บทที่ 137 เผยตัว
หลังจากเรื่องน่ายินดี ก็เป็นเรื่องน่าหดหู่
หลังจากประกาศทั้งสามเรื่องเรียบร้อย หลินฉ่ายเวย โจวเหม่ยหยูนและโจวเหม่ยหลิงมึนงงไปหมด
หลงเถิงกรุ๊ปจะยุติความร่วมมือกับตระกูลโจวของพวกเธอ
พวกเธอเพิ่งทำสัญญาสำเร็จตอนที่ไปตระกูลโจวเมื่อสองวันก่อน นี่เป็นผลประโยชน์อันยิ่งใหญ่ที่ต้าโจวกรุ๊ปจะได้รับ
ถ้ายุติความร่วมมือ แล้วพวกเธอจะทำเงินอย่างไร
“ไม่ได้ ฉันไม่เห็นด้วย!”
โจวเหม่ยหยูนเป็นคนแรกที่ตั้งสติได้ เธอโกรธจนหน้าดำหน้าแดง เนื้อตัวสั่นไปหมด “ใครที่เอาความคิดตัวเองเป็นใหญ่และจะยุติความร่วมมือกับต้าโจวกรุ๊ป!”
คำถามด้วยความโกรธของโจวเหม่ยหยูนดังขึ้นอย่างกึกก้องภายในห้องประชุม ความร่วมมือระหว่างหลงเถิงกรุ๊ปกับต้าโจวกรุ๊ปเกิดขึ้นได้เพราะโจวเหม่ยหยูน ยังไม่ถึงสามวันก็โดนยกเลิกแล้ว ถ้าโจวเหม่ยหยูนไม่โกรธก็แปลกแล้ว!
“หลินเจิ้นสง นายนี่กล้ามากเลยนะ กล้ายกเลิกความร่วมมือกับบริษัทของพ่อตาตัวเอง!”
เธอมองหลินเจิ้นสงด้วยสีหน้าโกรธเคือง และก่นด่าออกมา
หลังจากที่รู้ว่าหลินเจิ้นสงเป็นประธาน คนอื่นกลัว แต่โจวเหม่ยหยูนไม่กลัว
สีหน้าของหลินเจิ้นสงเคร่งขรึม ขณะที่เขากำลังจะพูดอะไร จู่ๆ ประตูห้องประชุมก็ถูกเปิดออกอย่างแรง เสียงอันกึกก้องดังขึ้นมา
“ผมเป็นคนทำเอง!”
ทันใดนั้นทุกคนก็หันไปมองเป็นตาเดียว
เห็นเพียงแค่ผู้ชายธรรมดาคนหนึ่งเดินเข้ามาด้วยบุคลิกที่ไม่เหมือนคนธรรมดา เขามองโจวเหม่ยหยูน จากนั้นก็เดินไปบนเวที
“ประธานจู”
เมื่อเห็นว่าคนที่มาคือใคร สีหน้าของคนในห้องประชุมก็เปลี่ยนไปทันที ขนาดคนที่ยโสโอหังอย่างโจวเหม่ยหยูนยังตะลึงเล็กน้อย
“นาย..นายไปมอบตัวแล้วไม่ใช่เหรอ ทำไมถึงถูกปล่อยตัวออกมาล่ะ” เธอถามอย่างไม่อยากจะเชื่อ
จูหาวปรายตามองเธอ แต่ไม่ได้พูดอะไร
คนที่ยืนอยู่ตรงมุมอย่างถังเฉาก็แสยะยิ้มออกมาเบาๆ จูตกลงว่าจะเปิดโปงคดี 316 ถังเฉาจะทำไม่ดีกับเขาได้อย่างไร
เขาเป็นคนคิดวิธีคดี 316 แต่คนที่เป็นคนดำเนินการคือฉางหงเทียนกับซ่งเทียนซาน ไม่เกี่ยวอะไรกับเขา เขาจึงถูกจับแค่วันเดียวและถูกปล่อยตัวออกมา
จูหาวพยักหน้าให้หลินเจิ้นสง จากนั้นจึงพูดกับเลขาเฉินว่า “เลขาเฉิน ประกาศสองเรื่องหลังไปแล้วใช่ไหม”
เลขาเฉินพยักหน้า และมองไปยังหัวหน้าระดับกลางและระดับสูงที่เต็มไปด้วยความหวาดระแวง “จริงๆ แล้วเราสามารถรวมเรื่องที่สองกับเรื่องที่สามเป็นเรื่องเดียวกันได้ รองประธานของหลงเถิงกรุ๊ปก็คือประธานจูได้ทำหน้าที่ต่อไป ยุติสัญญากับต้าโจวกรุ๊ปจะเป็นเรื่องแรกที่ประธานจูจะทำเป็นเรื่องแรกหลังกลับมารับตำแหน่งอีกครั้ง!”
“อะไรนะ”
เมื่อได้ยินเช่นนั้น ไม่ว่าจะเป็นโจวเหม่ยหยูนหรือหลินฉ่ายเวย รวมไปถึงคนในตระกูลหลินคนอื่นๆ พากันงงไปหมด และเอาแต่มองจูหาวที่ยืนอยู่บนเวทีอยู่อย่างนั้น
เดิมทีพวกเธอคิดว่าจะมีโอกาสช่วงชิงตำแหน่งรองประธาน คิดไม่ถึงว่าจะมีคนมารับตำแหน่งนี้แล้ว!
“เนื้อหาการประชุมของวันนี้ก็มีเพียงเท่านี้ จบการประชุม”
หลังจากที่เลขาเฉินประกาศจบการประชุม เขาไม่สนโจวเหม่ยหยูน หลินฉ่ายเวยที่กำลังเหม่อลอย และพาหลินเจิ้นสงกับจูหาวไปที่ห้องประธาน
การประชุมครั้งนี้เป็นการจู่โจมพวกโจวเหม่ยหยูนอย่างรุนแรงโดยไม่ต้องสงสัยอะไรเลย
กลัวว่าหลังจากไม่กี่วัน พวกเธอคงจะไม่กล้าอวดดีใส่ตระกูลหลินอีก
ถังเฉาไม่ได้ก้าวก่ายธุรกิจของหลงเถิงกรุ๊ป เขาหันหลังและเดินออกไป
ลิฟต์เคลื่อนตัวผ่านชั้นแต่ละชั้น เดิมทีเขากะว่าจะไปชั้นบนสุดของอาคารกั๋วจี้ แต่เมื่อเห็นตัวเลข 88 จิตใจที่สงบสุขของถังเฉา ก็เริ่มไม่สงบสุขขึ้นมา
ราวกับมีอะไรดลใจให้เขาไม่ไปชั้นบนสุดของอาคาร และกดตัวเลขชั้น88
ติ๊งงง
ประตูลิฟต์เปิดออก ถังเฉาเดินไปตามทางที่คุ้นเคยจนเจอห้องของประธานกรรมการ
เขารวบรวมความกล้าและเคาะไปที่ประตูเบาๆ
ก๊อก ก็อก ก็อก
“เข้ามา”
เสียงอันราบเรียบดังออกมาจากข้างใน ถึงน้ำเสียงจะราบเรียบแต่กลับเต็มไปด้วยความน่าเกรงขาม
ถังเฉาผลักประตูเข้าไป เห็นเงาอันเย็นยะเยือกที่อยู่ในห้องทำงาน แววตาของเขาแปรเปลี่ยนเป็นอ่อนโยน “ชิงเสว่”
“นายมาได้ยังไง”
หลินชิงเสว่อึ้งเล็กน้อยเมื่อเห็นว่าเป็นถังเฉา “ตอนนี้ยังอยู่ในเวลางาน ทำไมนายถึงมีเวลามาหาฉันล่ะ”
“งานของผมค่อนข้างพิเศษ มีเวลาว่างเยอะ ก็เลยอยากแวะมาหาคุณ” ถังเฉายิ้มแล้วเอ่ยขึ้น
หลินชิงเสว่วางงานในมือลง เธอมองเขาด้วยสายตาจริงจัง “นายยังไม่ได้บอกฉันเลยว่าทำงานอะไร”
สีหน้าของถังเฉาเปลี่ยนไปเล็กน้อย ชิงเสว่จะต้องสงสัยอย่างแน่นอน
ไม่ว่าจะเป็นการที่ได้เจอกับเหวินเหวยเฉินครั้งก่อน หรือจะเป็นโครงการก่อสร้างเมืองที่ตกไปอยู่ในมือของบริษัทลี่จิงกรุ๊ป ล้วนมีเงาของถังเฉาอยู่ในนั้น
ทั้งหมดนี้ล้วนบ่งบอกว่าตัวตนของถังเฉาไม่ธรรมดา!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เจ้ามังกรพรีเมี่ยม