ซุปเปอร์มหาเศรษฐีหน้าใหม่ นิยาย บท 78

บทที่ 78

หลังจากปิดประตู หลิ่วเซียวเหยายิ้มอย่างมีเลศนัย แล้วไปห้องทำงานข้างๆ

ในห้องทำงาน

หลี่เสว่กับโจวฉวี่เอ๋อนั่งตรงโซฟารับแขก รอบๆล้อมไปด้วยบอดี้การ์ดที่ใส่แว่นและชุดสีดำ5-6คน

เมื่อหลิ่วเซียวเหยาเข้ามา ทั้งสองคนก็หันไปมองอย่างระแวดระวัง

หลิ่วเซียวเหยาเดินเข้าไปพลางยิ้ม：“ไม่ต้องกลัว ฉันแค่มาหาคน”

“หาใคร？”โจวฉวี่เอ๋อถามอย่างตื่นตระหนก

“ภรรยาของไป๋ยี่เฟย หลี่เสว่”

พูดจบทั้งสองจ้องตากัน จากนั้นมองหลิ่วเซียวเหยาอย่างระแวดระวัง

ที่จริงหลังจากที่เขาเข้ามาแล้วเห็นหลี่เสว่กับโจวฉวี่เอ๋อ ก็รู้แล้วว่าใครคือหลี่เสว่ แต่การแสดงละครต้องแสดงให้เนียน

หลี่เสว่พูดด้วยสีหน้าเรียบๆ：“แกหาหลี่เสว่ทำไม？”

หลิ่วเซียวเหยายิ้ม“ประธานหลิ่วของเราเทิดทูนคุณหลี่เสว่มาตลอด”

พูดจบ โจวฉวี่เอ๋อขยับเข้าไปหาหลี่เสว่โดยสัญชาตญาณ ดึงเธอไปด้านหลัง

หลิ่วเซียวเหยาเห็นเช่นนั้นจึงพูดขึ้น：“งั้นคนนี้คงเป็นคุณหลี่เสว่”

“แกจะทำอะไร？”โจวฉวี่เอ๋อจ้องหลิ่วเซียวเหยาเขม็ง

หลี่เสว่เห็นแบบนีรู้สึกอุ่นใจ ดันโจวฉวี่เอ๋อออก จากนั้นมองหลิ่วเซียวเหยาพลางพูด：“ประธานหลิ่วที่แกพูดถึงคือหลิ่วจาวเฟิง？”

หลิ่วเซียวเหยายิ้มออกมา ไม่ได้บอกว่าใช่หรือไม่ใช่

หลี่เสว่เห็นเขาเป็นเช่นนั้น ก็คิดว่าคงเป็นหลิ่วจาวเฟิง จู่ๆก็ยิ้มเจื่อนๆแล้วพูด：“ครั้งนี้เขาจะทำอะไรอีก？ฉันบอกแล้วว่าฉันไม่ได้ชอบเขา อีกอย่างฉันมีสามีแล้ว！”

หลิ่วเซียวเหยาคิดได้ทันที“แบบนี้นี่เอง！งั้นผมคงเข้าใจผิด ผมไปถามก่อนว่าปล่อยพวกคุณได้ไหม”

หลี่เสว่กับโจวฉวี่เอ๋อประหลาดใจ

ทำไมพูดง่ายขนาดนี้？

หลิ่วเซียวเหยาพูดจบก็ออกไป ทำให้หลี่เสว่กับโจวฉวี่เอ๋อพูดอะไรไม่ออก

เงียบไปครู่หนึ่ง จู่ๆประตูก็ถูกบอดี้การ์ดชุดดำเปิดออก

“มีคนก่อเรื่อง มากับฉันให้หมด！”

พูดจบ พวกบอดี้การ์ดวิ่งตามออกไปทันที

นอกห้องทำงานผู้คนเยอะมาก วุ่นวายไปหมด

โจวฉวี่เอ๋อคิดว่านี่เป็นโอกาสดีที่จะหนี จึงพาหลี่เสว่ค่อยๆออกไป

ทั้งคู่กำลังจะหนีไปทางด้านซ้าย ดันชนกับคน3คนเข้า หนึ่งในนั้นคือหลิ่วจาวเฟิง

เมื่อหลิ่วจาวเฟิงเห็นหลี่เสว่รู้สึกประหลาดใจ “เสว่เอ๋อ？คุณมาอยู่ที่นี่ได้ยังไง？”

หลี่เสว่ได้ยินเช่นนั้นก็โกรธขึ้นมาทันที และคิดถึงตอนที่หลิ่วจาวเฟิงวางยาตน พลางชี้ไปยังหลิ่วจาวเฟิง พูดเสียงดัง：“หลิ่วจาวเฟิง！ฉันบอกแล้วไงว่าฉันไม่ได้ชอบคุณ！อีกอย่างฉันมีสามีแล้ว คุณมาก่อกวนฉันแบบนี้ ทำให้ฉันเกลียดคุณมาก！”

หลิ่วจาวเฟิงตกตะลึง ได้ยินหลี่เสว่พูดว่าเกลียดตน สีหน้าก็ดูไม่ดี“เสว่เอ๋อ คุณกำลังพูดอะไร？ที่นี่คือหลิ่วซื่อกรุ๊ป ผมไม่รู้ด้วยซ้ำว่าวันนี้คุณอยู่ที่นี่”

“คุณอย่ามาโกหกหน่อยเลย！เห็นๆอยู่ว่าคุณจับฉันมา！”หลี่เสว่พูดอย่างโมโห

“เสว่เอ๋อ คุณพูดอะไร？ผมไม่ได้จับคุณมา！”หลิ่วจาวเฟิงอธิบาย

“หลิ่วจาวเฟิง คุณยังเป็นผู้ชายอยู่ไหม？กล้าทำแต่ไม่กล้ารับ？เห็นๆอยู่ว่าคุณให้คนจับฉันมาที่บริษัท！”

“ผมไม่ได้ทำ！”

“ไป๋ยี่เฟยเป็นใคร？”หลิ่วหลงสงสัย และถามขึ้นอีก：“ส่งอะไร？”

หลิ่วจาวเฟิงเดือดมาก“แม่ง！ไอ้ไป๋ยี่เฟยยังจะกล้ามาอีก？มันว่าไงนะ？ไม่งั้นจะทำไม？”

“เขาบอกถ้าไม่ส่งคนออกไป เขาจะทำให้หลิ่วซื่อกรุ๊ปไม่มีที่ยืนในเมืองเทียนเป่ย”บอดี้การ์ดตอบตัวสั่น

“แม่ง！”หลิ่วจาวเฟิงเดือดมาก“ไอ้เชี่ยนี่ คิดว่าตัวเองทำงานในโหวจวี๋แล้วจะทำอะไรก็ได้งั้นเหรอ และยังยั่วยุหลิ่วซื่อ？”

หลิ่วหลงได้ยินเช่นนั้น ขมวดคิ้วเล็กน้อย เมื่อครู่ยังนึกว่าไป๋ยี่เฟยเป็นคนใหญ่คนโต ความจริงเป็นแค่พนักงานต็อกต๋อย กล้ายั่วยุหลิ่วซื่อคิดว่าหลิ่วซื่อรังแกได้ง่ายๆงั้นเหรอ？

“พวกไม่ได้เรื่อง！ปล่อยให้ใครก็ได้กล้ามายั่วยุหลิ่วซื่อ！พวกแกสองพี่น้องบริหารบริษัทกันยังไง？”หลิ่วหลงด่าหน้าขรึม

หลิ่วจาวเฟิงพูดอย่างเคียดแค้น：“พ่อ เรื่องนี้ผมรู้ว่าต้องทำยังไง พ่อไม่ต้องกังวล”

“พวกแกรีบเลยนะ พาลูกน้องไปเยอะๆหน่อย แล้วไล่มันออกไป！”หลิ่วจาวเฟิงนึกถึงครั้งก่อนที่ไป๋ยี่เฟยบุกบริษัท ดังนั้นเพื่อความปลอดภัย ต้องหาคนเพิ่ม

หลิ่วหลงไม่พูดอะไร เป็นอันว่าเห็นด้วยกับวิธีของหลิ่วจาวเฟิง

แต่หลิ่วเซียวเหยาไม่คิดเช่นนั้น

เรื่องทั้งหมดเมื่อครู่ รวมถึงหลี่เสว่ภรรยาของไป๋ยี่เฟยที่พามา ทำให้หลิ่วหลงได้เจอหลี่เสว่ รู้เรื่องที่หลิ่วจาวเฟิงทำลงไป ทั้งหมดล้วนเป็นแผนของเขา

การแย่งชิงสมบัติในตระกูลใหญ่อะไรพวกนี้ เหมือนกับการแย่งชิงตำแหน่งกษัตริย์ในอดีตอย่างไรอย่างนั้น แม้จะเป็นพี่น้องกันแท้ๆแต่ก็ไม่จำเป็นต้องเป็นพี่น้องที่แท้จริง

ลูกชายทั้งสามคนของหลิ่วหลง คนโตทำวิจัยทางวิทยาศาสตร์อยู่ต่างประเทศ คงไม่ได้สืบทอดมรดก งั้นก็เหลือหลิ่วเซียวเหยากับหลิ่วจาวเฟิงแล้วล่ะ

หลิ่วเซียวเหยามีอสังหาริมทรัพย์ในหลิ่วซื่อกรุ๊ป80% หลิ่วจาวเฟิงมีแค่ส่วนที่เหลืออยู่20% เมื่อหลิ่วหลงตายไป หลิ่วซื่อกรุ๊ปนี่ก็เป็นของเขา！

ตอนนี้ไป๋ยี่เฟยมาแล้ว ไม่แน่อาจจะมีโชว์อะไรบางอย่าง？ถ้ารีบไล่ไป๋ยี่เฟยไป โชว์นี่ก็ไม่ได้ดูน่ะสิ！

หลิ่วเซียวเหยาจับแขนหลิ่วจาวเฟิง“เดี๋ยวก่อน ไป๋ยี่เฟยเป็นคนต็อกต๋อย จะก่อเรื่องได้แค่ไหนกัน ให้มันขึ้นมาดีกว่า ดูซิว่ามันจะทำอะไร？”

หลิ่วจาวเฟิงคิดว่าที่หลิ่วเซียวเหยาพูดก็มีเหตุผล จึงพยักหน้าพลางพูด：“ใช่！ผมก็อยากเห็นว่าไป๋ยี่เฟยคนนี้มันจะทำอะไร？มาถึงหลิ่วซื่อกรุ๊ปของเรา ไม่กลัวความอวดดีของมันหรอก！”