ดวงชีวันพสุธา นิยาย บท 20

หมอเทวดาเซวหรี่ตาลงเล็กน้อย ผู้หญิงที่อยู่ข้าง ๆ หยุนชินอ๋อง ใบเพียงแต่มีรูปร่างหน้าตางดงาม แต่กลับมีท่วงท่าที่สง่างาม เมื่อจินตนาการว่าลูกสาวที่น่ารักของตนเองต้องยืนเคียงคู่กับนาง ช่างให้ความรู้สึกของพระชายาและพระชายารองได้ดีจริง ๆ นี่ไม่ใช่สิ่งที่เขาต้องการ

หมอเทวดาเซวแอบตัดสินใจว่า หากหว่านหว่านต้องการมีชีวิตที่สงบสุขในจวนแห่งนี้ พระชายาพระองค์นี้จะอยู่ต่อไม่ได้เด็ดขาด

ในฐานะที่เป็นหมอเทวดาที่มีชื่อเสียงทั้งสี่แคว้น หากคิดจะกำจัดคนคนหนึ่งอย่างไร้ร่องรอย ก็ถือว่าไม่ใช่เรื่องยาก

หลังจากที่หยุนชินอ๋องได้ให้สัญญาว่า จะแต่งงานกับเซวหว่านหว่านตามกฎเกณฑ์ของการรับพระชายารอง เมื่อพักรักษาตัวจนหายดีแล้ว หมอเทวดาเซวก็ได้จัดวางแผนการรักษาหยุนชินอ๋องจนเรียบร้อย——โดยเริ่มจากการฝังเข็ม อาบน้ำยา กินยาต้มบำรุงร่างกายเป็นเวลาครึ่งเดือน จากนั้นค่อยใช้ยาศักดิ์สิทธิ์ทั้งสองอย่าง อันได้แก่หญ้าวิญญาณน้ำแข็งและเมล็ดบัวหัวใจอัคคีรักษาในขั้นตอนสุดท้าย

ที่จริงแล้ววิธีนี้แตกต่างกับหมิงโร่ไม่มากนัก เพียงแค่ขั้นตอนสุดท้าย หมิงโร่ใช้การผ่าตัดนำสิ่งแปลกปลอมออกมา แต่หมอเทวดาเซวพูดว่า ยาของเขาสามารถละลายและกำจัดสิ่งแปลกปลอมออกมาได้โดยไม่ทำลายหัวใจ

ไม่รู้หมอเทวดาเซวจะรู้หรือไม่ แต่หมิงโร่นั้นรู้ดีว่าสิ่งแปลกปลอมที่อยู่ในร่างกายของซือห้าวเฉินเป็นโลหะผสม แต่ยาที่สามารถละลายโลหะผสมโดยไม่มีผลทำร้ายหัวใจ อย่าว่าแต่เคยเห็นเลย หมิงโร่ไม่เคยได้ยินมาก่อนเสียด้วยซ้ำ

หมิงโร่เกิดในตระกูลขุนนางแพทย์เสวียน จึงรู้สึกเคารพต่อ การแพทย์แผนจีน แต่สมุนไพรทั้งสองชนิดที่หมอเทวดาเซวใช้ เรียกได้ว่าเป็นสมุนไพรศักดิ์สิทธิ์ในตำนาน ไม่แน่ว่าอาจมีสรรพคุณที่อัศจรรย์เช่นนั้นจริง ๆ ก็ได้

ต่อให้หมอเทวดาเซวล้มเหลว ขอเพียงไม่รักษาผิดพลาดจนทำให้ซือห้าวเฉินต้องตาย เธอก็ยังสามารถใช้การผ่าตัดรักษาซือห้าวเฉินให้หายได้ ดังนั้น ขอเพียงแค่สามารถรักษาชีวิตน้อย ๆ ของซือห้าวเฉินเอาไว้ได้ตลอดขั้นตอนการรักษา ก็ไม่มีปัญหาอะไร

หลังจากจัดระเบียบความคิดเรียบร้อย เธอก็รู้สึกสบายใจ

“ตั้งแต่นี้เป็นต้นไป ข้าจะมาทำการรักษาให้ท่านอ๋องทุกวัน” พูดจบ หมอเทวดาเซวก็พาเซวหว่านหว่านกลับออกไป

หมิงโร่กะพริบตาปริบ ๆ หมอเทวดาเซวคนนี้เปลี่ยนสถานะเร็วจริง ๆ ยังไม่ทันจะได้เป็นพ่อตาของซือห้าวเฉินสักหน่อย แต่กลับเปลี่ยนจาก “หม่อมฉัน” มาเป็น “ข้า” เสียแล้ว

อืม ไม่นับถือคงไม่ได้

ในเมื่อต่างก็แยกย้ายกันแล้ว หมิงโร่เองก็เตรียมตัวที่จะกลับ

หมิงโร่เพิ่งจะลุกขึ้น ซือห้าวเฉินก็พูดว่า : “เจ้าต้องการเฝ้าดูวิธีการรักษาของหมอเทวดาเซวไม่ใช่หรือ รออยู่ที่เรือนเหมยนี่แหละ”

หมิงโร่แอบก่นด่าในใจ ท่านอ๋อง คุณคงไม่ได้ความจำเสื่อมหรอกใช่ไหม ฉันบอกว่าจะเฝ้าดูการกลั่นหญ้าวิญญาณน้ำแข็งของหมอเทวดาเซว บอกเมื่อไหร่กันว่าจะเฝ้าดูการรักษาของเขา

แต่ว่า ตอนนี้เธอต้องปกป้องชีวิตน้อย ๆ ของซือห้าวเฉิน อย่างไรเสียพระชายารองเซวยังไม่แต่งเข้าจวน หากซือห้าวเฉินเป็นอะไรไปขึ้นมา คงหนีไม่พ้นตนเองต้องถูกฝังทั้งเป็นเพื่อสังเวยอยู่ดี

“ขอบพระทัยท่านอ๋อง แต่ว่า ข้ารับปากเซวียนเอ๋อร์ไว้แล้วว่า วันนี้จะกินมื้อเที่ยงด้วยกัน” หมิงโร่ทำความเตารพ “หลังกินเมื่อเที่ยงข้าจะกลับมา”

“ไปเถอะ” ซือห้าวเฉินโบกมือ

หลังจากหมิงโร่จากไปแล้ว ซือห้าวเฉินก็ดีดนิ้ว เงาสีดำปรากฏตัวขึ้นจากกลางอากาศทันที แล้วคุกเข่าลงต่อหน้าซือห้าวเฉิน : “นายท่าน”

“ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป เจ้าคอยติดตามพระชายา โดยเฉพาะเวลาที่นางอยู่กับซื่อจื่อ ให้จับตาดูเป็นพิเศษ” ซือห้าวเฉินสั่ง

“พ่ะย่ะค่ะ” เงาดำรับคำสั่ง ลุกขึ้น แล้วกระโดดข้ามกำแพงสูงหายตัวไป

“ท่านอ๋องคิดว่าพระชายาจะประสงค์ร้ายต่อซื่อจื่อหรือพ่ะย่ะค่ะ ?” ฉินโม่ที่ยืนอยู่ด้านข้างเอ่ยปากขึ้นทันที

“หากเป็นเช่นนั้น ท่านอ๋องไม่มีทางให้ฉืออู่จับตาดูพระชายาหรอก” ไป๋เชินกลอกตา สำหรับสิ่งที่คุกคามความปลอดภัยของเซวียนเอ๋อร์ ท่านอ๋องจะต้องกำจัดอย่างสิ้นซากโดยไม่ปล่อยเอาไว้อย่างแน่นอน

“ไป๋เชิน ส่งคนไปจับตาดูหมอเทวดาเซวสองพ่อลูก ข้าไม่ต้องการให้เกิดเรื่องผิดพลาดใด ๆ ขึ้นในระหว่างการรักษา” ซือห้าวเฉินใช้นิ้วเคาะลงบนที่วางแขนของรถเข็น

“แล้วหม่อมฉันล่ะพ่ะย่ะค่ะ ?” ฉินโม่คิดว่าหรือเป็นเพราะตนเองออกไปอยู่ข้างนอกมาเสียนาน ท่านอ๋องจึงลืมตนเองไปแล้ว ก่อนหน้านี้หน้าที่จับตาดูคน ฆ่าคน ล้วนเป็นความรับผิดชอบของเขาทั้งสิ้น

“เจ้าไปคิดหาวิธี อย่าให้ตานซู่มารบกวนข้าได้” ซือห้าวเฉินกระซิบเบา ๆ