เจ้ามังกรพรีเมี่ยม นิยาย บท 1003

สรุปบท บทที่ 1003 ผู้หญิงสองคนอยู่ร่วมกันช่างวุ่นวายโกลาหล: เจ้ามังกรพรีเมี่ยม

บทที่ 1003 ผู้หญิงสองคนอยู่ร่วมกันช่างวุ่นวายโกลาหล – ตอนที่ต้องอ่านของ เจ้ามังกรพรีเมี่ยม

ตอนนี้ของ เจ้ามังกรพรีเมี่ยม โดย เป๋ต้งสู่เพี่ยน ถือเป็นช่วงเวลาสำคัญของนิยายใช้ชีวิตทั้งเรื่อง ด้วยบทสนทนาทรงพลัง ความสัมพันธ์ของตัวละครที่พัฒนา และเหตุการณ์ที่เปลี่ยนโทนเรื่องอย่างสิ้นเชิง บทที่ 1003 ผู้หญิงสองคนอยู่ร่วมกันช่างวุ่นวายโกลาหล จะทำให้คุณอยากอ่านต่อทันที

พอที่ปรึกษาเห็นจ้าวไท่กลับมาแล้ว ก็พูดขึ้นด้วยสีหน้าดีใจ แต่จ้าวไท่กลับทุบโต๊ะอย่างแรง

“ไอ้เดรัจฉาน ฉันยังนึกว่าที่เจ้าหญิงพาฉันไปที่ตระกูลถังในวันนี้ เพื่อที่จะไปพูดคุยเรื่องการสมรสซะอีก แต่คิดไม่ถึงว่าแค่ไปขอโทษเท่านั้น ไม่ได้การ พรุ่งนี้ฉันจะไปอีกรอบ ต้องจัดการเรื่องนี้ให้เสร็จเรียบร้อยซะ”

“ถ้าไม่แต่งงานกับถังเชียนเชียน ฉันไม่กลับ”

วันนี้จ้าวไท่ได้เห็นถังเชียนเชียนอีกครั้ง ในใจก็รู้สึกหวั่นไหวไม่น้อย แต่แค่ว่าถังเชียนเชียนในตอนนั้นกำลังร้องไห้อยู่ จ้าวไท่กลัวว่าเจ้าหญิงจะเข้าใจผิดคิดว่าตัวเองรังแกถังเชียนเชียน แล้วจะล้มเลิกการหมั้นหมาย ก็เลยไม่กล้าเข้าไปแต๊ะอั๋งถังเชียนเชียน

“ว่าไงนะ? ที่ไปวันนี้ยังไม่ได้เอาถังเชียนเชียนมาอยู่ในกำมืออย่างนั้นเหรอ?”

ที่ปรึกษาถามขึ้นด้วยสีหน้าเหลือเชื่อ ส่วนจ้าวไท่แค่จ้องเขม็งที่ปรึกษาอย่างโหดเหี้ยมเท่านั้น

“ทำไม? นายรังเกียจที่ฉันไร้ความสามารถสินะ? ฉันบอกกับนายแล้วไม่ใช่เหรอ? ว่าจะต้องเอาเธอมาอยู่ในกำมือให้ได้!ที่นายถามขนาดนี้ กำลังหัวเราะเยาะฉันอยู่ใช่ไหม?”

พูดจบ จ้าวไท่ก็เดินตรงไปหาที่ปรึกษา ที่ปรึกษามองจ้าวไท่ด้วยสีหน้าหวาดกลัว

“เปล่านะครับ ท่านนายพล ผมแค่ถามก็เท่านั้น ผมจะไม่เชื่อคุณได้ยังไงกันล่ะครับ พรุ่งนี้ผมจะไปด้วยกันกับคุณ จะต้องช่วยคุณภรรยาของคุณกลับมาแน่นอน”

แม้ว่าที่ปรึกษาของจ้าวไท่จะกำลังหัวเราะเยาะตนเองอยู่ แต่พอได้ยินที่ปรึกษาบอกว่าจะไปด้วยกันกับตนเองแล้ว ก็รู้สึกดีใจอยู่ไม่น้อย ถึงยังไง แม้ว่าที่ปรึกษาจะไม่เคยจัดการใครมาก่อน แต่หัวสมองของเขาก็ถือว่ามีประโยชน์อยู่ไม่น้อย

ส่วนในตอนค่ำ ถังเชียนเชียนไปหาถังเฉาอีกครั้ง

ตอนที่ถังเฉาเจอถังเชียนเชียนในตอนค่ำ ถังเฉาก็ยังไม่ได้มีปฏิกิริยาตอบสนองกลับมาในทันที

“เป็นอะไร เชียนเชียน มีใครรังแกเธอเหรอ? บอกฉัน ฉันจะช่วยจัดการให้เอง”

พูดตามตรง ถังเฉานึกว่าถังเชียนเชียนถูกรังแกจริงๆ กลับคิดไม่ถึงว่าคนที่แหย่ให้ถังเชียนเชียนร้องไห้ก็คือตนนั่นเอง

“คุณยังมีหน้ามาพูดอีกเหรอ คุณไม่รู้เหรอว่าใครเป็นคนรังแกฉัน? ไม่รู้เหรอว่าฉันร้องทำไม?”

ตอนแรกถังเชียนเชียนนึกว่าถังเฉาไม่มีน่าจะทึ่มขนาดนั้น แต่กลับคิดไม่ถึงว่าถังเฉาจะเดาไม่ออกจริงๆ

“ไม่ใช่ เชียนเชียน ฉันทำอะไรที่ทำให้เธอไม่มีความสุขอย่างนั้นเหรอ เธอพูดออกมาก็ได้แล้วไม่ใช่เหรอ? ทำไมถึงยังร้องไห้แบบนี้อยู่อีก?”

ถังเชียนเชียนสีหน้าที่กำลังจะร้องไห้ออกมา แถมยังสูดน้ำมูกอีกด้วย พูดกับถังเฉาด้วยสีหน้าโมโห

“ตอนที่คุณเปิดประตูในตอนเช้า ฉันเห็นน้องน้อยโจวอยู่ในห้องของคุณ ไหนคุณว่ามาสิ ทำไมถึงให้ผู้หญิงที่เพิ่งจะรู้จักกับคุณเข้าไปนอนในห้องของคุณได้ คุณทำอะไรกันด้วยใช่ไหม?”

เพราะว่าเรื่องนี้ ถังเชียนเชียนก็เลยร้องมาตลอดทั้งวันแล้ว จนกระทั่งตอนนี้ถึงได้ตัดสินใจมาถามกับถังเฉาให้ชัดเจนแจ่มแจ้งกันไปเลย

พอถังเฉาได้ยินถังเชียนเชียนร้องไปพลาง พูดบ่นตนเองไปพลางถึงเรื่องเมื่อตอนเช้า ก็หัวเราะออกมาอย่างอดไม่ได้

“เธอกำลังคิดอะไรอยู่? เมื่อวาน น้องน้อยโจวได้รับบาดเจ็บกลับมา เพราะว่าไปช่วยขโมยสัญญาหมั้นของเธอนะ เมื่อวานฉันแค่รักษาให้กับเธอเท่านั้น ฉันนอนอยู่บนเก้าอี้ แล้วฉันจะไปทำเรื่องอะไรกับเธอได้ล่ะ?”

หลังจากที่ได้ยินประโยคนี้ ใบหน้าของถังเชียนเชียนก็นิ่งชะงักไปทันที มองถังเฉาด้วยใบหน้าเหลือเชื่อ

“อะไรนะ? เธอไปช่วยขโมยสัญญาหมั้นมาให้ฉัน? หรือว่าขโมยสัญญาหมั้นของจ้าวไท่อย่างนั้นเหรอ?”

ถังเชียนเชียนสีหน้าเหลือเชื่อ

“เธอนึกว่าฉันต้องการให้เธอไปช่วยเอาสัญญาหมั้นมาอย่างนั้นเหรอ? ถ้าไม่ใช่เพราะพี่กลัวว่าฉันจะแต่งให้กับจ้าวไท่ แล้วเขาจะให้เธอช่วยไปขโมยสัญญาหมั้นมาเพื่อฉันเหรอ? เธอมันก็แค่เครื่องมือเท่านั้น”

หลังจากที่น้องน้อยโจวได้ยินคำพูดนี้แล้ว สีหน้าก็เปลี่ยนไปทันที รังสีความหยิ่งยโสเมื่อตะกี้นี้จางหายไปจนหมด ตอนที่หันไปมองถังเฉาที่อยู่ข้างๆกำลังจะพูดอธิบายอยู่นั้น น้องน้อยโจวกลับชักสีหน้า หันตัวกำลังจะเดินจากไป

“เห้อ เชียนเชียน นี่เธอกำลังพูดอะไรอยู่ ฉันพยายามทำทุกวิถีทางเพื่อที่ให้เธอมาช่วยเธอ แล้วทำไมเธอถึงไปยุให้เธอโกรธจนกลับไปซะอย่างนั้น”

ถังเชียนเชียนเชื่อฟังถังเฉามาโดยตลอด แต่หลังจากที่ถังเฉาพูดคำพูดนี้ออกมา ถังเชียนเชียนกลับไม่ยอมเชื่อฟัง หันหน้าของตัวเองไปทางอื่นทันที

“ไม่สน ถึงยังไงเธอก็ไปทำเรื่องนี้เพื่อฉันเอง ฉันไม่ได้ขอให้เธอช่วยสักหน่อย”

ถังเฉามองผู้หญิงทั้งสองฝั่งต่างก็หันหลังให้กับตัวเอง ในเวลานี้เขาจึงได้รู้ว่า ที่แท้ผู้หญิงเป็นสิ่งมีชีวิตที่ยุ่งยากซับซ้อนมากเหลือเกิน

“ให้ตายสิ ยุ่งยากเหลือเกิน กลืนไม่เข้าคายไม่ออกจริงๆ”

“พอได้แล้ว พวกเธอทั้งสองคนอยากทำอะไรก็ทำเถอะ ฉันกลับไปนอนแล้ว ฉันรับไม่ไหวจริงๆ”

พูดจบถังเฉาก็กลับไปที่ห้องของตัวเองจริงๆ เหลือหญิงสาวสองคนยืนอยู่ตรงประตู

“เธอยังไม่ไปอีกเหรอ? รออยู่ที่ทำไม ยังคิดที่จะเข้าไปในห้องของพี่ฉันอีกหรือไง ฉันจะบอกเธอให้นะ ไม่มีทางซะหรอก วันนี้ฉันจะยืนเฝ้าที่นี่เอง”

พูดจบ น้องน้อยโจวก็ยังยืนอยู่ตรงหน้าประตูของถังเฉาจริงๆ ส่วนถังเชียนเชียนก็ไม่ได้ไปไหน จ้องเขม็งน้องน้อยโจวอยู่ตลอดเวลา ไม่ให้น้องน้อยโจวเข้าไปในห้องของถังเฉา

“ได้ ในเมื่อเป็นแบบนี้ล่ะก็ พวกเราสองคนก็ยืนอยู่ตรงนี้ไปตลอดนั่นแหละ ไม่ต้องมีใครไปไหนทั้งนั้น”

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เจ้ามังกรพรีเมี่ยม