เจ้ามังกรพรีเมี่ยม นิยาย บท 135

บทที่ 135 นกสองหัว

เมื่อเห็นตัวอักษรนั้น สีหน้าของหลินเจิ้นสงเต็มไปด้วยความสับสน จู่ๆ เขาก็ไม่รู้จะพูดอะไรออกมา

เงียบอยู่นาน เขาจึงถอนหายใจออกมาเงียบๆ “แกพาฉันมาที่นี่ทำไม”

ถังเฉาไม่พูดอะไรและเดินเข้าไปข้างใน

สีหน้าของหลินเจิ้นสงเปลี่ยนไปมาก “เสี่ยวเฉา อย่าเข้าไป”

เขารู้ดีว่า ถึงเขาจะเป็นผู้ก่อตั้งหลงเถิงกรุ๊ป แต่กลับโดนตระกูลซ่งช่วงชิงไป แถมยังเกิดเรื่องใหญ่แบบนี้อีก หลงเถิงกรุ๊ปก็โดนขายให้คนอื่น เขาไม่มีสิทธิ์เขามาที่นี่

แต่ทว่าถังเฉาเข้าไปแล้ว

หลินเจิ้นสงลุกลี้ลุกลน เขาจำใจต้องเดินตามเข้าไป

ตึก ตึก ตึก

ขณะนั้นเอง เสียงฝีเท้าอันร้อนรนดังขึ้นมาในบริษัทคนประมาณห้าถึงสิบคนเดินออกมาจากทางเดินทั้งสองด้าน

เมื่อเห็นภาพนั้น หลินเจิ้นสงถึงกับตกตะลึง และถือว่าพวกเขาเป็นคนที่มาขับไล่

เขากำลังจะพาถังเฉาออกจากที่นี่ แต่ถังเฉากลับยิ้มและมองภาพตรงหน้า

คนประมาณห้าถึงสิบคนอยู่ในชุดสูทและยืนหลังตรง พวกเขายืนอยู่ตรงหน้าของถังเฉากับหลินเจิ้นสง จากนั้นจึงพูดออกมาเสียงดังว่า “สวัสดีครับประธานหลิน!”

หลินเจิ้นสงตกใจกับเสียงตะโกนอยู่นาน เขาหันไปมองถังเฉาด้วยความสงสัย “เสี่ยวเฉา นี่มันเรื่องอะไร”

ถังเฉายิ้มแล้วพูดว่า “พ่อ ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป หลงเถิงกรุ๊ปกลับมาเป็นชื่อของพ่ออีกครั้ง เรื่องในบริษัททั้งหมดถือเป็นการตัดสินใจของพ่อ”

“นี่…นี่มันเรื่องอะไรกัน”

หลินเจิ้นสงมองคนที่ยืนเป็นแถวอยู่ข้างหน้า เขาเบิกตาโตอย่างไม่อยากจะเชื่อ

เขาคิดถึงเรื่องที่เกิดขึ้นในสองวันนี้ ความจริงของคดี 316 ถูกเปิดโปงออกมา หลงเถิงกรุ๊ปเกิดความวุ่นวาย บริษัทผลิตยาหงเทียนล้มละลาย หลงเถิงกรุ๊ปกลับมาเป็นชื่อของเขา ทันใดนั้นเขาจึงเข้าใจเรื่องราวทั้งหมด สีหน้าของเขาตกตะลึงเป็นอย่างมาก

“เสี่ยวเฉา แกทำเรื่องทั้งหมดนี่เหรอ”

ถังเฉาพยักหน้าอย่างปกติ “ผมบอกแล้วว่าหลงเถิงกรุ๊ปจะกลับมาอีกครั้ง ผมพูดจริงทำจริง!”

ได้ยินดังนั้นหลินเจิ้นสงซาบซึ้งจนน้ำตาคลอเบ้า เขาจับมือของถังเฉาเอาไว้แน่น “ถังเฉา แกทำให้ฝันของพ่อเป็นจริงแล้ว…”

ถังเฉายิ้มบางๆ และตบไหล่ของพ่อเบาๆ

พ่อเป็นคนสร้างหลงเถิงกรุ๊ปมาด้วยมือของตัวเอง บริษัทเหมือนลูกของเขา เขาสูญเสียมันไปและได้มันคืนมาอีกครั้ง จะไม่ให้ซาบซึ้งได้อย่างไรกันล่ะ

แต่ไม่นานเขาก็ถอนหายใจออกมาอย่างเย็นชา “เสี่ยวเฉา แกเป็นคนซื้อหลงเถิงกรุ๊ป ทำไมต้องให้เป็นชื่อพ่อด้วยล่ะ”

ถังเฉาส่ายหน้า “พ่อ หลงเถิงกรุ๊ปเป็นเลือดเนื้อของพ่อ ผมคืนให้พ่อ มันเป็นสิ่งที่สมควรแล้ว อีกอย่างผมเป็นแค่ทหาร จะไปรู้จักการบริหารบริษัทได้ยังไงกันล่ะครับ เพราะฉะนั้นหลงเถิงกรุ๊ปก็ต้องให้พ่อเป็นผู้ดูแล”

“นอกจากนี้การตัดสินใจเรื่องสัญญาในบริษัทโอ้ซินกับบริษัทลี่จิงกรุ๊ป รวมไปถึงเงินทั้งหมดก็ให้พ่อเป็นคนตัดสินใจ”

หลินเจิ้นสงฝืนยิ้มออกมา “นี่แกกะว่าจะชี้นิ้วสั่งแล้วไม่ลงมือทำอย่างนั้นเหรอ”

ถังเฉาชี้ไปที่คนพวกนั้นแล้วพูดว่า “คนพวกนี้คือลูกน้องเก่าของพ่อเมื่อสามปีก่อน ตอนที่หลงเถิงกรุ๊ปโดนตระกูลซ่งซื้อไป พวกเขาเจ็บปวดใจเป็นอย่างมาก”

หลินเจิ้นสงกวาดตามองคนพนักงานเหล่านั้น พวกเขายืนตัวตรงและมองเขาด้วยแววตาที่แดงก่ำ

เขาสูดหายใจลึก หลินเจิ้นสงพูดช้าๆ ว่า “ในเมื่อได้หลงเถิงกรุ๊ปกลับคืนมาแล้ว งั้นฉันจะไม่ทำให้ทุกคนผิดหวัง ฉันจะพาหลงเถิงกรุ๊ปเดินไปสู่ความรุ่งโรจน์อีกครั้ง!”

ถังเฉาพยักหน้าอย่างพอใจ เขายื่นรายชื่อฉบับหนึ่งให้หลินเจิ้นสง “พ่อ รายชื่อทั้งหมดนี้เป็นคนที่ใกล้ชิดกับซ่งเทียนซาน จะไล่ออกหรือลดตำแหน่งก็แล้วแต่พ่อ”

แววตาของหลินเจิ้นสงฉายแววเย็นชา และพูดว่า “คนใกล้ชิดของซ่งเทียนซาน จะเก็บไว้ได้ยังไงล่ะ”

“แต่ตอนนี้ หลงเถิงกรุ๊ปอยู่ในช่วงวุ่นวาย ไม่สมควรปลดพนักงานกะทันหัน…”

หลินเจิ้นสงขมวดคิ้วขึ้นมาทันที

ถังเฉาหัวเราะออกมาอย่างเสียงดัง “เรื่องนี้ไม่ต้องกังวลหรอก พนักงานฝีมือดีที่จูหาวพาออกไป อีกไม่กี่วันพวกเขาก็จะกลับมาทำงานที่นี่”

เรื่องวุ่นวายในหลงเถิงกรุ๊ป จริงๆ แล้วเขาตั้งใจทำให้เป็นเช่นนี้ เพราะต้องการให้ซ่งเทียนซานออกจากหลงเถิงกรุ๊ปเท่านั้น