เจ้ามังกรพรีเมี่ยม นิยาย บท 221

เงียบกริบราวกับความตาย

รอยยิ้มบนใบหน้าของต่งอี้สิงและต่งหนานหลิ่งยังไม่ได้หายไปหมด ก็แข็งทื่ออย่างสมบูรณ์ เหมือนกับหน้ากากผิวมนุษย์ที่ละเอียดอ่อนสองอัน และรูม่านตาของพวกเขาเต็มไปด้วยความตกใจ

ตอนที่ยกมือขึ้น แสงปรากฏตัวขึ้นในโลก ซึ่งเรียกได้ว่าเป็นพลังแห่งเทพและภูตผี ทุกคนเสียชีวิตในทันที

นี่เป็นพลังของมนุษย์จริงๆเหรอ?

เดิมทีลานบ้านของตระกูลต่งนั้นเต็มไปด้วยผู้คน และหลังจากนั้นผ่านไปเพียงวินาทีเดียว มันก็ว่างเปล่าอย่างมาก

สีหน้าของต่งอี้สิงซีดขาวในทันที หายใจหอบอย่างหนัก เหงื่อเย็นทำให้เสื้อผ้าบนหลังของเขาเปียกไปหมด

ต่งหนานหลิ่งอายุมากแล้ว ก็ยิ่งรับไม่ไหว ดังนั้นเขาจึงล้มลงกับพื้น

อย่างไรก็ตาม เจียงไป๋เสว่เหมือนไม่เป็นอะไร เหมือนเล่นมายากล ในมือของเขาก็มีมีดสั้นเพิ่มมา เล่นไปมาที่ปลายนิ้วของเธอ

เมื่อเห็นสิ่งนี้ ถังเฉาก็ยิ้มอย่างขมขื่น เป็นเวลาหลายปีที่เธอยังคงไม่สามารถกำจัดนิสัยแย่ ๆของการหมุนมีดเล่นนี้ได้

เขาตั้งสมาธิ ดวงตาของเขาเริ่มเย็นลงอีกครั้ง และค่อยๆเดินไปทางต่งอี้สิงและต่งหนานหลิ่ง

ในขณะนี้ หัวใจของต่งอี้สิงเต้นจนแทบจะวาย ราวกับว่าเขากลับไปในคืนที่ถูกทิ้งไว้ในหอหมิงจู เหงื่อที่เย็นไหลออกมา

“อย่าเข้ามานะ หยุดเดี๋ยวนี้!”

เสียงของเขาสั่นและตื่นตระหนกตกใจอย่างมาก

อย่างไรก็ตาม ถังเฉายังคงดูเย็นชาและเดินไปหาเขา กะพริบตา และเข้ามาถึงตรงหน้าเขา มองลงมาเหมือนคนใหญ่คนโตมองผู้ต่ำต้อย

ภายใต้สายตาที่เย็นชาของถังเฉา หัวใจของต่งอี้สิงเหมือนถูกบีบอย่างแรง หวาดกลัวจนถึงสุดขีด

“นี่คุณ คุณกล้าทำอะไรผมเหรอ!”

ปัง----

ทันทีที่พูดจบ เขาก็บินออกออกไปเหมือนว่าวที่เส้นขาด

เขากระแทกสิงโตหินขนาดใหญ่ทั้งสองข้างของคฤหาสน์ พ่นเลือดออกมา

ต่งอี้สิงทนความเจ็บปวดอย่างรุนแรงไว้ พยายามลุกขึ้น เมื่อเขาเงยหน้าขึ้น ถังเฉาก็มองเขาอย่างเย็นชา

เขายกเท้าขึ้นและกระทืบที่คอของต่งอี้สิงอย่างแรง เหยียบมันอย่างต่อเนื่อง

"บอกมา ไฟล์วิดีโอต้นฉบับอยู่ที่ไหน"

"แค๊กๆ----"

รูม่านตาของต่งอี้สิงพร่ามัว และถูกเหยียบจนหายใจไม่ออก

ถังเฉาควบคุมความรุนแรงได้ดีมาก ซึ่งทำให้ต่งอี้สิงรู้สึกถึงความเจ็บปวดจากการถูกเหยียบที่คอของเขา แต่ก็ไม่ทำให้เขาตายจริงๆ

“คุณกล้าทำร้ายหลานชายของผม!”

ที่ด้านข้าง ต่งหนานหลิ่งจ้องมองด้วยสายตาโหดเหี้ยม พุ่งตรงไปที่ถังเฉาสุดแรง

ปัง----

แต่ก่อนที่เขาจะวิ่งไปถึงตรงหน้าถังเฉา เก็ถูกเขาเตะจนบินถอยหลัง

“ไอ้แก่ ผมแนะนำให้คุณทำตัวดีๆดีกว่า จุดประสงค์ของผมในการมาที่บ้านของตระกูลต่งในครั้งนี้ คือการได้วิดีโอต้นฉบับกลับคืนมา”

เสียงของถังเฉานั้นเย็นชาและเต็มไปด้วยเจตนาฆ่า

“ถังเฉา คุณกล้าที่จะฆ่าคนของตระกูลต่งของผม ตระกูลต่ง จะไม่ปล่อยคุณไปและหลินชิงเสว่แน่นอน!”

ต่งหนานหลิ่งยืนขึ้นอย่างสั่นเทาและพูดด้วยสีหน้าขมขื่น

"เหรอ?"

ถังเฉายกคิ้ว แววตาอาฆาตฉายในดวงตา แต่คำพูดยังคงถากถาง “คุณมีสิทธิ์อะไรที่จะไม่ปล่อยผมไป อาศัยผู้หญิง คนชราและเด็กๆที่อ่อนแอของตระกูลคุณเหรอ?”

สิ่งที่ตระกูลต่งพึ่งพาได้ ก็แค่ทรัพยากรทางการเงินที่มากมาย และกลุ่มทหารยามที่ถือปืน นอกจากสิ่งเหล่านี้ ตระกูลด่งจะเหลืออะไร?

ต่งหนานหลิ่งมองไปที่ถังเฉาด้วยใบหน้าที่มืดมน ตะโกนอย่างไม่เกรงกลัว "ตระกูลต่งของเราตั้งอยู่ในเมืองหมิงจูมานานกว่า 30 ปี คุณคิดว่าเราพึ่งพาแค่บอดี้การ์ดเหล่านี้หรือ?แน่นอนว่ายังมีไม้ตายที่จะบิดกลับฟ้าดิน!"

“งั้นก็รีบใช้ออกมาซะ ถ้าช้าไป หลานชายของคุณคงตายไปแล้ว”

ถังเฉาไม่กลัว เท้าที่เหยียบคอของต่งอี้สิงขยับเล็กน้อย ใบหน้าของอีกฝ่ายแดงก่ำ แทบจะขาดอากาศหายใจ