ต่งวี่ซู่เคยบอกความลับใหญ่ที่เกี่ยวกับตระกูลหวางอย่างหนึ่งกับถังเฉา นั่นคือตระกูลหวางจะจัดงานเลี้ยงฉลองงานหนึ่ง ภายนอกฉลองที่ทั้งสองร่วมงานกันสำเร็จด้วยดี ทว่าในความเป็นจริงกลับเป็นแผนการโจมตีถังเฉา
ที่งานเลี้ยง หวางหมิ่นเหมินจะใส่ยาลงไปในเหล้าแก้วหนึ่ง จากนั้นให้ถังชิงเหอทำเป็นดื่มเหล้าเคารพ แล้วให้ถังเฉาดื่มลงไป รอหลังถังเฉาสลบ จึงเริ่มการแก้แค้น
ถังเฉาไม่คิดว่าต่งวี่ซู่กำลังหลอกเขา นึกไม่ถึงว่าหวางหมิ่นเหมินจะเอาลูกไม้แบบนี้มาใช้จริงๆ
แต่ทว่าเดิมทีหลินชิงเสว่ไม่ได้สนใจว่าคนอื่นพูดอย่างไร “หวังว่าเถ้าแก่หวางอย่าเข้าใจผิด ฉันเพียงแค่เห็นแก่หน้าของถังชิงเหอ ถึงได้ร่วมงานกับคุณ ดังนั้นยังไม่ต้องจัดงานเลี้ยงฉลองหรอก เลี่ยงที่จะต้องมาโดนสบประมาท”
คำพูดนี้พูดได้อย่างเผด็จการมาก ไม่ไว้หน้าหวางหมิ่นเหมินเลยสักนิดเดียว แม้แต่ซุนยู่เฟิงที่ขับรถอยู่ มือที่จับพวงมาลัยยังอดสั่นไม่ได้เลย
ถึงแม้หลินชิงเสว่พูดแจ่มแจ้งขนาดนี้แล้ว หวางหมิ่นเหมินไม่เพียงไม่โกรธ ยังทำเป็นหน้าด้านไม่สนใจอะไรต่อ
“คุณหลิน พูดแบบนี้ไม่ได้นะ ในเมื่อไม่เจอกันมานาน คนอื่นย่อมพัฒนาขึ้น ไม่สามารถใช้มุมมองแบบเก่ามามองคนอื่นได้ ผมก็ไม่ใช่หวางหมิ่นเหมินนักธุรกิจใจดำคนก่อนนั้นแล้ว”
“งานเลี้ยงนี้ เป็นผมจัดขึ้นเพื่อบริษัทคุณโดยเฉพาะ หวังว่าคุณหลินอย่าปฏิเสธความหวังดีของผม!”
คำพูดเหล่านี้พูดอย่างจริงใจมาก งดงามที่สุด เวลานี้ หลินชิงเสว่จมสู่ขั้นที่ไม่ว่าอย่างไรก็ตัดสินใจยาก
ในขณะเดียวกันถังเฉาก็เอ่ยปากกะทันหัน “รับปากเขา แต่ว่าคุณไม่ต้องไป ผมจะไปแทนคุณเอง”
หลินชิงเสว่มองถังเฉาด้วยความตกใจทันที “แบบนี้จะดีเหรอ?”
“ในเมื่อเขาจัดงานเลี้ยงฉลองเพื่อลี่จิงกรุ๊ปด้วยความจริงใจ ปล่อยให้ผมไปแทน คิดว่าเขาคงจะเข้าใจว่าคุณมีงานบริษัทยุ่งมาก มีอะไรไม่ดี?”
หลินชิงเสว่พยักหน้าแล้ว เธอไม่อยากเจอหน้าหวางหมิ่นเหมินตาลุงที่ทั้งลามกทั้งขี้โกงคนนี้อีก จึงนำคำพูดของถังเฉามาขบคิดสักหน่อย ก่อนจะส่งต่อไปให้หวางหมิ่นเหมินแบบไม่ได้เปลี่ยนแปลงอะไร
“นี่......”
หวางหมิ่นเหมินลำบากใจอยู่สักครู่ ครุ่นคิดอยู่นาน ทันใดนั้นกัดฟัน แอบพูดในใจ ไม่มาก็ไม่มาเถอะ ในเมื่อเป้าหมายของฉันไม่ใช่เธอ
“ในเมื่อคุณหลินต้องไปทำงาน งั้นก็ได้แต่ให้คุณถังเป็นตัวแทนออกงานแล้วนะครับ”
หวางหมิ่นเหมินยิ้มบอก “ผมกับคุณถังเจอกันครั้งแรกก็เหมือนเป็นเพื่อนเก่ากัน ไม่แน่ว่าหลังจากออกงานนี้ อาจจะกลายเป็นเพื่อนสนิทกันเลย”
เห็นได้ชัดว่านี่เป็นการพูดโกหกที่ไม่ได้เตรียมร่างมา หลินชิงเสว่ฝืนกลั้นความสะอิดสะเอียนในใจไว้แล้ววางสายโทรศัพท์ลง “งั้นก็เอาแบบนี้ละกัน”
พูดจบ มองทางถังเฉาด้วยสีหน้ากังวล “แบบนี้ไม่มีปัญหาจริงๆ เหรอ?”
ถังเฉาหัวเราะ “วางใจเถอะ ผมไม่เป็นอะไรหรอก”
ความเร็วของเฟิ่งหวงไวมาก ถังเฉาและหลินชิงเสว่เพิ่งกลับมาถึงบ้านได้ไม่นาน การสอบสวนก็มีผลสรุปออกมาแล้ว
“เป็นตระกูลต่งหานักฆ่าจากในเว็บมืดค่ะ”
ชั่วขณะนั้นในสายตาถังเฉามีความหมายอาฆาตมหึมา ทว่าไม่ได้พุ่งเป้าไปยังตระกูลต่ง แต่เป็น----ตระกูลเสิ่น
ก่อนหน้านี้ เสิ่นชิงหยุนรับประกันด้วยความสัตย์จริงว่าจะยกเลิกประกาศที่ต่งอี้สิงลงไปในเว็บมืดแทนเขา และเพราะเหตุนี้ยังฮุบกิจการตระกูลของตระกูลต่งไปไม่น้อย นึกไม่ถึงว่าจะเล่นลูกไม้แบบไม่ลงทุนอะไรเลยมาหลอกลวง
“รองผู้นำคะ ให้ฉันไปฆ่าเสิ่นชิงหยุนเลยหรือไม่คะ”
น้ำเสียงของเฟิ่งหวงมีความหมายหนาวเหน็บ
ถังเฉาครุ่นคิดอยู่นาน หัวเราะอย่างล้ำลึกทันใด “อย่าเพิ่งแหวกหญ้าให้งูตื่น เสิ่นชิงหยุนกับตระกูลเสิ่นเล่นลูกไม่มีชั้นเชิง ฮุบทรัพย์สินส่วนหนึ่งของตระกูลต่งจากฉันไป และไม่ได้ยกเลิกประกาศที่ต่งอี้สิงลงมือกับฉัน เพิ่มความบาดหมางระหว่างฉันกับตระกูลต่งให้ลึกขึ้น นั่งดูคนทะเลาะกันอยู่ด้านข้าง”
เฟิ่งหวงดูไม่เข้าใจสักนิด “รองผู้นำคะ นี่ตระกูลเสิ่นยืมมือของท่านทำลายตระกูลต่ง แล้วนั่งคอยรอรับผลประโยชน์ ท่านยังหัวเราะออกมาได้อย่างไรกันคะ?”
“ฉันขำที่ตระกูลเสิ่นคิดเอาเองว่ายั่วยุศึกของฉันกับตระกูลต่งได้สำเร็จ ความจริงยังเป็นแค่มดตัวหนึ่งที่อยู่ในฝ่ามือฉันน่ะสิ”
ถังเฉาหัวเราะนิ่งๆ พูดว่า “อย่าเพิ่งไปแตะต้องตระกูลเสิ่น กลับกันในเมื่อตระกูลเสิ่นอยากให้ฉันลงมือกับตระกูลต่ง งั้นฉันก็จะช่วยต่งวี่ซู่สักครั้ง ฆ่าต่งอี้สิงซะ”
“งั้นตระกูลเสิ่นล่ะคะ!”
ถังเฉาหยุดนิ่ง หัวเราะแบบมีเลศนัย “เฟิ่งหวงอ่า ดูแล้วเธอคงตามฉันมานานเกินไปมั้ง ถึงได้ลืมสถานะเดิมของเธอ”
“สถานะเดิมของฉัน?” เฟิ่งหวงตะลึงนิดหน่อย
“ถูกต้อง ก่อนหน้าที่ยังไม่เจอฉัน เธอเป็น'นายหญิงแก๊งมืด' 'ราชินีแห่งความมืด'ที่ทำให้ทั้งโลกสยองขวัญ!”
ในสายตาถังเฉามีแสงแหลมคมแวบผ่าน “ถึงแม้ว่าตอนนี้จะเลิกราไป วงการนักฆ่ายังคงเล่าลือถึงตำนานของเธออยู่ นักฆ่าที่อยากตามหาเธอ มีจำนวนนับไม่ถ้วน!”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เจ้ามังกรพรีเมี่ยม