เจ้ามังกรพรีเมี่ยม นิยาย บท 160

บทที่ 160 เป้าหมายคือเสี่ยวลี้

สวีเลี่ยงนำต่งวี่ซู่ออกมาจากอาคารกั๋วจี้ และรีบกลับไปที่บริษัทการบันเทิงฮุยหวงให้เร็วที่สุด

“ทำไมกลับกันเร็วนักล่ะ？” หวางหมิ่นเหมินถามอย่างสงสัย

สวีเลี่ยงบอกทั้งข่าวดีและข่าวร้ายแก่หวางหมิ่นเหมิน

หลังจากนั้น หวางหมิ่นเหมินก็ผงะไปชั่วขณะด้วยสีหน้าที่ตกใจ“นายแน่ใจนะว่าได้ยินถูกต้อง？”

“มันเป็นเรื่องจริงนะ!”

สวีเลี่ยง นั้นดูเคร่งขรึม “ไอ้หนุ่มน้อยนั่น มันดูวี่ซู่ออกจริงๆนะครับ”

“ฉันไม่ได้คาดหวังว่ามาตรการรักษาความปลอดภัยของเราจะดีมากจนเขาสามารถมองทะลุได้หรอกนะ ...”

การแสดงของหวางหมิ่เหวินนั้นดูจริงจัง จับคางของตัวเองและเดินไปที่หน้าโต๊ะทำงาน

ต่งวี่ซู่เงียบไปชั่วขณะ แล้วพูดว่า “เป็นไปได้ไหมว่าแมวที่ตาบอดจะจับหนูได้ บางที่ไอ้สารเลวนั่นอาจจะเดาถูกก็ได้”

เมื่อนึกถึงตำแหน่งชายที่ถังเฉาแย่งไปนั้น เขาก็โกรธกัดฟันกรอดๆ

เขาชอบถังชิงเหอไม่ใช่แค่วันสองวัน รอโอกาสที่จะได้จู โดนดันหลุดลอยไปได้ซะนี่

“เป็นไปไม่ได้！”

หวางหมิ่นเหวินโบกมือและกล่าวอย่างเคร่งขรึม “ตั้งแต่ที่เขาบอกว่านายมาจากตระกูลต่ง ก็ฉลาดมากแล้ว ไม่กลัวการแก้แค้นเลยสักนิด”

สวีเลี่ยงอดไม่ได้ที่จะแทรกพูดขึ้นมา “ประธานต่ง ตกลงถังเฉาคนนั้น คือใครกันแน่？ทำไมถึงไม่สนใจตระกูลต่งที่อยู่ในสี่ราชาร่ำรวยในหมิงจูล่ะ --อีกอย่าง ตระกูลซ่งนั้นสิ้นแล้วจริงเหรอ？”

“.....”

คำถามนี้ หวางหมิ่นเหวินนั้นไม่ได้ตอบ

ไม่ใช่ว่าไม่อยากตอบ แต่เป็นเพราะว่าเขาตอบไม่ได้

ในคืนที่ตระกูลซ่งถูกทำลาย เขาอยู่ที่นั่นและได้เห็นฉากคืนฝนตกหนักทุกคนในตระกูลซ่งถูกพรากไป ความทรงจำของเขานั้นยังใหม่อยู่เลย!

ส่วนสาเหตุที่ทหารทำการตรวจสอบนั้น มันช่างประหลาด ไม่มีใครรู้

คนที่รู้จักตัวตนที่แท้จริงของถังเฉาน่าจะเป็นเพียงซ่งเทียนซานคนเดียว แต่น่าเสียดายที่เขากลายเป็นผักไปแล้ว

“เดิมทีไม่ได้อยากให้หลินชิงเสว่นั้นต้องมาทนทุกข์ แต่เนื่องจากว่ามีถังเฉาอยู่ เลิกพูดเรื่องนี้ เลิกพูดถึงอีกแล้ว!”

หวางหมิ่นเหวินกล่าวด้วยเสียงที่ทุ้มว่า “จากนี้เป็นต้นไป ทุกคนในตระกูลหวางห้ามไปยั่วโมโหถังเฉาอีก！”

“อีกอย่าง พยายามให้ข้อมูลแก่ถังชิงเหอด้วย”

“ประธานต่ง จะเอาแบบนี้จริงเหรอ” ต่งวี่ซู่นั้นไม่ยอม

“ไม่อย่างแน่นอน”

ประกายแสงขึ้นในดวงตาของหวางหมิ่นเหวิน “พึ่งแค่ตระกูลหวาง ก็รับมือกับถังเฉาได้ แค่ยืมพลังจากตระกูลต่งมา ก็จะมีโอกาส”

“ได้ยินมาว่าโครงการก่อสร้างในเมืองที่ทุกบริษัทต่างตกอยู่ในมือของลี่จิงกรุ๊ปแล้ว”

“ไม่เลว”

ต่งวี่ซู่พยักหน้าและกล่าวว่า “ผมได้ยินคุณปู่ของผมพูดถึงเรื่องนี้ และเพราะเหตุนี้ เขาเลยอารมณ์เสียอยู่พักหนึ่ง”

ตระกูลต่งมีหน้าที่ที่จะเปลี่ยนต้นน้ำของเมืองหมิงจู และฉันต้องการที่จะได้รับแผนฟื้นฟูปลายน้ำด้วย ไม่คิดเลยว่าลี่จิงกรุ๊ปจะเป็นรายแรกที่มา

“ท่านปู่ต่งอารมณ์เสียจริงเหรอ？”

“งั้นจะแสร้งทำได้ไง？ขนาดข้าวยังแทบจะไม่กินเลย”

“งั้นก็ดี มันอาจจะเป็นความก้าวหน้าของเราก็ได้”

หวางหมิ่นเหวินพูดกับตัวเอง “ยังมีถังชิงเหอ ฉันมีลางสังหรณ์ว่าหล่อนจะเป็นกุญแจสำคัญในการทำลายลี่จิงกรุ๊ป”

…..

หลินชิงเสว่รับทำ ถังเฉาก็เป็นชายหมายเลขหนึ่ง สำหรับเธอแล้วไม่เพียงแต่จะแสดงความเป็นมิตร เธอยังสามารถพาเสี่ยวลี้ออกกล้องได้อีกด้วย

แม้ว่าถังชิงเหอจะไม่รู้ว่าทำไมหลินชิงเสว่ถึงตัดสินใจแบบนี้ แต่ก็ไม่ได้ถามอะไรมาก เมื่อนัดวันถ่ายทำเสร็จ ก็แยกย้ายกันไป

เหลือถังเฉาและชิงเสว่ถูกทิ้งไว้ในห้องทำงาน