เจ้ามังกรพรีเมี่ยม นิยาย บท 149

บทที่ 149 ปล่อยโอกาส

คำพูดนั้นแฝงไปด้วยแรงอาฆาต จนทำให้บรรยากาศในงานเย็นยะเยือก

คนที่อยู่ในใจต่างพากันคิดในใจเป็นเสียงเดียวกันว่า “การแก้แค้นของตระกูลซ่งมาถึงแล้ว!”

ก่อนหน้านี้บอดี้การ์ดของถังเฉาทำลายใบหน้าของซุนเสว่อย่างไร้เยื่อใย แถมยังขับไล่ตระกูลซุนออกไป นี่เป็นเรื่องที่น่าตกใจ แต่ตระกูลซุนเป็นแค่ตระกูลระดับกลางในเมืองหมิงจู ไม่ได้มีค่าอะไรมากมาย

ตระกูลซ่งสิถึงจะเรียกว่ามีอำนาจ ถ้าชายหนุ่มคนนี้เอาชีวิตรอดออกจากที่นี่ไปได้ นับว่าเขามีความสามารถเป็นอย่างมาก

โดยเฉพาะอย่างยิ่งตระกูลซุนเป็นตระกูลในเครือของตระกูลซ่ง ทุกปีตระกูลซุนจะต้องนำกำไรที่ได้สามสิบเปอร์เซ็นต์แบ่งให้กับตระกูลซ่ง ในทางกลับกันตระกูลซ่งต้องปกป้องตระกูลในเครืออย่างตระกูลซุนอยู่แล้ว

ชายคนที่เป็นหัวหน้าอายุราวสามสิบปี หน้าตาคล้ายซ่งเทียนซาน แต่ดูสุขุมกว่า

และการปรากฏตัวของเขา ทำให้คนในงานพากันซุบซิบขึ้นมาเบาๆ

“ทำไมถึงเป็นซ่งชิงหมิง ญาติสายตรงของตระกูลซ่ง คนที่เป็นผู้แทนจะต้องเป็นซ่งเทียนซานไม่ใช่เหรอ”

“เหมือนว่าไม่กี่วันก่อนเขาทำให้หลงเถิงกรุ๊ปที่คุณซ่งหรูอี้ให้ หายวับไปกับตาน่ะสิ สงสัยจะโดนห้ามไม่ให้ออกมา”

“สองสามวันนี้ซ่งชิงหมิงทำหน้าที่แทนซ่งเทียนซานตลอด นอกจากซ่งหรูอี้ ก็มีเขานี่แหละที่เข้าตาผู้อาวุโสซ่งสวิน”

“.…..”

หวางหมิ่นเหมินกับจ้าวลิ่วมองซ่งชิงหมิงจนตาเป็นประกาย

ถังเฉาดูเหมือนไม่ปกติเป็นอย่างมาก ให้ซ่งชิงหมิงไปลองเชิงก่อน ถ้าเป็นไอ้สวะเหมือนกับที่คนอื่นพูดกัน พวกเขาก็จะออกโรงแก้แค้นเอง

พวกเขายังจำตอนที่ต้องไปขอโทษที่ตระกูลหลิน มันเป็นเรื่องที่น่าอับอายสำหรับพวกเขา!

เมื่อเห็นซ่งชิงหมิงพาคนเข้ามาเป็นจำนวนมาก ฟางหย่าตกใจจนหน้าซีด เธอเคยเห็นภาพแบบนี้ที่ไหนกันล่ะ

ซ่งหมิงเวยปะปนอยู่ในกลุ่มคน เขาถอนหายใจออกมาเบาๆ เขารู้ว่าการที่ให้ถังเฉาเข้ามา ไม่ใช่ทางเลือกที่ฉลาดนัก พี่สาวนอกไส้ของเขายังไม่มา ก็สร้างเรื่องขึ้นเสียก่อนแล้ว ถ้าเกิดเรื่องอะไรขึ้นมา เขาต้องพูดอ้อนวอนแทนถังเฉา

แต่ทว่า ถังเฉายังนั่งดื่มชาอย่างสบายใจ เหมือนซ่งชิงหมิงกับคนพวกนั้นเป็นอากาศ

“ถังเฉา!”

ฟางหย่าร้อนใจจนหน้าซีด เธอจับแขนเสื้อของถังเฉาเอาไว้แน่น

ถังเฉาต้องเป็นแบบนี้ก็เพราะเธอ เธอไม่ควรทำให้เขาติดร่างแหไปด้วย

แต่ทว่า ซ่งชิงหมิงเดินมาตรงหน้าของถังเฉา สีหน้าของเขาราบเรียบ “บอกเหตุผลมา ไม่งั้นวันนี้นายอย่าหวังว่าจะได้ออกไป”

ถังเฉาเงยหน้าขึ้นช้าๆ เขาแสยะยิ้มแล้วพูดว่า “ยังจำฉันได้ไหม”

ตอนที่ได้เห็นหน้าถังเฉา สีหน้าของซ่งชิงหมิงก็เปลี่ยนไปในทันที “แกเองเหรอไอ้สวะ!”

“ไอ้หมาแก่ซ่งสวินล่ะ?”

รอยยิ้มของถังเฉากว้างขึ้นเรื่อยๆ มันสดใสเป็นอย่างมาก “รบกวนนายไปบอกเขาด้วยนะว่า ไอ้สวะในตอนนั้นกลับมาแก้แค้นแล้ว”

ตู้มม

เมื่อประโยคนั้นออกมา ราวกับแผ่นดินไหวอย่างไรอย่างนั้น นอกจากซ่งหมิงเวย ทุกคนในตระกูลซ่งตกใจเหมือนเห็นผี และพากันถอยกรูดไปข้างหลัง พวกเขามองถังเฉาด้วยสายตาที่แทบไม่อยากจะเชื่อ

ซ่งหมิงเวยถอนหายใจออกมาเบาๆ ในที่สุดวันนี้ก็มาถึง

คนในตระกูลอื่นที่อยู่ในงานต่างพากันมองหน้ากันไปมา เรื่องเก่าๆ ลอยเข้ามาในหัว

เมื่อห้าปีก่อน เคยมีผู้ชายคนหนึ่งแต่งเข้ามาในตระกูลซ่ง และหายตัวไปในคืนวันแต่งงานของซ่งหรูอี้

ว่ากันว่าชายคนนั้นหนีงานแต่ง แต่ศพของชายคนนั้นอยู่ที่ไหนนั้นไม่มีใครรู้

อย่าบอกนะว่าเป็นเขา

เมื่อคิดได้เช่นนั้น คนในตระกูลต่างๆ ก็มองถังเฉาด้วยสายตาที่แทบไม่อยากจะเชื่อ คิดถึงเรื่องที่เขาทำมาก่อนหน้านี้ ก็อดตกใจไม่ได้