เจ้ามังกรพรีเมี่ยม นิยาย บท 198

เมื่อตื่นมา ถังเฉาถึงรู้ตัวหลินชิงเสว่ที่อยู่ข้างๆบตัวเองได้หายไปแล้ว ลงไปชั้นล่างถึงรู้ว่าเธอกำลังทำกับข้าวอยู่ในครัว

“มอร์นิ่ง”

ถังเฉายิ้มทักทายหลินชิงเสว่

“มอร์นิ่ง”

หลินชิงเสว่เงยหน้าขึ้นมามองถังเฉา และพูดว่า: “เธอไปแล้ว”

“จริงหรือ.......”

ถังเฉาได้ยินแบบนี้ อึ้งอยู่สักพัก และเดินไปทางห้องของเจียงไป๋เสว่

ในห้องว่างเปล่า ผ้าห่มและผ้าปูที่นอนถูกผับไว้อย่างเรียบร้อย เหมือนไม่ยังไม่เคยใช้

ถ้าไม่ใช่บนหัวเตียงมีกระดาษขาวใบหนึ่งอยู่ เขาคงคิดว่าห้องนี้ไม่มีคนใช้แน่ๆ

เขาหยิบกระดาษขึ้นมาอ่าน บนกระดาษปรากฏตัวหนังสือที่บรรจง

“ขอบคุณที่ให้ฉันค้างคืน ถ้ามีอะไรคืบหน้า ฉันจะมาหานาย และฝากบอกภรรยานายด้วยว่าขอบคุณ จากเจียงไป๋เสว่”

ถังเฉาที่ถือกระดาษอยู่ ยิ้มอย่างลำบากใจ ความจริงแล้ว เมื่อคืนที่ทั้งสองคนเจอหน้ากัน เขารู้อยู่แล้วว่าเจียงไป๋เสว่ยังไม่ได้เตรียมตัวเตรียมใจที่จะเผชิญกับหลินชิงเสว่ หลังจากที่พี่ใหญ่หายตัวไป เขาก็ชอบไปไหนมาไหนคนเดียว ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น เธอจะไม่สร้างภาระให้กับคนอื่น

ถังเฉาเก็บกระดาษไว้ และทำเป็นเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นและเดินออกจากห้องไป

หลินชิงเสว่จะไม่พูดถึงเรื่องนั้นขึ้นมาก่อน ถังเฉาก็จะไม่ไปขุดเอาเรื่องเมื่อวานมาพูดเช่นกัน

“เตรียมแต่งตัวเลยนะ เดียวไปเมืองถ่ายทำภาพยนตร์กับฉัน”

บนโต๊ะอาหาร หลินชิงเสว่มองถังเฉากะทันหันและพูดออกมา

ถังเฉานิ่งไปสักพัก: “จะไปเมืองถ่ายทำภาพยนตร์ทำอะไร?”

เขาจำได้ว่า ที่นั่นเป็นที่สำหรับกองถ่ายภาพยนตร์เอาไว้ถ่ายทำฉากต่างๆ

“วันนี้เป็นวันเริ่มถ่ายทำโฆษณา ผู้กำกับได้มาถึงแล้ว”

ได้ยินแบบนี้ ถังเฉาถึงนึกขึ้นได้ว่าจะได้ถ่ายทำโฆษณาผลิตภัณฑ์ใหม่Angelของบริษัทหลี่จิงกรุ๊ปเพื่อทำการโปรโมท

ตอนแรกงานแบบนี้ถังเฉาจะไม่มีวันเข้าร่วม แต่ช่วยไม่ได้ หลินชิงเสว่ตอบตกลงเข้าร่วมก่อนแล้ว เขาจึงต้องไปเป็นพระเอกในการถ่ายทำ

“พวกเธอไปที่เมืองถ่ายทำภาพยนตร์ทำอะไร? ไปถ่ายภาพยนตร์หรือ?”

หลินจ้าวหยูนหูดีมาก เธอได้ยินเสียงมาจากไกล และรีบวิ่งตรงเข้ามา

ถังเฉาเล่าขั้นตอนการทำงานให้หลินจ้าวหยูนฟัง และหลินจ้าวหยูนปรบมือและทำสีหน้าที่ตกใจ: “ฉันโตจนอายุเท่านี้แล้ว ฉันยังไม่เคยไปกองถ่ายทำภาพยนตร์เลย ฉันไปด้วยได้มั้ย?”

ถังเฉามองไปที่หลินชิงเสว่ทันที และหลินชิงเสว่ได้ขมวดคิ้ว กำลังจะพูดออกมา หลินจ้าวหยูนอุ้มถังเสี่ยวลี้ขึ้นมาทันที: “เสี่ยวลี้ พ่อกับแม่จะไปกองถ่ายเพื่อถ่ายภาพยนตร์นะ อาจจะไม่ได้อยู่เล่นเป็นเพื่อนเลี่ยวลี้ แบบนี้ต้องทำไงดี?”

ถังเสี่ยวลี้ที่กำลังกินข้าวอยู่เมื่อได้ยินว่าพ่อกับแม่จะไม่ได้อยู่เป็นเพื่อน ก็รู้สึกไม่พอใจทันที และพูดด้วยความน้อยใจว่า: “คุณพ่อคุณแม่ หนูอยากไปด้วย”

“......”

หลิงชิงเสว่หมดหนทาง และจัองหลินจ้าวหยูนด้วยสีหน้าที่โหดเหี้ยม แต่ก็ตอบตกลง: “พวกเธอไปด้วยได้ แต่ห้ามมาก้าวก่ายการถ่ายทำนะ”

หลินจ้าวหยูนตะโกนออกมาด้วยความดีใจ และพูดทันทีว่า: “ได้ ฉันจะไม่ไปรบกวนเธอ”

เมื่อกินข้าวเช้าเสร็จ ทั้งสี่คนถึงที่เมืองถ่ายทำภาพยนตร์ภายในหนึ่งชั่วโมง

ถังชิงเหอพร้อมผู้จัดการส่วนตัวสวีเลี่ยงได้มาถึงแล้ว สิ่งที่ทำให้ถังเฉาตกใจก็คือ เมื่อพวกเขาถึงได้ไม่นาน ต่งวี่ซู่ก็ได้มาถึง

“นายมาทำอะไร?”

วินาทีที่เห็นต่งวี่ซู่ ถังชิงเหอไม่มีอารมณ์ที่จะทำอะไรเลย

ต่งวี่ซู่มองถังชิงเหออยู่ และหัวเราะแหะๆ : “ประธานหวางคงให้ความสำคัญกับธุรกิจครั้งนี้มาก ก็เลยให้ฉันมาตรวจความคืบหน้า”

ถ้าเป็นเจตนาของประธานกวางถังชิงเหอจะพูดอะไรมากไม่ได้

ขณะนี้ ถังเฉาเดินเข้ามาและหรี่ตามองต่งวี่ซู่และพูดว่า: “ถ้ามาเยี่ยมชมได้ แต่อะไรควรทำ อะไรไม่ควรทำ หวังว่านายจะแยกแยะให้ออกนะ”

ระหว่างที่พูด สีหน้าของเขากลายเป็นสีหน้าที่เย็นชา: “พวกเธอเหลือเวลาอีกไม่กี่วันที่จะดิ้นรนแล้ว”

ถึงเฉาและหลินชิงเสว่รู้ว่าต่งวี่ซู่หมายถึงเมื่อวานที่ต่งอี้สิงคุกคามพวกเขา แต่ผลที่ออกมาเป็นแบบไหน ต่งวี่ซู่ไม่รู้เลย

ถังเฉาและหลินชิงเสว่ ก็ไม่ได้สนใจอะไร และมุ่งตรงหน้าไปที่ถังชิงเหอ: “ผู้กำกับอยู่ไหนหรือ?”