เจ้ามังกรพรีเมี่ยม นิยาย บท 1009

ตอนที่เจ้าหญิงอายาเสะพูดถึงตรงนี้ก็หยุดลง ส่วนโอดะไอที่อยู่ตรงหน้าก็มองเจ้าหญิงอายาเสะด้วยสีหน้าจริงจัง

“ว่ามาสิ เจ้าหญิงอายาเสะ ที่มาหาฉันในครั้งนี้มีเรื่องอะไร? ถึงยังไงความสัมพันธ์ของพวกเราเธอเองก็รู้ดี ไม่จำเป็นต้องปิดบังซ่อนเร้นอะไรแล้ว”

โอดะไอพูดอย่างใจกว้าง ส่วนเจ้าหญิงอายาเสะหลังจากที่ได้ยินคำพูดนี้แล้ว ก็แค่ยิ้มออกมานิ่งๆ

“แม้ว่าพูดเรื่องนี้กับเธอแล้วจะรู้สึกอึดอัดไม่น้อย แต่ฉันก็ต้องพูดออกไป ถึงยังไงนี่มันก็เกี่ยวข้องกับอนาคตของญี่ปุ่น”

โอดะไอฟังออกว่าเจ้าหญิงอายาเสะเกรงใจที่จะพูดออกมาอยู่ไม่น้อย ก็เลยเดินตรงเข้าไป โอบไหล่ของเจ้าหญิงอายาเสะเอาไว้

“ไม่เป็นไรหรอก อายาเสะเธอพูดมาเถอะ เธอไม่ต้องเห็นฉันเป็นคนอื่นคนไกลหรอก ถึงยังไงตอนนี้สมองของฉันก็จำได้แค่เธอ เรื่องอื่นฉันจำไม่ได้แล้ว เธอเป็นคนสนิทเพียงคนเดียวของฉันนะ”

ตั้งแต่เด็กโอดะไอก็เห็นว่าอายาเสะเป็นน้องสาวของตัวเอง จนถึงตอนนี้ โอดะไอก็ยังคงไม่ลืมความรู้สึกนี้

จากนั้นเจ้าหญิงอายาเสะก็ยอมพูดเป้าหมายในการมาครั้งนี้ของตนเองสักที

“จริงๆแล้วสถานการณ์ของญี่ปุ่นในตอนนี้เข้าขั้นวิกฤตมาก”

“จักรพรรดิคนก่อนนอนอยู่บนเตียงลุกไม่ขึ้นเนื่องด้วยปัญหาสุขภาพ ตอนนี้ตำแหน่งกษัตริย์ของญี่ปุ่นก็เลยถูกเชื้อพระวงศ์คนระดับสูงมากมายต่างก็เพ่งเล็งหมายมั่น”

“ในฐานะเจ้าหญิง ฉันนั้นรู้ดี ว่าพวกเชื้อพระวงศ์คนระดับสูงพวกนี้ส่วนใหญ่นั้นล้วนแต่เชื่อถือไม่ได้ทั้งนั้น มีเพียงคนเดียวที่เชื่อถือได้นั่นก็คือตระกูลโอดะของพวกเธอนั่นเอง”

“แล้วก็มีแค่สถานภาพของตระกูลโอดะของพวกเธอเท่านั้น ที่มีอิทธิพลต่อเรื่องเรื่องนี้ได้ ไม่อย่างนั้นถ้าเกิดตำแหน่งกษัตริย์ตำแหน่งนี้ถูกเจ้าชายอีกสองคนที่เหลือได้ไปล่ะก็ เรื่องนั้นคงจะเกินกว่าที่จะจินตนาการแน่ๆ”

อายาเสะรู้ว่าพี่ชายทั้งสองคนของตัวเองล้วนแต่เป็นคนที่คดในข้องอในกระดูก คิดที่จะฮุบตำแหน่งกษัตริย์ของญี่ปุ่นตำแหน่งนี้ไป

แม้ว่าพี่ชายทั้งสองคนของอายาเสะจะไม่ใช่คนที่ไม่มีมันสมอง แถมยังมีแนวทางการบริหารประเทศที่พิเศษไม่เหมือนใครอีกด้วยก็ตาม แต่ถ้าพวกเขาได้ตำแหน่งกษัตริย์ไปล่ะก็ ความสัมพันธ์อันดีระหว่างญี่ปุ่นกับราชวงศ์ต้าเซี่ย จะต้องประกาศยุติลงแน่นอน

เพราะว่าความทะเยอทะยานขององค์ชายใหญ่มิยาโมโตะนั้นมากโข เคยพูดอยู่หลายครั้งตั้งแต่ตอนที่จักรพรรดิคนก่อนสุขภาพยังดีอยู่ ว่าจะฉวยโอกาสช่วงเวลาตอนที่ความสัมพันธ์ของราชวงศ์ต้าเซี่ยกับประเทศของตัวเองยังเป็นมิตรที่ดีต่อกันอยู่แอบทำการลอบโจมตี แล้วฮุบราชวงศ์ต้าเซี่ยมาซะ

ยังดีที่จักรพรรดิคนก่อนไม่ได้เห็นด้วยกับความคิดของมิยาโมโตะ รักษาความสัมพันธ์อันดีกับราชวงศ์ต้าเซี่ยมาโดยตลอด

“ถ้าเป็นแบบนี้ล่ะก็ ยกตำแหน่งกษัตริย์ให้กับองค์ชายรองก็ได้แล้วไม่ใช่หรือไง? ถ้าเป็นองค์ชายรองมูโตะล่ะก็ อาจจะไม่เป็นแบบนี้ก็ได้นะ”

ตอนที่โอดะไอยังเด็กก็เคยเจอกับมูโตะเหมือนกัน มูโตะไม่เหมือนกับมิยาโมโตะที่ในหัวเอาแต่คิดที่จะฮุบราชวงศ์ต้าเซี่ยเอาไว้ จากนั้นก็ครอบครองทรัพยากรของเขตพื้นที่นี้ทั้งหมดแต่เพียงผู้เดียว

แต่แม้ว่ามูโตะจะไม่ได้มีความทะเยอทะยานแบบนั้น แต่กลับมีปัญหาที่ร้ายแรงมากอยู่หนึ่งอย่าง

มูโตะไม่เคยแสดงสัญญาณอะไรออกมาเลย ถึงยังไงเมื่อก่อนมูโตะก็แอบรักโอดะไอมาโดยตลอด

แต่จนกระทั่งหลังจากที่โอดะไอหายตัวไป มูโตะก็เปิดเผยธาตุแท้ออกมา ลุ่มหลงในความฟุ้งเฟ้อ สำมะเลเทเมา เมามายหมกมุ่นผู้หญิงตลอดทั้งวัน ไม่เคยเข้ามาก้าวก่ายแทรกแซงเรื่องของญี่ปุ่นเลยสักครั้ง

คนแบบนี้ ถ้าเกิดได้เป็นกษัตริย์ล่ะก็ ญี่ปุ่นกับราชวงศ์ต้าเซี่ยล่มสลายลงอย่างง่ายดายแน่นอน

พอฟังมาถึงตรงนี้ ในที่สุดโอดะไอก็รู้ถึงความร้ายแรงของปัญหาที่เกิดขึ้นแล้ว สีหน้าเป็นกังวล ถึงยังไงญี่ปุ่นก็เป็นสถานที่ที่ตนเองเกิดและเติบโตมา