เห็นได้ชัดว่าเมื่อกี้ลั่วเย่นหัวล้อเล่น และหลังจากฟังสิ่งที่ถังเฉาพูด สายตาของเธอก็ดูจริงจัง
“ฉันรู้ ไม่ต้องห่วง ฉันส่งกำลังพลเพิ่มไปเฝ้าประตูบ้านแล้ว ถ้าใครเข้ามา ฉันจะจัดให้สองสาวหนีให้เร็วที่สุด แต่ก็ยังไม่สามารถหลีกเลี่ยงนักฆ่ายอดฝีมือได้ ดังนั้น ยังต้องรบกวนคุณปกป้องพวกเธอหน่อย”
คำพูดของลั่วเย่นหัว ถังเฉาก็พยักหน้าด้วยความพึงพอใจ
สงครามในประเทศญี่ปุ่นเลวร้ายลง และเวลาที่องค์ชายทั้งสองต้องเดินทางกลับประเทศก็ใกล้เข้ามาแล้ว แต่พวกเขากำลังรอให้ตระกูลไป๋ช่วยจัดการเรื่องนี้
อย่างไรก็ตาม ทั้งสองไม่ได้บอกกันว่าพวกเขาคิดอย่างไร และมูโตะแสร้งทำเป็นไม่สนใจต่อหน้ามิยาโมโตะและพูดแบบสบายๆ
“ตอนนี้ขุนนางในประเทศกำลังต่อสู้กันภายใน เราหลบอยู่ที่นี่สักพักเถอะ ไม่เช่นนั้นหลังจากที่เรากลับไป พวกเขาอาจจะมาหาเรื่องเราอีกครั้ง”
แม้ว่าสถานการณ์ปัจจุบันของประเทศญี่ปุ่นจะเหมือนกับที่มูโตะพูด แต่ขุนนางต่างก็ต่อสู้กันภายใน แต่ไม่มีใครรู้ว่า ขุนนางเหล่านี้อยู่ภายใต้นายของพวกเขา และนายของพวกเขาคือมูโตะและมิยาโมโตะ
มิยาโมโตะรู้ว่ามูโตะต้องการรอจนกว่าตระกูลไป๋จะให้กองกำลังมูโตะในมือก่อนจะกลับไป มิยาโมโตะเองก็มั่นใจมากเช่นกัน โดยเชื่อว่ามูโตะจะไม่ได้รับกองกำลังจากตระกูลไป๋อย่างแน่นอน และกล่าวด้วยรอยยิ้มจางๆ
“ไม่เป็นไร ในเมื่อน้องชายต้องการเที่ยวเล่นในราชวงศ์ต้าเซี่ยอีก ในฐานะพี่ชาย ผมจะอยู่กับคุณสักพัก”
หลังจากพูดจบ ดูเหมือนว่าสองพี่น้องจะมีความสัมพันธ์ที่กลมเกลียวกันมาก และเดินไปตามถนนด้วยกัน แต่เมื่อพวกเขาอยู่บนถนน แต่ละคนต่างก็แอบมีแผนของตัวเอง โดยให้ความสนใจอยู่เสมอว่าอีกฝ่ายอยู่ในราชวงศ์ต้าเซี่ยได้จัดฆาตกรไว้หรือไม่ และมาฆ่าตัวเอง
โชคดีที่ในราชวงศ์ต้าเซี่ย ไม่มีนักฆ่าขององค์ชายทั้งสอง จึงสามารถชะลอความปลองดองของความเท็จนี้ได้
องค์ชายทั้งสองรอคำตอบของตระกูลไป๋ และตระกูลไป๋ก็ไม่ได้อยู่เฉยๆเช่นกัน เช้าตรู่ไป๋ตี๋ก็ได้ไปสั่งการลูกน้องของ
“จำไว้ว่า หลังจากไปถึงญี่ปุ่นแล้ว ต้องเชื่อฟังคำสั่งของผม แม้ว่าตราพยัคฆ์จะอยู่ในมือของมูโตะ คุณต้องจำไว้เสมอว่าตระกูลไป๋ต่างหากเป็นเจ้านายที่แท้จริงของพวกคุณ”
แม้ว่าคนเหล่านี้ล้วนมาจากตระกูลไป๋ ไป๋ตี๋รู้ดีว่าที่พวกเขาฟังคำพูดของตัวเองเราะเห็นแก่เงินเท่านั้น หากเงินให้ได้ไม่มากพอ พวกเขาจะไม่เชื่อฟังคำพูดของตระกูลไป๋เลย
อย่างไรก็ตาม ภายใต้ชายคา พวกเขาจะไม่ก้มศีรษะได้อย่างไร นักฆ่าเหล่านี้ทุกคนดูซื่อสัตย์และสัญญากับไป๋ตี๋ว่าพวกเขาจะเชื่อฟังตระกูลไป๋
ไป๋ตี๋รู้ว่าสิ่งที่เขาทำไปนั้นไร้ประโยชน์ แต่เขาก็ยังพูดมันไป เพราะเขาแค่ให้ลูกน้องรู้ว่าต่อไปจะทำอะไร
“โอเค งั้นเดี๋ยวพวกคุณไปกับผม”
ไป๋ตี๋ได้แยกผู้ช่วยที่แข็งแกร่งมากกว่าออกไป เพื่อที่จะไปกับเขาและฆ่าโอดะไอ เพื่อที่จะได้รับความไว้วางใจจากฝั่งของมิยาโมโตะ
แต่การแอบเข้าไปในบ้านของตระกูลลั่วไม่ใช่เรื่องง่าย ไป๋ตี๋คิดว่าเขาได้ใช้เส้นทางที่สมบูรณ์แบบ และต้องการนำคนกลุ่มนี้ไปที่บ้านของตระกูลลั่ว แต่คิดไม่ถึงว่าเพิ่งไปถึงหน้าประตูบ้านของตระกูลลั่วก็โดนคนในตระกูลลั่วพบแล้ว
“คุณชายไป๋ กลางวันแสดๆแบบนี้ คุณกำลังทำอะไรหรือ?”
ผู้คนในตระกูลลั่วเชื่อฟังคำพูดของลั่วเย่นหัวหัว และผู้คุ้มกันถูกล้อมไว้รอบๆทั้งตระกูลลั่วในตอนเช้า ซึ่งสามารถกล่าวได้ว่าเป็นแหฟ้าตาข่ายดิน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เจ้ามังกรพรีเมี่ยม