เจ้ามังกรพรีเมี่ยม นิยาย บท 161

บทที่ 161 การแก้แค้นของตระกูลซุน

ฟู่ๆๆ ----

เงาดำเหมือนสัตว์ใหญ่ ปกคลุมถังเสี่ยวลี้ที่ยืนนิ่ง

ทั้งสองห่างกัน เพียงแค่ห้าเมตร

ถังเสี่ยวลี้แทบจะรู้สึกได้ถึงลมแรงของรถแฮมเมอร์ที่พัดมากระทบแก้ม

เธอหลับตาลงโดยไม่รู้ตัว

ทันใดนั้น นิ้วเท้าของเธอก็ลอยจากพื้นและทั้งร่างราวกับกำลังบินอยู่

เมื่อเธอลืมตาขึ้นโดยไม่รู้ตัว เธอเห็นไหล่ที่กว้างและทรงพลัง เธอกำลังนอนอยู่ในอ้อมกอดที่อบอุ่น

"คุณพ่อ!"

ถังเสี่ยวลี้ร้องออกมาอย่างตื้นตัน และสวมกอดเข้าไปในอ้อมอกของถังเฉา

ถังเฉากระโดดขึ้นไปในอากาศ กอดถังเสี่ยวลี้ไว้ จากนั้นก็หมุนกลางอากาศ แล้วร่อนลงมาถึงพื้น

ทุกกิริยาบถอยู่ใต้แสงไฟ กระทั่งในใจของเฟิ่งหวง ก็รู้สึกเป็นห่วงขึ้นมาทันที

แคว่ก----

รถแฮมเมอร์คันนั้นลอยลำอย่างสวยงามและล้อของมันก็ถูกับพื้นอย่างรุนแรง มีรอยลึกขูดหลายเส้น ถึงจะค่อยๆหยุดลง

ขณะนี้ มีชายหนุ่มคนหนึ่งกระโดดลงจากรถ ตามด้วยบอดี้การ์ดสามคน พูดไปด่าไปแล้วเดินไปหาถังเฉา "เด็กบ้านไหน เดินไม่ดูทาง จะรีบไปเกิดใหม่หรือไง?"

แต่ถังเฉาไม่ได้ให้ความสนใจเขาเลย แค่รู้สึกกังวลและรีบเช็คดูว่าถังเสี่ยวลี้ได้รับบาดเจ็บหรือเปล่า

ถังเสี่ยวลี้ยับยั้งความตื่นตระหนกในใจ ใบหน้าที่ซีดขาวของเธอฝืนยิ้มออกมาเล็กน้อย "คุณพ่อ หนูไม่เป็นไร!"

"ขอโทษนะ เสี่ยวลี้เมื่อกี้พ่อควรจะเป็นคนเดินไป"

เมื่อมองไปที่ลูกสาวที่ตกใจ ในใจถังเฉารู้สึกผิดมากและส่งเธอให้เฟิ่งหวง "พาเธอไปซื้อของกิน"

เฟิ่งหวงรู้ว่าถังเฉากำลังจะทำอะไร และรีบอุ้มถังเสี่ยวลี้ ไปให้ไกล ภาพต่อไปนี้ไม่เหมาะที่จะให้เด็ก ๆ ดู

เมื่อเห็นถังเสี่ยวลี้ ไปไกลแล้ว สีหน้าของถังเฉาก็เปลี่ยนไปทันที แทนที่ด้วยความอาฆาตแค้นและเขาก็ค่อยๆเดินไปหาชายหนุ่มคนนั้น

"กำลังถามคุณอยู่นะ เด็กคนเมื่อกี้เป็นลูกบ้านคุณหรอ?"

ชายหนุ่มไม่รู้ว่าเวลาแห่งความตายกำลังใกล้เข้ามา ยังคงตะโกนด่าสาปแช่งไม่หยุด “ ผมบีบแตรไปแล้ว และเธอก็ยังคงวิ่งมาราวกับมองไม่เห็น สมควรแล้วที่จะถูกรถชนตาย ---- "

พลั่ก ----

เสียงนั้นหยุดลงอย่างกะทันหัน ถังเฉาชกหมัดเข้าที่หน้าของเขา

หมัดของถังเฉาพุ่งออกมาด้วยความโกรธ ทันใดนั้นใบหน้าของชายหนุ่มก็เต็มไปด้วยเลือดและดั้งจมูกของเขาก็หัก

ร่างของเขา ราวกับสายว่าวที่ขาด กระเด็นลอยไปไกล

“คุณชาย!”

เมื่อบอดี้การ์ดทั้งสามคนเห็นดังนั้น พวกเขาก็รีบวิ่งเข้าไปข้างๆชายหนุ่ม ช่วยประคองเขาขึ้นมา

เขากุมจมูกด้วยความเจ็บปวด และลุกขึ้นจากพื้นอย่างกระเซอะกระเซิง "นี่เขากล้าต่อยผม พวกนายกำลังอึ้งอะไร ลงมือสิ!"

ทันใดนั้นสายตาของบอดี้การ์ดทั้งสามกลายเป็นเย็นชาขึ้นมา ตั้งท่าแล้วเดินไปหาถังเฉา

เห็นแต่ถังเฉาตัวตั้งตรง ย่ำลงบนพื้นด้วยเท้าข้างเดียว

ตูม ----

ถนนยางมะตอย พังลงในพริบตา

"ผมแค่ต้องการชีวิตของเขา ใครที่กล้าออกมาข้างหน้า ก็ตายไปพร้อมกับเขาซะ"

คำพูดที่เย็นชาดังก้องออกมา บอดี้การ์ดทั้งสามคนนั้น ไม่มีใครกล้าที่จะก้าวไปข้างหน้า

“ คุณ คุณ……”

ดวงตาของชายหนุ่มเบิกกว้างด้วยความหวาดกลัว คิดไม่ถึงว่าชายคนนี้จะมีพลังขนาดนี้