เจ้ามังกรพรีเมี่ยม นิยาย บท 224

เมื่อรับสาย ถังเฉาอยู่ในรถกำลังเดินทางกลับไปที่อาคารกั๋วจี้

เมื่อเทียบกับการที่ต่งวี่ซู่โทรหาเขาแล้ว เขาสนใจเกี่ยวกับเนื้อหาของการโทรมากกว่า

ต่งหนานหลิ่งตายแล้ว

ต่งอี้สิงเป็นคนฆ่าเอง

ดูเหมือนว่า ต่งอี้สิงจะทนไม่ไหวแล้ว

มุมปากของถังเฉายกขึ้นอย่างเย็นชา ดวงตาของเขาหรี่ลงเล็กน้อย แต่เขาไม่ได้พูดอะไร

หลังจากเงียบไปนาน ต่งวี่ซู่กัดฟันและพูดด้วยความเกลียดแค้นทางโทรศัพท์อีกครั้ง "คุณถัง ผมต้องการให้คุณช่วยผมฆ่าต่งอี้สิง และล้างแค้นให้คุณปู่ของผม!"

ต่งวี่ซู่เปิดเผยจุดประสงค์ที่แท้จริงของการโทร และถังเฉาก็หัวเราะจางๆ "คุณต่ง คุณล้อเล่นหรือเปล่า กลับต้องการให้ผมช่วยตระกูลต่งของคุณ?”

ต่งวี่ซู่ผงะ แต่ยังคงกัดฟันและพูดว่า “ใช่!”

“นี่เป็นเรื่องตระกูลต่งของคุณ ผมไม่สนใจที่จะเข้าไปแทรกแซงด้วย”

“นอกจากนี้ ตระกูลต่งของคุณยังได้ทำเรื่องไม่ดีกับลูกและภรรยาของผม เห็นความวุ่นวายภายในของครอบครัวด่งของคุณ ผมดีใจจนปรบมือมากกว่า ผมจะไปช่วยคุณได้อย่างไร?”

กับคำตอบของถังเฉา ต่งวี่ซู่นั้นไม่น่าแปลกใจเลย แต่เขากัดฟันและพูดว่า “แต่ว่า เมื่อเทียบกับต่งอี้สิง ผมไม่ได้ยั่วยวนคุณมากนัก หากเป็นเพราะความไม่พอใจก่อนหน้านี้ ผมสามารถขอโทษคุณได้!"

“ขอเพียงคุณยอมช่วย ผมยินดีทำทุกอย่าง แม้กระทั่งชีวิต คุณสามารถเอามันออกไปได้เมื่อคุณฆ่าต่งอี้สิง”

สายตาของถังเฉาประหลาดใจ และเขาสัมผัสได้ถึงความเกลียดชังและความจริงใจอย่างสุดซึ้งของต่งวี่ซู่

อย่างไรก็ตาม เขายังลังเลอยู่ ตัวตนของตระกูลต่งนั้น เซนซิทีฟเกินไป

“คุณถัง ผมสามารถบอกความลับเกี่ยวกับตระกูลหวางให้คุณได้!”

จู่ๆต่งวี่ซู่ก็พูดว่า: “เจ้านายของผม นั่นคือหวางหมิ่นเหวิน เขาแสร้งทำเป็นยอมจำนนต่อคุณ และมองหาโอกาสที่จะเอาชนะคุณ เมื่อเร็วๆนี้พวกเขาต้องการใช้ถังชิงเหอเพื่อจัดการกับคุณ!”

“อ๋อ?”

เมื่อได้ยินเช่นนี้ ถังเฉายกคิ้วขึ้น “ถังชิงเหอ?”

"ใช่แล้ว"

ต่งวี่ซู่กล่าวด้วยเสียงทุ้มต่ำ "ความร่วมมือระหว่างบริษัทการบันเทิงฮุยหวงและบริษัทลี่จิงกรุ๊ปประสบความสำเร็จอย่างมากในครั้งนี้ ในอีกไม่กี่วัน หวางหมิ่นเหวินจะจัดเลี้ยงทุกคนเพื่อเฉลิมฉลอง ถึงตอนนั้น พวกเขาจะให้ถังชิงเหอมาชนแก้วกับคุณ วางยาเบื่อไว้ในไวน์!”

“ถังชิงเหอเป็นเพื่อนของคุณ ถ้าเธอมาดื่มอวยพร คุณจะไม่ปฏิเสธแน่นอน นอกจากนี้ หวางหมิ่นเหวินยังได้แจ้งเตือนตระกูลทั้งหมดที่เกลียดชังคุณ เพียงคุณหมดสติ คุณจะถูกทรมานอย่างไร้มนุษยธรรม! "

หลังจากฟังคำพูดของต่งวี่ซู่แล้ว ถังเฉาก็สามารถแน่ใจได้ว่าต่งวี่ซู่ต้องการฆ่าต่งอี้สิงจริงๆ และด้วยเหตุนี้ เขาไม่ลังเลเลยที่จะมาพึ่งตัวเองและเปิดเผยความลับที่สำคัญดังกล่าว

แค่……

"คิดง่ายจริงๆ"

เขายิ้มจางๆ ถ้าเขาต้องการใช้ยาเบื่อเพื่อจัดการกับเขา มันจะเป็นความผิดพลาดครั้งใหญ่

อย่าบอกว่าเขารู้เรื่องนี้แล้ว ถ้าเขาไม่รู้ล่ะแล้วจะยังไงล่ะ?

“คุณถัง ผมได้บอกความลับสำคัญแก่คุณแล้ว ทำไมคุณถึงยังไม่เชื่อผม!” น้ำเสียงของต่งวี่ซู่เริ่มวิตกกังวล

ถังเฉาครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง และจู่ๆก็ถามขึ้นว่า "ความสัมพันธ์ของคุณกับต่งหนานหลิ่งเป็นอย่างไร?"

“เหมือนญาติสนิท!”

เสียงของต่งวี่ซู่ทุ้มต่ำและเศร้าโศก “แม่ของผมถูกแม่ของต่งอี้สิงทำร้าย และถูกบังคับให้มีอะไรกับคนจรจัดข้างนอก จึงได้มีผม ไม่นานหลังจากนั้น แม่ของผมก็เสียชีวิตด้วยอาการป่วย คุณปู่รักแม่ของผมมาก ดังนั้น จึงเก็บผมไว้ เลี้ยงดูผมเหมือนหลานแท้ๆ”

“ต่งอี้สิงหาโอกาสที่จะฆ่าผมเสมอ คุณปู่เป็นคนสอนคำว่า 'อดทน' ให้ผม ดังนั้น ผมจึงไปเป็นดารา อยู่ข้างนอกเป็นคนเที่ยวเตร่ไม่เอาถ่าน ยอมให้คนในครอบครัวหัวเราะเยาะ ก็จะต้องมีชีวิตอยู่ต่อไป”

ถังเฉาฟังเงียบๆ ทันใดนั้นก็พูดว่า "ภรรยาของผมถูกลอบสังหารโดยนักฆ่ามืออาชีพเมื่อไม่นานมานี้ คุณเป็นผู้ที่แอบปล่อยข่าวและใส่พริกใส่เกลือหรือเปล่า?จุดประสงค์คือเพื่อผลักดันความสงสัยนี้ไปในตัวต่งอี้สิง เสิ่นชิงหยุนและแม้แต่ซ่งหรูอี้

"..."

อีกด้านหนึ่งของโทรศัพท์เงียบลงอย่างกะทันหัน และเป็นเวลานานก่อนที่ต่งวี่ซู่จะถอนหายใจเบาๆ

“ยังไงผมก็หลบสายตาคุณถังไม่ได้ ใช่ ปู่ของผมให้ผมแกล้งทำเป็นคนไม่เอาถ่านที่รอตายตั้งแต่ผมยังเด็ก ผมแกล้งทำเป็นมา 25 ปี ผมเบื่อแล้ว"

เสียงของเขานิ่งมากจนไม่มีคลื่นใด "ผมรอโอกาสที่จะดึงต่งอี้สิงลงจากหลังม้า ในที่สุดผมก็รอถึงวันนั้นสักที"

“ในวันนั้น มีเพียงผมเท่านั้นที่รู้จุดประสงค์ของการเดินทางครั้งนี้ของต่งอี้สิง ดังนั้นผมจึงให้คนตามเขา ได้เห็นการลอบสังหารคุณและคุณหลิน ผมรู้ว่าโอกาสของผมกำลังจะมาถึง ปล่อยข่าวและใช้การลอบสังหารครั้งนี้ ใช้สิ่งนี้เพื่อใส่ร้ายต่งอี้สิง คิดไม่ถึงว่า...”