CRAZY GUY คลั่งรักร้าย นายเย็นชา นิยาย บท 65

EP65

หน่วยปกครองพิเศษ BUC

หน้าหน่วยปกครองพิเศษ BUC เต็มไปด้วยเหล่านักข่าวที่มามุงรอการมาของอธิการบดีอย่างกวี เขาถูกจับตัวได้ภายในงานรวมถึงลูกน้องและเลขาคนสนิททั้งหมดถูกรวบตัวได้ ในขณะที่ข้างหน้าทางเข้ากำลังเกิดเหตุการณ์ชุลมุนก็มีรถของหน่วยปกครองพิเศษขับเข้ามาจอดทำให้จุดสนใจของทุกคนไปหยุดที่รถคันนั้นในทันที

ร่างของกวีถูกลากลงมาจากรถเนื้อตัวของเขามีรอยเลือดเปื้อนอยู่ แสงแฟลชจากนักข่าวพยายามจะถ่ายรูปของเขาหากแต่ถูกเจ้าหน้าที่คุ้มกันเอาไว้เพื่อพากวีเข้ามาข้างในหน่วยงาน จนกระทั่งร่างกายของเขาถูกนำเข้ามาในห้องสอบสวนโดยมีคู่กรณีอย่างเดชานั่งอยู่ฝั่งตรงข้ามด้วย หัวโต๊ะคือเจ้าหน้าที่

"ผมจะเริ่มการสอบสวนแล้วนะครับ ขอให้คุณพูดความจริงออกมาและยอมรับข้อกล่าวหา" เจ้าหน้าที่ชายวัยกลางคนเอ่ยขึ้น

"…" กวีแน่นิ่งเขาเพียงช้อนตามองเดชาด้วยความเคียดแค้น

"คุณยักยอกเงินของมหาลัยเป็นจำนวนหลายล้านบาทเพื่อมาทำธุรกิจผิดกฎหมายของตนเอง"

"วางแผนกันมาดีแล้วยังจะถามอะไรอีกล่ะ"

"ก็ดีแล้วครับที่คุณยอมรับ เพราะทางเรามีหลักฐานอย่างแน่นหนาและอีกหลายข้อหาของคุณ"

"แล้วจะสอบสวนทำไม? ทำไมไม่จับขึ้นศาลไปเลยล่ะ" กวีพูดจาประชดประชันแล้วถอนหายใจออกมาพรืดใหญ่ราวกับรำคาญนักหนา

"คดีร้ายแรงแบบนี้ศาลยังไม่มีสิทธิ์ได้ขึ้นนะครับ ต้องมีหลักฐานมาลบล้างหลักฐานที่ทางเรามี ถ้าศาลพิจารณาให้ผ่านถึงจะมีการต่อสู้กันที่ชั้นศาลเกิดขึ้นได้"

"กี่วัน ในการหาหลักฐานมาต่อสู้คดี"

"สามวัน สามวันนี้คุณต้องจับกุมในห้องขังซะก่อน"

"โอเค…" กวีพยักหน้าตอบเข้าใจกับสิ่งที่เจ้าหน้าที่พูด ก่อนที่ร่างกายของเขาซึ่งถูกกุญแจมือคล้องเอาไว้อยู่จะถูกนำตัวเดินไปยังห้องขัง ก่อนจะเดินไปสายตาคู่นั้นก็ไม่ลืมมองเดชาที่นั่งจ้องเขาอยู่แล้ว เดชานั่งกอดอกแล้วส่ายหน้าเบาๆคล้ายกับว่าเอือมระอากับความพยายามของกวีที่จะยังดึงดันสู้คดีต่อซึ่งตอนนี้ทนายประจำตัวของเขาได้ถอนตัวออกจากบริษัทของเขาเรียบร้อยแล้ว หนียังไงก็หนีไม่รอดอยู่ดี

ทางด้านนิดาก็กลับมาที่บ้านของตนเองเธอเอาตัวรอดจากเหตุการณ์ในงานมาได้อย่างหวุดหวิด ตอนนี้ตัวเธอเองแทบจะไม่รู้เลยว่าพ่อของตนเองเป็นยังไงบ้างชุดสีขาวบนตัวก็เปื้อนคราบเลือด หญิงสาวทรุดตัวนั่งลงบนพื้นภายในตัวบ้านด้วยสีหน้าช็อกกับเหตุการณ์ทุกอย่างมือบางยกขึ้นกุมขมับพร้อมกับกรีดร้องออกมา

•••

@คอนโดเมฆา

ร่างเล็กนอนหลับใหลอยู่บนเตียงในกลางดึกของวันเดียวกัน ของขวัญรู้สึกตัวเปลือกตาคู่สวยเปิดขึ้นภายในห้องหรูที่มีแสงสลัวสีส้ม เธอกวาดสายตามองทั่วบริเวณมันคุ้นตามากซะจน…

"ตื่นแล้วหรอ" เสียงหนึ่งทักขึ้นดึงความสนใจจากของขวัญให้มองตามเจ้าของต้นเสียงไปก็พบกับเงาของผู้ชายคนหนึ่ง พยายามเพ่งตามองก็ต้องตกใจเมื่อพบว่าเขาคนนั้นคือ...

"พี่เมธ" ร่างเล็กหยัดกายลุกขึ้นพิงกับหัวเตียงแล้วคิดย้อนเหตุการณ์เมื่อไม่กี่ชั่วโมงที่แล้ว เธอกำลังจะเข้าไปหยิบปืนและใกล้จะถูกยิงไปแล้วแต่ก็มีใครบางคนเข้ามาคว้าร่างเอาไว้ก่อน

"อืม"

"พี่เป็นคนช่วยหนู"

"ไปที่นั่นทำไม" ไร้การตอบกลับแต่เมฆากลับยิงคำถามแทน เขายังนั่งอยู่บนเก้าอี้ใกล้นอกระเบียง มือหนาคีบมวลบุหรี่สูบไปด้วย ของขวัญเห็นเพียงแผ่นหลังกว้างเธอไม่สามารถรับรู้ได้เลยว่าสีหน้าของเมฆาตอนนี้เป็นยังไง

"หนูไปทำงานค่ะ"

"บอกความจริงมา"

"…" ของขวัญนิ่ง เธอเม้มปากเข้าหากันแน่น ไม่กล้าบอกความจริงออกไปว่าที่จริงแล้วตนเองไปเพราะอยากรู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นภายในงานกันแน่

"บอกว่ายังไง"

"หนูขอโทษค่ะ"

"ขอโทษหรอ…"

"หนูแค่อยากรู้ว่ามันจะเกิดอะไรขึ้นกันแน่"

"แล้วเป็นยังไง"

"หนูผิดเอง"

"ถ้าฟังตั้งแต่แรกก็คงไม่เกือบตายแบบนี้"

"แต่ตอนนี้หนูยังไม่ได้เป็นอะไรนะคะ"

สิ้นเสียงพูดของคนตัวเล็กมือหนาก็กระแทกลงบนโต๊ะเสียงดัง ทำให้เธอสะดุ้งตกใจกลัว

"เถียง?" เมฆาทิ้งมวลบุหรี่ลงถาดเขี่ยแล้วหยัดกายลุกขึ้นเต็มความสูง ร่างกายกำยำยังคงอยู่ในชุดผู้ควบคุมห้องไฟฟ้าอยู่ ชายหนุ่มเดินย่างกรายเข้ามาหาของขวัญอย่างเชื่องช้าทำให้ร่างเล็กต้องขยับถอยห่างทีละนิดด้วยอาการหวาดกลัวเล็กน้อย

"ปะ…เปล่าค่ะ"

"แบบนี้เขาเรียกเถียง" เมฆาบอกด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่งแล้วโน้มตัวลงไปใกล้กับเธอ มือหนาวางลงบนเตียงแล้วเอียงคอมองทำให้ของขวัญต้องหลบสายตา เมฆาจึงใช้ปลายนิ้วเชยคางมนขึ้นให้มองตากัน

"…" เธอได้แต่อํ้่าอึ้งกะพริบตามองคนตรงหน้าปริบๆ

"ถามอะไรหน่อยสิ"

"ถามอะไรหรอคะ"

"ช่วงนี้มีใครเข้าหารึเปล่า"

"พี่หมายถึง คนมาจีบใช่มั้ย"

"อืม"

"ไม่มีค่ะ"

"แฟนเก่าเธอล่ะ มันมายุ่งรึเปล่า?" คำถามนี้ของเมฆาทำให้ร่างกายของขวัญร้อนวูบวาบขึ้นมาในทันใด หัวใจดวงน้อยเต้นระส่ำไม่กล้าบอกออกไปว่าบังเอิญเจอกับเบตองมาสองรอบแล้วหลังจากเลิกกัน ถ้าบอกออกไปเมฆาคงโกรธแล้วสถานการณ์แบบนี้เธอควรทำยังไงล่ะ บอกความจริงออกไปหรือจะบอกว่าไม่มีอะไร เกิดสองทางเลือกขึ้นมาในหัวให้ของขวัญได้คิดหนัก

"เอ่อ…"