เจ้ามังกรพรีเมี่ยม นิยาย บท 119

บทที่119 อยู่ใกล้แค่เอื้อม

เสียงตะโกนดังขึ้น ทำให้ทั่วทั้งงานเลี้ยงเงียบสนิท ทุกคนต่างก็มองไปตามเสียง เบิกตาโพลงจ้องมองไปที่เจิงเทียนเสียง

“ประธานเจิง?!”

ทุกคนตั้งสติได้ ประธานที่เข้ามาร่วมงานต่างก็หลบหน้า สีหน้าหวาดกลัว

ฟางหย่ามองเจิงเทียนเสียงด้วยสีหน้าตกตะลึง คาดไม่ถึงว่าคนใหญ่คนโตอย่างเขาจะมาในงานนี้ได้

“เจิงเทียนเสียง คุณบุกรุกเดินเข้ามาที่คลับเฮาส์ปินเจียงฮุ่ยของผม คิดจะทำอะไร!” สีหน้าซ่งเทียนซานถมึงขึงขัง ตะคอกใส่เจิงเทียนเสียง

“ทำอะไรนั่นเหรอ? ฮึฮึ......”

เจิงเทียนเสียงยิ้มเยาะด้วยท่าทีแอบแฝง ภายในดวงตาแฝงไว้ด้วยแววตาอำมหิต “แน่นอนว่าจะเคลียร์พื้นที่ เชิญพวกคุณทุกคนออกไป”

“คุณกล้าเหรอ!”

ซ่งเทียนซานระเบิดโทสะ ใช้สองมือทุบลงไปบนโต๊ะเสียงดัง “คลับเฮาส์ปินเจียงฮุ่ยเป็นถิ่นของผม คุณต้องการเชิญผมให้ออกไปในสถานที่ของผมงั้นเหรอ?”

“ถ้าคุณไม่ให้ความร่วมมือ ไม่แน่ว่าจะต้องใช้วิธีบังคับกันบ้างล่ะ”

“……”

เหิมเกริม

เหิมเกริมเกินไปแล้ว

คำพูดของเจิงเทียนเสียง ทำให้ทุกคนในงานเลี้ยงโมโหจนพูดไม่ออก

เหวินเหวยเฉินค่อย ๆ ลุกขึ้น มองเจิงเทียนเสียงพูดว่า “เจิงเทียนเสียง ไม่พบกันนานนะครับ ทำไมคุณถึงเปลี่ยนจนมีท่าทีก้าวร้างอย่างนี้!”

“คุณเองเหรอ?”

เจิงเทียนเสียงเห็นเหวินเหวยเฉินสีหน้าเปลี่ยนเล็กน้อย

พวกเขาเคยติดต่อสัมพันธ์กันมาบ้าง ก่อนที่เหวินเหวยเฉินจะกลับบ้าน ได้ขายอาคารกั๋วจี้ให้กับเจิงเทียนเสียง

แต่ว่าประเดี๋ยวเดียว สีหน้าเขากลับเป็นปกติเหมือนดังเดิม “ในเมื่อคุณเป็นพวกเดียวกับพวกเขา นั้นก็ขอเชิญคุณออกไปด้วย”

ส่า----

สีหน้าเหวินเหวยเฉินถมึงทึง “คุณรู้ไหมว่าคุณกำลังพูดอยู่กับใคร?”

“และคุณรู้หรือไม่ ว่าตอนนี้คุณกำลังพูดอยู่กับใคร?

มีเสียงพูด ที่ทั้งถมึงขึงขัง ทั้งมีพลังดังขึ้น จากนั้นมีชายคนหนึ่งเดินเข้ามา แววตาดุดันกวาดมองดูทุกคนในงาน

“เศรษฐีอันดับหนึ่งในเมืองหมิงจู หูอีซาน!”

“ประธานหู!”

“……”

ในขณะเดียวกัน ประธานบริษัทมีมาร่วมงานต่างก็มีสีหน้าเปลี่ยนไปทันที ถ้าพูดว่าเจิงเทียนเสียงสามารถสร้างแรงกดดันให้กับพวกเขา แต่การมาถึงของหูอีซาน ทำให้ทุกคนตกอยู่ในสภาวะหวาดกลัวอย่างมาก

หูอีซานพูดแค่ประโยคเดียว ก็สามารถทำให้พวกเขาคนใดคนหนึ่งเจ๊งอย่างไม่เป็นท่า ชื่อเสียงย่อยยับ!”

สีหน้าซ่งเทียนซานเปลี่ยนไปจนแทบจะดูไม่ได้ คาดไม่ถึงว่าหูอีซานจะมาด้วย

เหวินเหวยเฉินไม่รู้จักหูอีซาน ยังคงไม่มีทีท่าหวั่นเกรงแต่อย่างใด “ผมมาจากตระกูลเหวินแห่งเจ้อเจียง คุณยังกล้าไล่ผมไปอีกเหรอ?”

เดิมทีคิดว่าหูอีซานกับเจิงเทียนเสียงจะมีท่าทีหวั่นเกรงอยู่บ้าง แต่คิดไม่ถึงหูอีซานไม่มีความตื่นกลัวแม้แต่น้อย อีกทั้งยังยิ้มมุมปากแสดงท่าทีดูถูกอีก

“ตระกูลเหวินเล็ก ๆ ในเมืองเจ้อเจียง ยังกล้าดีพูดจาโอหังเหรอ?”

หูอีซานพูดขึ้นในทันทีอีกว่า “เชื่อไหมว่าพรุ่งนี้ เหวินเฉิงหนานจะไม่มีอะไรเหลือ!”

โครม!

เหวินเหวยเฉินได้ยินคำพูดนี้ ลุกขึ้นในทันที แววตาตื่นตระหนก “คุณรู้จักพ่อของผม!”

“ไม่เพียงรู้จัก ยังรู้จักกันเป็นอย่างดีอีกด้วยซ้ำ” หูอีซานยิ้มเย็นชา

จากนั้น สีหน้าเหวินเหวยเฉินแปรปรวนผิดปกติ ไม่โต้ตอบอีกเลย

บรรยากาศในงานเลี้ยงอึมครึม ประธานบริษัทที่มาในงานทั้งหมดเมื่ออยู่ต่อหน้าเจิงเทียนเสียงกับหูอีซานเหมือนมดน้อยตัวเล็ก ๆ

ซุนเสว่คิดว่ายังไงก็ได้ไม่เห็นมีอะไร ในหัวสมองของเธอคิดถึงแต่เรื่องพรุ่งนี้ ฟางหย่าจะถูกประธานหลินตำหนิอย่างไร คิดมาถึงตรงนี้ เธอมีความสุขยิ่งนัก

ฟางหย่า จู่ ๆคิดอะไรขึ้นมาได้ รับหันหลังกลับไปมองถังเฉา

ใบหน้าถังเฉายิ้มเล็กด้วยท่าทีเรียบเฉย เหมือนกับว่าการมาถึงของเจิงเทียนเสียงกับหูอีซานนั้นเป็นเหมือนสิ่งที่ไม่เหนือความคาดหมายของเขา

“หรือว่าจะเป็นเขา......” หัวใจฟางหย่าเต้นไม่เป็นจังหวะ ช๊อกสุดขีด

“เถ้าแก่หู เถ้าแก่เจิง พวกคุณทั้งสองมีท่าทีดุดันเช่นนี้ คลับเฮาส์ปินเจียงฮุ่ยเป็นสถานที่ของกระผมแซ่ซ่ง พวกคุณมีสิทธิ์อะไรขับไล่เจ้าของออกไปเหรอ?”

ซ่งเทียนซานลุกขึ้น มองดูเจิงเทียนเสียงกับหูอีซานด้วยสายตากดดัน ใบหน้าเดือดดาล