เจ้ามังกรพรีเมี่ยม นิยาย บท 1003

พอที่ปรึกษาเห็นจ้าวไท่กลับมาแล้ว ก็พูดขึ้นด้วยสีหน้าดีใจ แต่จ้าวไท่กลับทุบโต๊ะอย่างแรง

“ไอ้เดรัจฉาน ฉันยังนึกว่าที่เจ้าหญิงพาฉันไปที่ตระกูลถังในวันนี้ เพื่อที่จะไปพูดคุยเรื่องการสมรสซะอีก แต่คิดไม่ถึงว่าแค่ไปขอโทษเท่านั้น ไม่ได้การ พรุ่งนี้ฉันจะไปอีกรอบ ต้องจัดการเรื่องนี้ให้เสร็จเรียบร้อยซะ”

“ถ้าไม่แต่งงานกับถังเชียนเชียน ฉันไม่กลับ”

วันนี้จ้าวไท่ได้เห็นถังเชียนเชียนอีกครั้ง ในใจก็รู้สึกหวั่นไหวไม่น้อย แต่แค่ว่าถังเชียนเชียนในตอนนั้นกำลังร้องไห้อยู่ จ้าวไท่กลัวว่าเจ้าหญิงจะเข้าใจผิดคิดว่าตัวเองรังแกถังเชียนเชียน แล้วจะล้มเลิกการหมั้นหมาย ก็เลยไม่กล้าเข้าไปแต๊ะอั๋งถังเชียนเชียน

“ว่าไงนะ? ที่ไปวันนี้ยังไม่ได้เอาถังเชียนเชียนมาอยู่ในกำมืออย่างนั้นเหรอ?”

ที่ปรึกษาถามขึ้นด้วยสีหน้าเหลือเชื่อ ส่วนจ้าวไท่แค่จ้องเขม็งที่ปรึกษาอย่างโหดเหี้ยมเท่านั้น

“ทำไม? นายรังเกียจที่ฉันไร้ความสามารถสินะ? ฉันบอกกับนายแล้วไม่ใช่เหรอ? ว่าจะต้องเอาเธอมาอยู่ในกำมือให้ได้！ที่นายถามขนาดนี้ กำลังหัวเราะเยาะฉันอยู่ใช่ไหม?”

พูดจบ จ้าวไท่ก็เดินตรงไปหาที่ปรึกษา ที่ปรึกษามองจ้าวไท่ด้วยสีหน้าหวาดกลัว

“เปล่านะครับ ท่านนายพล ผมแค่ถามก็เท่านั้น ผมจะไม่เชื่อคุณได้ยังไงกันล่ะครับ พรุ่งนี้ผมจะไปด้วยกันกับคุณ จะต้องช่วยคุณภรรยาของคุณกลับมาแน่นอน”

แม้ว่าที่ปรึกษาของจ้าวไท่จะกำลังหัวเราะเยาะตนเองอยู่ แต่พอได้ยินที่ปรึกษาบอกว่าจะไปด้วยกันกับตนเองแล้ว ก็รู้สึกดีใจอยู่ไม่น้อย ถึงยังไง แม้ว่าที่ปรึกษาจะไม่เคยจัดการใครมาก่อน แต่หัวสมองของเขาก็ถือว่ามีประโยชน์อยู่ไม่น้อย

ส่วนในตอนค่ำ ถังเชียนเชียนไปหาถังเฉาอีกครั้ง

ตอนที่ถังเฉาเจอถังเชียนเชียนในตอนค่ำ ถังเฉาก็ยังไม่ได้มีปฏิกิริยาตอบสนองกลับมาในทันที

“เป็นอะไร เชียนเชียน มีใครรังแกเธอเหรอ? บอกฉัน ฉันจะช่วยจัดการให้เอง”

พูดตามตรง ถังเฉานึกว่าถังเชียนเชียนถูกรังแกจริงๆ กลับคิดไม่ถึงว่าคนที่แหย่ให้ถังเชียนเชียนร้องไห้ก็คือตนนั่นเอง

“คุณยังมีหน้ามาพูดอีกเหรอ คุณไม่รู้เหรอว่าใครเป็นคนรังแกฉัน? ไม่รู้เหรอว่าฉันร้องทำไม?”

ตอนแรกถังเชียนเชียนนึกว่าถังเฉาไม่มีน่าจะทึ่มขนาดนั้น แต่กลับคิดไม่ถึงว่าถังเฉาจะเดาไม่ออกจริงๆ

“ไม่ใช่ เชียนเชียน ฉันทำอะไรที่ทำให้เธอไม่มีความสุขอย่างนั้นเหรอ เธอพูดออกมาก็ได้แล้วไม่ใช่เหรอ? ทำไมถึงยังร้องไห้แบบนี้อยู่อีก?”

ถังเชียนเชียนสีหน้าที่กำลังจะร้องไห้ออกมา แถมยังสูดน้ำมูกอีกด้วย พูดกับถังเฉาด้วยสีหน้าโมโห

“ตอนที่คุณเปิดประตูในตอนเช้า ฉันเห็นน้องน้อยโจวอยู่ในห้องของคุณ ไหนคุณว่ามาสิ ทำไมถึงให้ผู้หญิงที่เพิ่งจะรู้จักกับคุณเข้าไปนอนในห้องของคุณได้ คุณทำอะไรกันด้วยใช่ไหม?”

เพราะว่าเรื่องนี้ ถังเชียนเชียนก็เลยร้องมาตลอดทั้งวันแล้ว จนกระทั่งตอนนี้ถึงได้ตัดสินใจมาถามกับถังเฉาให้ชัดเจนแจ่มแจ้งกันไปเลย

พอถังเฉาได้ยินถังเชียนเชียนร้องไปพลาง พูดบ่นตนเองไปพลางถึงเรื่องเมื่อตอนเช้า ก็หัวเราะออกมาอย่างอดไม่ได้

“เธอกำลังคิดอะไรอยู่? เมื่อวาน น้องน้อยโจวได้รับบาดเจ็บกลับมา เพราะว่าไปช่วยขโมยสัญญาหมั้นของเธอนะ เมื่อวานฉันแค่รักษาให้กับเธอเท่านั้น ฉันนอนอยู่บนเก้าอี้ แล้วฉันจะไปทำเรื่องอะไรกับเธอได้ล่ะ?”

หลังจากที่ได้ยินประโยคนี้ ใบหน้าของถังเชียนเชียนก็นิ่งชะงักไปทันที มองถังเฉาด้วยใบหน้าเหลือเชื่อ

“อะไรนะ? เธอไปช่วยขโมยสัญญาหมั้นมาให้ฉัน? หรือว่าขโมยสัญญาหมั้นของจ้าวไท่อย่างนั้นเหรอ?”

ถังเชียนเชียนสีหน้าเหลือเชื่อ