CRAZY LOVE คลั่งรัก | SM25 นิยาย บท 65

EP.65 CRAZY LOVE คลั่งรัก ♥

ตอน ไอรีน & น้ำขิง

"ถึงว่ากูติดต่อมึงยากโคตรเลย ที่แท้มึงก็เอาเวลาไปทุ่มเทดูแลคนแก่ติดเตียงนี่เอง" เธอพยักหน้ารับอย่างเข้าใจเพื่อนรักตัวเอง

"กูทั้งแวะไปหามึงที่หอและก็ที่ทำงานเก่า ไม่เคยเจอมึงเลย"

ไอรีนก็บ่น ๆ ไป เพราะเธอเป็นห่วงน้ำขิงมากอยู่เหมือนกัน

"ใช่ ๆ ช่วงนี้กูงานหนักมากเลย~"

ขิงก็เอ่ยยิ้ม ๆ ตอบไปเบา ๆ

"แต่ก็ดีนะ ได้งานได้เงินแถมยังได้บุญอีกด้วย...น่าสงสารแกนะ ลูกหลานก็ไม่มีพึ่งพา"

ไอรีนพูดต่ออย่างสงสารและเห็นใจคนแก่คนนั้น ซึ่งจริง ๆ แล้วก็คือฟาเรนไฮต์นั่นแหละ

"อืม ๆ"

น้ำขิงก็พยักหน้ารับอย่างไม่รู้ว่าควรตอบอย่างไรดี

"แล้วตอนเช้าเขาอยู่ยังไงอะ?" ไอรีนยังคงสงสัยไม่หาย เธอจึงถามเพิ่มเรื่อย ๆ

เล่นเอาคนโกหกอย่างน้ำขิงเลิ่กลั่ก ๆ อย่างไปไม่ถูกเลย เมื่อโดนถามจี้ ๆ แบบนั้น

"ก็สลับเวรกันกับคนอื่น ๆ น่ะ สลับกันมา ๆ ไป ๆ" น้ำขิงตอบไปอย่างตะกุกตะกักเพราะคิดคำตอบไม่ทัน

"เขาทำอะไรเองไม่ได้เลย กูต้องทำอาหารเช้าให้ และก็คอยดูแลตลอด 24 ชั่วโมงน่ะ ก็เลยไม่ค่อยมีเวลาส่วนตัว"

น้ำขิงพยายามอธิบายเสริมไปเยอะ ๆ เพราะกลัวว่าไอรีนจะไม่เชื่อในคำพูดของเธอด้วยท่าทีที่ค่อนข้างมีพิรุธในตอนนี้

"เรียนก็หนักแล้วยังต้องทำงานหนักแบบนั้นอีก มึงจะไหวเหรอวะเพื่อน?" ไอรีนบ่น ๆ ให้เธอตามประสาเพื่อน เพราะต่อให้เธอยื่นมือเข้าช่วย เพื่อนคนนี้ก็ไม่ยอมรับความช่วยเหลือจากเธออยู่ดี

แต่แล้วจู่ ๆ เจ้าตัวก็นึกอะไรดี ๆ ขึ้นมาได้ และรีบสะกิดน้ำขิงทันที

"นี่...แต่ถ้ามึงตกลงปลงใจคบกับไรอันไปซะ ไม่แน่มึงอาจจะไม่ต้องลำบากแบบนี้ก็ได้นะเว้ย"

ไอรีนยังคงพยายามหาทางยุยงส่งเสริมให้น้ำขิงคบกับไรอันอย่างเต็มที่

เพราะในสายตาของไอรีนแล้ว เธอคิดว่าไรอันดีพร้อมจะดูแลปกป้องน้ำขิงเพื่อนรักได้ดีมากที่สุด

"มดมันไปสืบมาบอกกูว่า บ้านไรอันก็ฐานะดีเหมือนกันนะมึง" ไอรีนยังคงหาเรื่องชวนคุยเกี่ยวกับไรอันไปเรื่อย ๆ

"เผลอ ๆ ถ้าคบกันจริงจังเดี๋ยวไรอันก็คงเลี้ยงมึง ไม่ปล่อยให้ไปทำพาร์ตไทม์ทำงานอะไรหนัก ๆ แบบนี้หรอก"

ไอรีนออกตัวเชียร์ไรอันสุดใจ เพราะเธออยากให้เพื่อนรักของตัวเองได้เจอแต่สิ่งดี ๆ

เพียงแต่ว่า...ทุกอย่างมันเหมือนจะสายเกินไปแล้วจริง ๆ เพราะตอนนี้เธอมีใครอีกไม่ได้แล้ว

"กูเข้าใจนะว่ามึงหวังดีและก็เป็นห่วงกูมาก ๆ มว้าก ~" น้ำขิงยิ้มรับในความหวังดีของเพื่อนตัวเอง

"แต่...เรื่องระหว่างกูกับไรอันมันเป็นไปไม่ได้อีกแล้วจริง ๆ" ในที่สุดน้ำขิงก็ตัดสินใจพูดออกมาอย่างฝืนยิ้มเล็กน้อยให้ไอรีน

"ทำไมอะ?" เธออุทานออกมาอย่างตกใจกับคำพูดของน้ำขิง

"หรือมึงแอบไปมีหลัวแล้วไม่ยอมบอกเพื่อน?"

ไอรีนชี้หน้าเธออย่างหยอกล้อกันสองคนมาตลอดทาง

"จะบ้าเหรอ" น้ำขิงตอบไปเสียงสูงเพื่อกลบเกลื่อน

"งั้นทำไมล่ะ?" ไอรีนขมวดคิ้วมองอย่างงุนงง

"มึงก็เคยชอบไรอันมาก ๆ เลยไม่ใช่เหรอ?" ไอรีนงุนงงเล็กน้อย

เพราะเธอจำได้ว่าน้ำขิงเคยปลื้มอีกฝ่ายมาก ๆ แต่พอมาวันนี้ที่เขาหันมาสนใจเธอแล้ว เธอกลับไม่ยอมตกลงคบกับไรอันซะอย่างงั้น

"กูรู้สึกว่ากูไม่คู่ควรกับคนดี ๆ อย่างไรอัน"

"อีกอย่างกูกับไรอันเป็นเพื่อนกันแบบนี้ดีแล้ว" น้ำขิงเอ่ยด้วยคำพูดและแววตาที่ชัดเจนแน่วแน่

"เฮ้อ ๆ ๆ" เธอถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่ แต่ก็ยอมรับในการตัดสินใจของเพื่อนนะ เพียงแต่...

"คนดี ๆ ไม่ชอบ หรือว่ามึงชอบคนเลวระยำหรือยังไง?" ไอรีนแกล้งพูดแซว ๆ เพื่อนตัวเองขณะที่ทั้งคู่เดินออกมาจนถึงลานจอดรถหน้าตึกคณะเรียนร่วมในช่วงเวลาโพล้เพล้

"ถ้ามึงอยากได้เลว ๆ แบดบอยแล้วละก็... กูมีคนหนึ่งแนะนำให้" เธอจับแขนของน้ำขิงเอาไว้พร้อมกับหันไปมองหน้าเพื่อนตัวเองนิ่ง ๆ

ไอรีนจับมือของเพื่อนเอาไว้แน่น ก่อนจะถอนหายใจใส่หน้าเธออีกครั้ง

"กูก็คิดถึงมึงนะ แต่มึงต้องดูแลตัวเองดี ๆ ด้วยล่ะ"

น้ำขิงปิดประตูรถส่งเพื่อนรักเหมือนเช่นทุก ๆ วัน พร้อมกับโบกมือลาเธออีกครั้ง เพราะใกล้ถึงเวลาเข้าเรียนในวิชาถัดไปของน้ำขิงแล้ว ถ้ายืนพูดคุยกันนานอาจจะทำให้ขิงเข้าเรียนสายได้

น้ำขิงต้องเรียนหนักมากกว่าไอรีนเป็นเท่าตัวเลย เนื่องจากเธอเคยเป็นอดีตเด็กทุนเรียนดีที่ต้องรีบเร่งเรียนให้จบภายในสามปีครึ่ง ส่วนไอรีนนั้นเธอก็เรียนชิล ๆ ไปตามปกติ 4 ปีเต็ม ๆ เหมือนกับนักศึกษาคนอื่น ๆ

"แล้วถ้าเทอมหน้ามึงเรียนจบไปแล้ว ใครจะเดินมาส่งกูขึ้นรถแบบนี้อีกล่ะ" ไอรีนยิ้ม ๆ ทั้งน้ำตาคลอเบ้า

แม้ว่าวันนี้เธอจะไม่ได้ขอร้องให้น้ำขิงเดินมาส่ง แต่เหมือนว่าเธอทำอยู่เป็นประจำจนกลายเป็นความเคยชินของทั้งคู่ไปแล้ว

เพราะเมื่อก่อนทั้งสองคนเลิกเรียนและกลับหอ กลับคอนโดด้วยกันมาตลอด

โดยปกติแล้วน้ำขิงกับไอรีนลงเรียนด้วยกันเลิกเรียนพร้อม ๆ กันเสมอ แต่ตอนนี้ทุกอย่างมันก็เริ่มเปลี่ยนไป

และประจวบเหมาะกับที่ตอนนี้ไอรีนไม่มีวินด์เซอร์อยู่ข้างกายแล้ว เธอจึงเหงามากขึ้นเป็นพิเศษ

"ก็หาแฟนใหม่สิคะ คุณหนูไอรีน" เธอเอ่ยแซว ๆ ไปอย่างไม่ได้จริงจังอะไร

"ถ้าหาง่ายแบบนั้น กูจะมีแฟนสักสิบคนพร้อมกันไปเลย"

ไอรีนก็พูดหยอกล้อไปมาสักพัก

"เออ ๆ เดี๋ยวกูไปละ พรุ่งนี้เจอกัน" ไอรีนมองนาฬิกาข้อมือตัวเอง

เพราะกลัวว่าน้ำขิงจะเข้าห้องเรียนช้า เธอจึงรีบร่ำลาพร้อมกับสตาร์ตรถหรูของเธอก่อนจะขับออกไปจากลานจอดรถหน้าคณะนิเทศไปทันที

หลังจากที่ส่งไอรีนเสร็จแล้ว น้ำขิงก็เดินวนกลับเข้ามาในอาคารเรียนคณะนิเทศ เพื่อรอเรียนต่ออีกวิชาหนึ่งซึ่งเป็นคลาสสุดท้ายของวันนี้ ซึ่งก็เป็นวิชาถ่ายภาพแบบเบา ๆ ที่ตั้งใจจะลงเอาไว้เป็นวิชาเก็บ A ง่าย ๆ ในเทอมนี้สลับกับวิชาอื่นที่เรียนหนักอย่างสาหัสสากรรจ์ แต่แล้วจู่ ๆ

หมับ! ในขณะที่กำลังเดินอยู่ดี ๆ ก็มีใครบางคนฉุดตัวของเธอเข้าไปในซอกตึกอย่างที่ไม่ทันได้ตั้งตัว

"กะ (กรี๊ด!!)" ยังไม่ทันที่น้ำขิงจะอ้าปากร้อง อีกฝ่ายก็เอามือปิดปากของเธอเอาไว้ได้ทันพร้อมกับ

ฟอด ~ สันจมูกโด่งกระแทกเข้าที่ข้างแก้มของเธอทันที กลิ่นบุหรี่ผสมน้ำหอมแบรนด์ที่ฉุน ๆ แบบนี้จะเป็นใครไปได้นอกจาก

"ไง~" เสียงแหบเซ็กซี่ดังขึ้นข้าง ๆ ใบหูของเธอ