EP.50 CRAZY LOVE คลั่งรัก ♥
ตอน กระทงหลงทาง
"ขอบคุณตัวแทนคณะวิศวะด้วยนะคะที่ขึ้นมากล่าวอะไรให้น้อง ๆ ได้ฟัง" ฉันพูดขึ้นตามบทพิธีกร แต่ไม่ได้มองใบหน้าของเขาเลยสักนิด
ฟาเรนเดินลงจากเวที กลับไปหากลุ่มเพื่อนของเขาที่ตั้งวงดื่มเหล้าดื่มเบียร์กันอย่างสนุกสนานเมื่อเทียบกับซุ้มของคณะอื่น ๆ
"แล้วกิจกรรมต่อไปของเราคืออะไรคะ…พี่ไรอัน" ฉันหันไปพูดกับไรอันต่อทันที
"กิจกรรมต่อไปของเราคือการแจกกระทงให้กับน้อง ๆ และพี่ ๆ ให้พวกเราได้ลอยกระทงเพื่อส่งเสริมประเพณีที่มีมาอย่างยาวนานของไทยเรา"
ไรอันพูดต่อสคริปต์กับฉัน ก่อนที่ทางรุ่นพี่ทั้งหลายจะยกกระทงใบตองสวย ๆ มาแจกจ่ายให้กับรุ่นน้องปีหนึ่ง ซึ่งบางคนก็รีบหยิบโทรศัพท์มาถ่าย
และดูเหมือนพวกเขาจะตื่นเต้นกันมาก ๆ เพราะมหาลัยของเรามีชาวต่างชาติและลูกครึ่งเยอะมากกว่านักเรียนไทยแท้ซะอีก
"งั้นคืนนี้พวกเราพี่น้องมาลอยกระทงร่วมกันนะคะ" ฉันเอ่ยไปอย่างยิ้มแย้ม
"ขอให้สิ่งไม่ดี สิ่งชั่วร้ายได้ลอยออกไปกับสายน้ำในค่ำคืนนี้ด้วยนะครับ" ไรอันพูดขึ้นและมองกวาดสายตามองไปรอบ ๆ ก่อนจะหันมาหยุดที่ฉัน
"นับจากนี้ขอให้เราได้เจอะเจอแต่สิ่งดี ๆ" เขาพูดต่ออย่างลื่นไหลและเป็นมืออาชีพ
"งั้นเดี๋ยวเชิญรุ่นพี่รุ่นน้องทุกคนจุดไฟในกระทง อธิษฐานและลอยกันได้ตามอัธยาศัยเลยนะครับ"
"ขอให้ทุกคนสนุกกับค่ำคืนสุดพิเศษนี้ไปด้วยกันนะคะ" ฉันกล่าวปิดทันทีเมื่อเห็นว่าพิธีการต่าง ๆ ได้จบลงแล้ว
"ไว้เจอกับพี่ไรอันและพี่น้ำขิงได้ใหม่ในคืนพรุ่งนี้นะครับ" ไรอันพูดเสริมต่อด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม
"สวัสดีค่ะ/สวัสดีครับ" ทั้งฉันและไรอันก็พูดขึ้นพร้อม ๆ กัน ก่อนจะวางไมโครโฟนลงและเดินลงจากเวทีเมื่อเสร็จสิ้นภารกิจบทบาทพิธีกร
ไรอันเดินลงเวทีไปก่อนพร้อมกับยื่นฝ่ามือมาทางฉัน
หลังจากที่ฉันเดินลงมาจากเวที ทางทีมงานก็เดินมายื่นกระทงให้เราทั้งสองคนทันที
END OF NAM KHING’S PART
-ริมสระน้ำที่กว้างใหญ่-
บรรยากาศงานรับน้องปีนี้อบอุ่นและครื้นเครงไปด้วยรอยยิ้มและเสียงหัวเราะ แสงไฟจากเทียนเล่มน้อย ๆ ส่องสว่างไสวเต็มผืนน้ำไปหมด
"เดี๋ยวเราสองคนไปถ่ายรูปลงโพรโมตเว็บมหาลัยกันก่อนดีกว่าเนอะ" เสียงของประธานหนุ่มคณะนิเทศเอ่ยขึ้นพร้อมกับเดินถือกระทงใบเล็ก ๆ เดินเคียงข้างกับคนตัวเล็กที่สวมชุดไทยเด่นสง่า
"ได้สิ" น้ำขิงพยักหน้าตอบไปทันที
ขณะที่พวกเขาทั้งคู่กำลังยืนเคียงคู่กันถ่ายรูปอยู่นั้นเอง
"หนึ่ง สอง สาม" เสียงตากล้องเอ่ยขึ้นพร้อมกับกดชัตเตอร์ใส่ทั้งสองคนอย่างรัว ๆ
"เปลี่ยนท่าได้ ขอแบบชิด ๆ กันหน่อย" ตากล้องที่เป็นเพื่อน ๆ กันก็ออกคำสั่งทันทีอย่างเป็นกันเอง
"มองหน้ากัน…ยิ้มให้กันแบบฟีลแฟนหน่อยดิมึง" เสียงจีจี้เกย์ควีนที่แต่งหน้าเต็มแต่ผมสั้น ๆ เดินมาบงการการถ่ายรูปโพรโมตให้มหาลัยต่อทันที
"น่าจะได้รูปสวย ๆ เยอะแล้วล่ะ" ช่างกล้องหยุดถ่ายภาพก่อนจะก้มเช็กรูปที่เขาถ่ายไปแล้วว่าสวยมากพอแล้วหรือยัง
"ลองเอาไปเลือกดูหน่อยสิท่านประธาน…ว่าคุณมึงจะเอาแบบไหน" ชายคนนั้นยื่นกล้องส่งให้ไรอันเลือกทันที
"ไหนขอดูหน่อยว่าจะใช้ภาพไหนดี" เขาก็รับกล้องมาไล่ดูรูปพร้อม ๆ กับน้ำขิง
ขณะที่ไรอันกำลังกดเลื่อนดูไปทีละภาพ ๆ
จู่ ๆ เสียงโทรศัพท์มือถือของน้ำขิงก็สั่นขึ้น
ครืด ครืด~
"เดี๋ยวพวกนายดูแล้วเลือกเลยก็ได้นะ" เธอพูดกับไรอันอย่างยิ้ม ๆ ก่อนจะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเปิดอ่านข้อความดูทันที
____________
(ข้อความจาก: ฟาเรน)
ฉันให้โอกาสเธอถึงเที่ยงคืนวันนี้เท่านั้น!
(ข้อความจาก: ฟาเรน)
ถ้าเธอยังไม่บอกกับมันว่าเธอคือผู้หญิงของใคร
(ข้อความจาก: ฟาเรน)
เธอเจอดีแน่!
_____________
หญิงสาวก้มอ่านข้อความก่อนจะรีบเงยหน้าขึ้นมองไปรอบ ๆ
เจอฟาเรนที่ยืนกอดอกมองตรงมาที่เธอกับไรอันอยู่พอดี
ฟาเรนถือแท่งอะไรบางอย่างที่ยาว ๆ สีขาว ๆ
เขาชูมันขึ้นไปบนท้องฟ้า
และ...
วี้ดด บูม!!
ดอกไม้ไฟจากแท่งสีขาวในมือของเขาพุ่งขึ้นไปบนชั้นอากาศ ประกายแสงระยิบระยับทะยานสู่ท้องฟ้าที่มืดสนิท ก่อนจะระเบิดออกเป็นวงกว้างพร้อมกับเสียงพลุดังสนั่น
ประกายไฟแตกออกเป็นรูปดาวกระจาย ส่องสว่างวาบในยามค่ำคืน ลำแสงพุ่งออกจากแท่งยาวสีขาวที่ฟาเรนถือเอาไว้ครั้งแล้วครั้งเล่า เสียงกึกก้องกังวานทำเอาคนในงานพากันเงยหน้าขึ้นมองไปยังท้องฟ้า ก่อนที่จะมีกลุ่มเพื่อน ๆ ของเขาจุดดอกไม้ไฟตาม ๆ กัน จนท้องฟ้าในตอนนี้สวยงามตระการตาไปด้วยพลุดอกไม้ไฟ
"พลุสวยมากเลยเนอะ" เธอเผลอพูดออกมาขณะที่เงยหน้ามองดูพลุบนท้องฟ้า เมื่อเสียงพลุสงบลงมันทำให้เธอได้มองเห็นพระจันทร์ที่สวยสง่ากว่าทุกคืนที่ผ่าน ๆ มา แต่พอก้มหน้าลงมองหาคนที่จุดพลุเมื่อสักครู่ เขาก็ไม่ได้ยืนอยู่ตรงที่เดิมแล้ว
"ไปลอยกระทงกันเถอะ" ไรอันสะกิดเรียกน้ำขิงเมื่อเห็นว่าเธอยืนมองดอกไม้ไฟนั้นจนจบลงแล้ว
"อ๋อ...ไปสิ" เธอพยักหน้าตอบไปก่อนจะเดินเคียงคู่ไรอันไปถึงยังริมขอบสระน้ำที่กว้างใหญ่ และมีกระทงของคนอื่นอีกมากมายลอยอยู่ในนั้น
-ท่าน้ำ-
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: CRAZY LOVE คลั่งรัก | SM25
1...
มันยังขาดอะไรไปนิดหน่อยคะ แต่โดยรวมดีคะ ขอบคุณที่ทำออกมาให้อ่านนะคะ...