะเลที่มีเรือสำราญจอดไว้ก่อนหน้านั้นตามความทรงจำ

พวกเขาผลักเรือสำราญเข้าไปในมหาสมุทร จากนั้นเอาน้ำมันดีเซลที่นำออกมาเติมเข้าไปในเรือให้เต็ม

ต่อจากนี้พวกเขาเอาทองคำแท่งกับอิฐทองวางไว้อยู่บนเรือสำราญ หลังจากนี้ก็ไปกลับหลายรอบอีก ยังนำน้ำมันดีเซลหมุนเร็วมาด้วย จนถึงน้ำหนักใกล้จะเกินแล้ว นี่จึงเดินทางกลับ

หนึ่งวันสองคืน ในที่สุดพวกเขาก็กลับมาถึงเมืองเทียนเป่ยแล้ว

แต่เนื่องเพราะปัญหาเรือสำราญของพวกเขาน้ำหนักเกิน ทองคำแท่งที่นำกลับมาคาดว่ายังมีหลายพันล้าน

แน่นอนหลังจากมีประสบการณ์ครั้งแรกแล้ว ครั้งที่สองก็ชำนาญมากเลย

คืนดึก อยู่บนชายหาดที่รกร้างไปหมดในเมืองเทียนเป่ย ไป๋ยี่เฟยใช้มือถือติดต่อสวีลั่งกับไป๋หู่ ให้พวกเขาขับรถบรรทุกมาถึงสถานที่ที่เขาบอก จากนั้นใส่ของทั้งหมดเข้าไปในรถบรรทุก

หลังจากไป๋หู่กับสวีลั่งได้เห็นทองคำเหล่านี้ ประหลาดใจจนอ้าปาก