บทที่ 103 ร่อนลงมาเป็นแสน!
เครื่องบินลอยอยู่เหนือศีรษะ มีเงาดำขนาดใหญ่ปกคลุมท้องฟ้าและดวงอาทิตย์
ทันใดนั้นเงาก็หายไปและเครื่องบินก็บินไปทางสนามบินเมืองหมิงจู
ทุกคนตกตะลึง มีถังเฉาเพียงคนเดียวที่มีรอยยิ้มอยู่บนใบหน้าของเขา
ตอนแรกโจวฉวนกั๋วช็อค หลังจากนั้นก็ได้สติ เบะปากแล้วคัดค้านว่า “ก็แค่เครื่องบินลำเดียว ดูสิทำให้พวกคุณตกใจขนาดนี้”
คนอื่นๆ ก็ได้สติเช่นกัน
"ฉันก็นึกว่าจะเป็นอะไร ที่แท้ก็แค่เครื่องบินลำเดียว”
“ คุณกล้าเอาเครื่องบินมาขู่พวกเรา!”
หลินฉ่ายเวยชี้หน้าถังเฉาพูดอย่างโมโห
พอพูดประโยคนี้ออกไป ทุกคนก็มองไปที่ถังเฉาพร้อมกัน ด้วยสายตาแปลกๆ
มองอย่างละเอียด เป็นเรื่องบังเอิญจริงๆ
ถังเฉาบอกภายในสามนาที คนมาถึงแน่นอน สุดท้ายหลังจากสามนาที สายการบินพลเรือนหนึ่งลำก็จอดอยู่บนศีรษะของพวกเขาสักพัก แล้วบินไปทางสนามบินเมืองหมิงจู
พอคิดถึงตรงนี้ โจวเหมยหยูนโมโหโกรธทันที “วางมาดตบตา เกือบถูกคุณหลอกสะแล้ว!"
เมื่อกี้ตอนที่เครื่องบินจอดอยู่บนศีรษะของพวกเขา มันทำให้โจวเหมยหยูนตกใจจนเหงื่อแตกเหมือนกัน
ถังเฉาคิดว่าเป็นเรื่องตลก "ดูเหมือนผมจะยังไม่ได้ทำอะไรนะ แต่พวกคุณถูกเครื่องบินทำให้ตกใจเอง"
ประโยคนี้เหมือนกับการจุดระเบิดถุงดินให้ระเบิด ทุกคนในตระกูลโจวอายจนโกรธเป็นฟืนเป็นไฟ
"คุณนี่น่าไม่อายจริงๆ? ทั้งๆที่เป็นแค่สายการบินพลเรือนดันทำเป็นเหมือนคุณเป็นคนเรียกมาอย่างนั้นแหละ”
"เขาเนี่ยนะจะเชิญเครื่องบินมาได้? พวกคุณรู้ไหมเหมาเครื่องบินลำหนึ่งใช้เงินเท่าไหร่?”
ลูกหลานตระกูลโจว ต่างก็พากันซุบซิบ
ไม่มีใครสังเกตเห็นว่า บนท้องฟ้าที่สูงกว่านั้นยังมีเครื่องบินสายการบินพลเรือนเจ็ดหรือแปดลำบินผ่านไป
จุดหมายปลายทางของพวกเขา ก็คือสนามบินเมืองหมิงจูเหมือนกัน ...
โจวเหม่ยหยูนมองถังเฉาและหลินเจิ้นสงด้วยสายตาที่เย็นชา "ถึงเวลาแล้ว พวกคุณก็ยังไม่สามารถเริ่มงานได้ ตามที่ตกลงไว้ พวกคุณต้องมอบโครงการให้พวกเราทำ”
แววตาหลินเจิ้นสงมองไปที่ถังเฉาด้วยความสับสน ถอนหายใจในใจเบาๆ
ครั้งนี้ เสี่ยวเฉาล้มเหลวอย่างสิ้นเชิง ...
ติ๊ง ----
เวลานี้ มือถือของทุกคน มีข้อความเข้าพร้อมกัน
รุ่นน้องตระกูลโจวคนหนึ่งใช้มือเลื่อน ดูข่าวรายการนั้น
แล้วก็ เพียงแค่กวาดสายตา ทันใดนั้นสีหน้าของเขาก็เปลี่ยนเป็นผวา เหมือนกับเห็นผีตอนกลางวันไม่มีผิด
“ พวกนาย ... รีบดูข่าวในโทรศัพท์สิ!”
"หืม?"
ทุกคนก็ชะงักไปชั่วขณะ และค่อยๆเปิดข่าวเรื่องนั้น
ก็เช่นเดียวกันมองเพียงแค่แว็บเดียว สีหน้าทุกคนก็เปลี่ยนเป็นผวาทันที
โจวเหม่ยหยูน หลินฉ่ายเวย โจวเหม่ยหลิง ยิ่งเบิกตากว้างกลมโต
เพียงเห็นแค่หน้าจอมือถือ ตัวหนังสือตัวใหญ่ที่สะดุดตา
"สายการบินพลเรือนถูกคนเหมา คนงานเป็นพันคนเดินลงมาจากเครื่อง!"
ด้านล่างยังมีวิดีโอหนึ่งคลิป
หลินฉ่ายเวยคลิกเพื่อดู วิดีโอนี้ง่ายมาก มีเพียงสามสิบวินาที
แต่ว่า เธอก็ยังคงตกใจกับฉากที่อยู่ข้างใน
สนามบินที่ใหญ่โตของเมืองหมิงจู ถึงกับถูกเงาคนดำๆเหยียบจนไม่มีช่องว่าง!
ทุกคนสวมเสื้อผ้านิรภัยและหมวกนิรภัย
"นี่มันเรื่องอะไร? เกิดอะไรขึ้น ทำไมทุกคนถึงมีสีหน้าที่ดูไม่ได้เลย?" โจวฉวนกั๋วสังเกตเห็นบางอย่างผิดปกติและทันใดนั้นก็ตะโกน
“ คุณปู่……”
หลินฉ่ายเวยเงยหน้าขึ้นใบหน้าเต็มไปด้วยความตกใจและพูดด้วยเสียงสั่น "เครื่องบินที่บินอยู่เหนือศีรษะพวกเราเมื่อกี้ ข้างในไม่ใช่ผู้โดยสารธรรมดา แต่รวมกันแล้ว……มีคนงานเป็นพันๆคน!"
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เจ้ามังกรพรีเมี่ยม