บทที่ 1003 ผู้หญิงสองคนอยู่ร่วมกันช่างวุ่นวายโกลาหล – ตอนที่ต้องอ่านของ เจ้ามังกรพรีเมี่ยม
ตอนนี้ของ เจ้ามังกรพรีเมี่ยม โดย เป๋ต้งสู่เพี่ยน ถือเป็นช่วงเวลาสำคัญของนิยายใช้ชีวิตทั้งเรื่อง ด้วยบทสนทนาทรงพลัง ความสัมพันธ์ของตัวละครที่พัฒนา และเหตุการณ์ที่เปลี่ยนโทนเรื่องอย่างสิ้นเชิง บทที่ 1003 ผู้หญิงสองคนอยู่ร่วมกันช่างวุ่นวายโกลาหล จะทำให้คุณอยากอ่านต่อทันที
พอที่ปรึกษาเห็นจ้าวไท่กลับมาแล้ว ก็พูดขึ้นด้วยสีหน้าดีใจ แต่จ้าวไท่กลับทุบโต๊ะอย่างแรง
“ไอ้เดรัจฉาน ฉันยังนึกว่าที่เจ้าหญิงพาฉันไปที่ตระกูลถังในวันนี้ เพื่อที่จะไปพูดคุยเรื่องการสมรสซะอีก แต่คิดไม่ถึงว่าแค่ไปขอโทษเท่านั้น ไม่ได้การ พรุ่งนี้ฉันจะไปอีกรอบ ต้องจัดการเรื่องนี้ให้เสร็จเรียบร้อยซะ”
“ถ้าไม่แต่งงานกับถังเชียนเชียน ฉันไม่กลับ”
วันนี้จ้าวไท่ได้เห็นถังเชียนเชียนอีกครั้ง ในใจก็รู้สึกหวั่นไหวไม่น้อย แต่แค่ว่าถังเชียนเชียนในตอนนั้นกำลังร้องไห้อยู่ จ้าวไท่กลัวว่าเจ้าหญิงจะเข้าใจผิดคิดว่าตัวเองรังแกถังเชียนเชียน แล้วจะล้มเลิกการหมั้นหมาย ก็เลยไม่กล้าเข้าไปแต๊ะอั๋งถังเชียนเชียน
“ว่าไงนะ? ที่ไปวันนี้ยังไม่ได้เอาถังเชียนเชียนมาอยู่ในกำมืออย่างนั้นเหรอ?”
ที่ปรึกษาถามขึ้นด้วยสีหน้าเหลือเชื่อ ส่วนจ้าวไท่แค่จ้องเขม็งที่ปรึกษาอย่างโหดเหี้ยมเท่านั้น
“ทำไม? นายรังเกียจที่ฉันไร้ความสามารถสินะ? ฉันบอกกับนายแล้วไม่ใช่เหรอ? ว่าจะต้องเอาเธอมาอยู่ในกำมือให้ได้!ที่นายถามขนาดนี้ กำลังหัวเราะเยาะฉันอยู่ใช่ไหม?”
พูดจบ จ้าวไท่ก็เดินตรงไปหาที่ปรึกษา ที่ปรึกษามองจ้าวไท่ด้วยสีหน้าหวาดกลัว
“เปล่านะครับ ท่านนายพล ผมแค่ถามก็เท่านั้น ผมจะไม่เชื่อคุณได้ยังไงกันล่ะครับ พรุ่งนี้ผมจะไปด้วยกันกับคุณ จะต้องช่วยคุณภรรยาของคุณกลับมาแน่นอน”
แม้ว่าที่ปรึกษาของจ้าวไท่จะกำลังหัวเราะเยาะตนเองอยู่ แต่พอได้ยินที่ปรึกษาบอกว่าจะไปด้วยกันกับตนเองแล้ว ก็รู้สึกดีใจอยู่ไม่น้อย ถึงยังไง แม้ว่าที่ปรึกษาจะไม่เคยจัดการใครมาก่อน แต่หัวสมองของเขาก็ถือว่ามีประโยชน์อยู่ไม่น้อย
ส่วนในตอนค่ำ ถังเชียนเชียนไปหาถังเฉาอีกครั้ง
ตอนที่ถังเฉาเจอถังเชียนเชียนในตอนค่ำ ถังเฉาก็ยังไม่ได้มีปฏิกิริยาตอบสนองกลับมาในทันที
“เป็นอะไร เชียนเชียน มีใครรังแกเธอเหรอ? บอกฉัน ฉันจะช่วยจัดการให้เอง”
พูดตามตรง ถังเฉานึกว่าถังเชียนเชียนถูกรังแกจริงๆ กลับคิดไม่ถึงว่าคนที่แหย่ให้ถังเชียนเชียนร้องไห้ก็คือตนนั่นเอง
“คุณยังมีหน้ามาพูดอีกเหรอ คุณไม่รู้เหรอว่าใครเป็นคนรังแกฉัน? ไม่รู้เหรอว่าฉันร้องทำไม?”
ตอนแรกถังเชียนเชียนนึกว่าถังเฉาไม่มีน่าจะทึ่มขนาดนั้น แต่กลับคิดไม่ถึงว่าถังเฉาจะเดาไม่ออกจริงๆ
“ไม่ใช่ เชียนเชียน ฉันทำอะไรที่ทำให้เธอไม่มีความสุขอย่างนั้นเหรอ เธอพูดออกมาก็ได้แล้วไม่ใช่เหรอ? ทำไมถึงยังร้องไห้แบบนี้อยู่อีก?”
ถังเชียนเชียนสีหน้าที่กำลังจะร้องไห้ออกมา แถมยังสูดน้ำมูกอีกด้วย พูดกับถังเฉาด้วยสีหน้าโมโห
“ตอนที่คุณเปิดประตูในตอนเช้า ฉันเห็นน้องน้อยโจวอยู่ในห้องของคุณ ไหนคุณว่ามาสิ ทำไมถึงให้ผู้หญิงที่เพิ่งจะรู้จักกับคุณเข้าไปนอนในห้องของคุณได้ คุณทำอะไรกันด้วยใช่ไหม?”
เพราะว่าเรื่องนี้ ถังเชียนเชียนก็เลยร้องมาตลอดทั้งวันแล้ว จนกระทั่งตอนนี้ถึงได้ตัดสินใจมาถามกับถังเฉาให้ชัดเจนแจ่มแจ้งกันไปเลย
พอถังเฉาได้ยินถังเชียนเชียนร้องไปพลาง พูดบ่นตนเองไปพลางถึงเรื่องเมื่อตอนเช้า ก็หัวเราะออกมาอย่างอดไม่ได้
“เธอกำลังคิดอะไรอยู่? เมื่อวาน น้องน้อยโจวได้รับบาดเจ็บกลับมา เพราะว่าไปช่วยขโมยสัญญาหมั้นของเธอนะ เมื่อวานฉันแค่รักษาให้กับเธอเท่านั้น ฉันนอนอยู่บนเก้าอี้ แล้วฉันจะไปทำเรื่องอะไรกับเธอได้ล่ะ?”
หลังจากที่ได้ยินประโยคนี้ ใบหน้าของถังเชียนเชียนก็นิ่งชะงักไปทันที มองถังเฉาด้วยใบหน้าเหลือเชื่อ
“อะไรนะ? เธอไปช่วยขโมยสัญญาหมั้นมาให้ฉัน? หรือว่าขโมยสัญญาหมั้นของจ้าวไท่อย่างนั้นเหรอ?”
ถังเชียนเชียนสีหน้าเหลือเชื่อ
“เธอนึกว่าฉันต้องการให้เธอไปช่วยเอาสัญญาหมั้นมาอย่างนั้นเหรอ? ถ้าไม่ใช่เพราะพี่กลัวว่าฉันจะแต่งให้กับจ้าวไท่ แล้วเขาจะให้เธอช่วยไปขโมยสัญญาหมั้นมาเพื่อฉันเหรอ? เธอมันก็แค่เครื่องมือเท่านั้น”
หลังจากที่น้องน้อยโจวได้ยินคำพูดนี้แล้ว สีหน้าก็เปลี่ยนไปทันที รังสีความหยิ่งยโสเมื่อตะกี้นี้จางหายไปจนหมด ตอนที่หันไปมองถังเฉาที่อยู่ข้างๆกำลังจะพูดอธิบายอยู่นั้น น้องน้อยโจวกลับชักสีหน้า หันตัวกำลังจะเดินจากไป
“เห้อ เชียนเชียน นี่เธอกำลังพูดอะไรอยู่ ฉันพยายามทำทุกวิถีทางเพื่อที่ให้เธอมาช่วยเธอ แล้วทำไมเธอถึงไปยุให้เธอโกรธจนกลับไปซะอย่างนั้น”
ถังเชียนเชียนเชื่อฟังถังเฉามาโดยตลอด แต่หลังจากที่ถังเฉาพูดคำพูดนี้ออกมา ถังเชียนเชียนกลับไม่ยอมเชื่อฟัง หันหน้าของตัวเองไปทางอื่นทันที
“ไม่สน ถึงยังไงเธอก็ไปทำเรื่องนี้เพื่อฉันเอง ฉันไม่ได้ขอให้เธอช่วยสักหน่อย”
ถังเฉามองผู้หญิงทั้งสองฝั่งต่างก็หันหลังให้กับตัวเอง ในเวลานี้เขาจึงได้รู้ว่า ที่แท้ผู้หญิงเป็นสิ่งมีชีวิตที่ยุ่งยากซับซ้อนมากเหลือเกิน
“ให้ตายสิ ยุ่งยากเหลือเกิน กลืนไม่เข้าคายไม่ออกจริงๆ”
“พอได้แล้ว พวกเธอทั้งสองคนอยากทำอะไรก็ทำเถอะ ฉันกลับไปนอนแล้ว ฉันรับไม่ไหวจริงๆ”
พูดจบถังเฉาก็กลับไปที่ห้องของตัวเองจริงๆ เหลือหญิงสาวสองคนยืนอยู่ตรงประตู
“เธอยังไม่ไปอีกเหรอ? รออยู่ที่ทำไม ยังคิดที่จะเข้าไปในห้องของพี่ฉันอีกหรือไง ฉันจะบอกเธอให้นะ ไม่มีทางซะหรอก วันนี้ฉันจะยืนเฝ้าที่นี่เอง”
พูดจบ น้องน้อยโจวก็ยังยืนอยู่ตรงหน้าประตูของถังเฉาจริงๆ ส่วนถังเชียนเชียนก็ไม่ได้ไปไหน จ้องเขม็งน้องน้อยโจวอยู่ตลอดเวลา ไม่ให้น้องน้อยโจวเข้าไปในห้องของถังเฉา
“ได้ ในเมื่อเป็นแบบนี้ล่ะก็ พวกเราสองคนก็ยืนอยู่ตรงนี้ไปตลอดนั่นแหละ ไม่ต้องมีใครไปไหนทั้งนั้น”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เจ้ามังกรพรีเมี่ยม