เจ้ามังกรพรีเมี่ยม นิยาย บท 1002

เจ้าหญิงหันสายตาของตัวเองมองไปที่ถังเฉา ส่วนถังเฉาแค่พยักหน้ายิ้มๆ จากนั้นก็มองจ้าวไท่ด้วยสีหน้าเยาะเย้ย

“ต้องโทษที่ลูกน้องของฉันไร้เหตุผล ฉันก็เลยมาแสดงความขอโทษคุณ”

ในฐานะที่เป็นถึงเจ้าหญิง ไม่คิดว่าจะลดฐานะลงมาปฏิบัติตัวอย่างเคารพนอบน้อมแบบนี้ น่านับถือไม่น้อย ส่วนจ้าวไท่พอเห็นว่าคนที่มีตำแหน่งอำนาจสูงกว่าตัวเอง มีมารยาทต่อศัตรูคู่อาฆาตของตัวเองขนาดนี้ ก็รีบห้ามปามเจ้าหญิงทันที

“เจ้าหญิงไม่ได้นะครับ เรื่องมันเกิดขึ้นเพราะผม คนที่ต้องขอโทษก็ต้องเป็นผมเองสิครับ จะให้คนที่สถานภาพสูงส่งแบบท่านไปขอโทษคนต่ำต้อยแบบนี้ได้ยังไง ให้ผมทำเองเถอะ”

จ้าวไท่รู้ดี ว่าถ้าเชื้อพระวงศ์ของญี่ปุ่นรู้ว่าตัวเองทำผิด ทำให้เจ้าหญิงต้องมาขอโทษแบบนี้ จ้าวไท่จะต้องโดนลงโทษเป็นแน่ ก็เลยรีบเข้าไปห้ามปามเจ้าหญิงเอาไว้ทันที

หลังจากที่ถังเฉาได้ฟังแบบนี้แล้ว ก็มองจ้าวไท่ด้วยสีหน้าขี้เล่นพร้อมกับพูดขึ้น

“ที่แกพูดมาก็ไม่ผิด เป็นถึงเจ้าหญิงจะมาปฏิบัติตัวมีมารยาทกับฉันขนาดนี้ได้ยังไง? ถ้าจะขอโทษล่ะก็ ควรจะให้แกมาขอโทษด้วยตัวแกเองดีกว่า”

“แต่ว่าตอนนั้นแกมาทำร้ายคนของฉัน แน่นอนว่าตอนนี้ฉันไม่มีทางปล่อยให้มันจบง่ายๆแบบนี้แน่นอน ถ้าจะขอโทษละก็ ต้องจริงใจ”

หลังจากที่จ้าวไท่ได้ฟังคำพูดนี้ของถังเฉาแล้ว สีหน้าก็เปลี่ยนไปทันที

ถังซานฉ่ายตบไหล่ของถังเฉา พร้อมกับพูดขึ้นอย่างเบาๆ“ช่างเถอะ ถังเฉา เรื่องน้อยดีกว่าเรื่องเยอะ พวกเราปล่อยเขาไปเถอะ ถึงยังไงตอนนี้ปัญหาก็ได้รับการแก้ไขแล้ว ก็ไม่มีความจำเป็นอะไรที่ต้องทำแบบนี้แล้ว”

เห็นได้ชัดว่าถังซานฉ่ายไม่กล้าเรื่องเยอะ แค่ให้ถังเฉายอมผ่อนปรนลงสักหน่อย แต่ถังเฉาเชื่อฟังที่ไหนกันล่ะ ไม่ว่ายังไงเมื่อวานจ้าวไท่คนนี้ก็ทำร้ายน้องน้อยโจว ตอนนี้ในใจของถังเฉายังคงโกรธอยู่ไม่น้อย

หลังจากที่ได้ยินคำพูดของถังเฉาแล้ว สีหน้าของจ้าวไท่ก็มืดสลัวลงทันที แต่เจ้าหญิงกลับยิ้มออกมา พูดขึ้นอย่างดีอกดีใจ

“ในเมื่อเป็นแบบนี้ ถ้าอย่างนั้นพวกเราก็ขอบคุณในความใจกว้างของพี่น้องคนนี้ด้วยนะคะ ไหนคุณว่ามาสิ จะให้ลูกน้องของฉันขอโทษคุณยังไง? เดี๋ยวฉันจะให้เขาทำเลยทันที”

ในตอนนี้ถังเฉาโก้งโค้งลง พูดกับจ้าวไท่“ชีวิตของคนนั้นสำคัญไฉน เมื่อวานแกคิดที่จะฆ่าเพื่อนของฉัน แน่นอนว่าวันนี้ฉันก็ไม่มีทางปล่อยแกไปง่ายๆแน่นอน ถ้าแกอยากจะขอโทษจริงๆล่ะก็ แกก็คุกเข่าให้กับฉัน จากนั้นก็ก้มลงกราบสามครั้ง ฉันถึงจะยอมรับไว้”

หลังจากที่เจ้าหญิงได้ฟังแบบนี้ ก็รู้สึกว่าเหลือเชื่อสุดๆ ไม่ว่ายังไง ถึงจ้าวไท่จะทำผิดก็จริง แต่ก็ไม่ต้องถึงขั้นก้มลงกราบขอโทษนี่นา

ถ้านายพลของประเทศทำแบบนี้ล่ะก็ ถ้าอย่างนั้นก็เท่ากับว่าเสียศักดิ์ศรีไปจนเกลี้ยงเลยไม่ใช่หรือไง

เจ้าหญิงยิ้มอย่างอึดอัด มองถังเฉาพร้อมกับพูดขึ้น

“คุณช่วยเปลี่ยนเป็นอย่างอื่นดีไหม เงื่อนไขนี้มันทำให้นายพลของฉันลำบากใจเกินไป ถ้าไม่ได้จริงๆล่ะก็ ฉันขอโทษคุณแทนก็ได้”

ถังเฉายังคงยึดมั่นไม่ยอมให้อภัยง่ายๆ พูดกับเจ้าหญิงด้วยท่าทางขี้เล่น

“ได้สิ ถ้าคุณขอโทษผมแทนล่ะก็ คุณโก้งโค้งลงเก้าสิบองศา ผมก็ยอมรับแล้ว”

เจ้าหญิงลำบากใจสุดๆ ส่วนจ้าวไท่ก็ยิ่งอึดอัดลำบากใจมากกว่า ไม่ว่ายังไงก็จะให้เจ้าหญิงมาขอโทษไม่ได้ ในขณะเดียวกันตนเองก็ไม่อยากคุกเข่าเหมือนกัน

เจ้าหญิงลังเลอยู่สักพัก มองนายพลที่อยู่ข้างๆ จากนั้นก็โก้งโค้งตัวของตัวเองลงเก้าสิบองศา พูดขอโทษกับถังเฉา

“ในเมื่อเจ้าหญิงมีความเกรงใจขนาดนี้ ถ้าอย่างนั้นผมก็ไม่มีความจำเป็นอะไรที่จะต้องถือสาเอาความต่อแล้ว แต่ผมหวังว่านายพลของพวกคุณจะไม่ไปยุแหย่คนของราชวงศ์ต้าเซี่ยของพวกเราอีก ไม่อย่างนั้นล่ะก็มิตรภาพของพวกเราก็จะไม่แน่นแฟ้นอีกแล้วแน่นอน”