ดั่งรักบันดาล นิยาย บท 13

ตอนที่หร่วนซือซือตื่นขึ้นมาท้องฟ้าก็สว่างเเล้ว พอมองเวลาก็พบว่าเป็นเวลาเจ็ดโมงครึ่งเเล้วด้วย

" เเย่ล่ะ! " หร่วนซือซือสบถออกมาเสียงเบา

วันนี้เป็นวันจันทร์เเละเป็นวันทำงาน เดิมทีเธอตั้งใจว่าจะตื่นเจ็ดโมงตรง ถ้าเป็นแบบนั้นจะได้ไม่ไปทำงานสาย

เเต่ใครใช้ให้เธอนอนไม่หลับจนดึกดื่นล่ะ พอเช้ามาก็หลับลืมอีก

หลังจากที่หร่วนซือซืออาบน้ำเสร็จ เธอก็รีบลงมาจากด้านบนอย่างรวดเร็ว

" คุณหญิง " เสียงตู้เยี่ยดังขึ้นจากในห้องโถง

พอได้ยินเสียงตู้เยี่ย หร่วนซือซือก็หันไปมองตามเสียงทันที

พอหันไปมองก็เห็นตู้เยี่ยยืนอยู่ข้างโต๊ะอาหาร ส่วนอวี้อี่มั่วก็แต่งตัวเรียบร้อยและนั่งอยู่ที่โต๊ะ นิ้วเรียวกำลังถือมีดเเละส้อม ดูเหมือนเขาจะกินอาหารเช้ามาสักพักเเล้ว

" สวัสดีตอนเช้า " หลังจากที่หร่วนซือซือตกตะลึงเสร็จเเล้ว เธอก็พูดคำนี้ออกมาอย่างช้าๆ

ตู้เยี่ยเลื่อนเก้าอี้ข้างอวี้อี่มั่วออก เพื่อบอกให้หร่วนซือซือมานั่ง

พอเห็นอวี้อี่มั่วที่เย็นชาเหมือนภูเขาน้ำแข็ง หร่วนซือซือก็ส่ายหัวเเละพูดขึ้น: " ฉันไม่หิวค่ะ "

เธอไม่รู้ว่าอวี้อี่มั่วหายโกรธเธอเเล้วหรือยัง ถ้ายังเเล้วตอนนี้เธอมาโผล่ตรงหน้าเขา ก็เท่ากับว่ายิ่งทำให้เขาโกรธมากกว่าเดิมน่ะสิ?

เธอจะไม่เปิดโลกเด็ดขาด

พูดจบ หร่วนซือซือก็อยากที่จะเดินออกไปจากตรงนั้น

" มานี่ นั่งลง " เเต่ใครจะไปรู้ว่าอวี้อี่มั่วจะเงยหน้ามองเธอเเละพูดอย่างออกคำสั่ง

หร่วนซือซือจำเป็นต้องฟังคำพูดของอวี้อี่มั่ว เธอรีบเดินเข้าไปเเละนั่งลงอย่างว่าง่ายทันที

หลังจากนั้นตู้เยี่ยก็ยกอาหารเช้าของหร่วนซือซือมาเสิร์ฟ เสิร์ฟเสร็จก็เดินออกไปทันที

อวี้อี่มั่วทานอาหารเช้าต่อไป เเต่หร่วนซือซือกลับไม่กล้าขยับตัวอยู่สักพัก