เจ้ามังกรพรีเมี่ยม นิยาย บท 249

ให้คนอื่นลงมือ กับตนเองลงมือ นี่คือความคิดที่ต่างกันโดยสิ้นเชิง

ต่งวี่ซู่ไม่เคยฆ่าคนมาก่อน ให้เขามาฆ่าต่งอี้สิง นี่คือไม่ได้เด็ดขาด

มองมีดที่เปล่งแสงระยิบระยับบนพื้น และมองรอยยิ้มแปลกประหลาดบนหน้าถังเฉาอีกที ต่งวี่ซู่เข้าใจทันที นี่คือถังเฉากำลังลองเชิงตนเอง

เขายังคงไม่ได้วางใจต่อตนเอง

เวลานี้ ต่งหนานหลิ่ง ซึ่งเป็นผู้ที่ทำให้ตระกูลต่งสงบได้เสียชีวิตแล้ว ทรัพย์สมบัติบางส่วนของตระกูลต่ง กำลังถูกตระกูลเสิ่นค่อยๆ เขมือบกินไปทีละนิด ถ้าสูญเสียถังเฉาที่เป็นผู้คุ้มครองคนนี้ไป ตระกูลต่งจะพังเสียหายแย่กว่าเดิม

ในทางกลับกัน ถังเฉาจากตัวเฮงซวยในตระกูลเล็กๆ ที่โดนคนเหยียดหยาม สามารถเดินมาถึงขั้นในปัจจุบันนี้ได้ทีละก้าว ไม่ได้พึ่งดวงชะตาเด็ดขาด----ต่งวี่ซู่ขอพนัน พนันว่าตามถังเฉาตระกูลต่งจะสามารถบรรลุถึงระดับสูงอันใหม่ได้หรือไม่

“ฉันคิดว่าดีที่สุดนายตัดสินใจเลือกเอาเอง ให้นายลงมือ หรือว่าให้ฉันลงมือ เวลาของฉันไม่ได้มากขนาดนั้น”

เวลานี้ ข้างหูมีเสียงที่เรียบนิ่งของถังเฉาลอยมา แต่ที่ต่งวี่ซู่ได้ยินมานั้น ไม่ต้องสงสัยว่าคือสัญญาณเร่งให้ตาย

ให้เขาลงมือ เขาคงได้รับมิตรภาพของถังเฉา ในขณะเดียวกัน คงมีชื่อเสียงฉาวโฉ่ที่ฆ่าพี่ติดหลัง มีความเป็นไปได้มากว่าจะโดนจับเข้าคุก

หากปล่อยให้ถังเฉาลงมือ ทุกอย่างคงเป็นที่น่าพึงพอใจมาก แต่เขากับถังเฉาไม่มีทางเกี่ยวข้องกันอีก ต่อไปถ้าตระกูลต่งถูกคู่แข็งแกร่งกว่าเขมือบ ถังเฉาจะไม่ออกหน้าช่วยเหลือ----

ถ้าเป็นคุณ ควรจะตัดสินใจเลือกอย่างไร?

บนหน้าผากต่งวี่ซู่มีเหงื่อเม็ดใหญ่ไหลลงมา กลืนน้ำลายอย่างแรง

ทันใดนั้น บนหน้าเขามีความแน่วแน่แวบผ่าน หยิบมีดที่เฟิ่งหวงโยนออกมาขึ้น สายตาบ้าคลั่ง

“คุณถัง ผมมาช่วยท่านฆ่าคนคนนี้เองครับ!”

เขาเหมือนจะตะโกนคำพูดประโยคนี้ออกมา กัดฟันจนแตกไปหมดแล้ว

“งั้นก็ลงมือเถอะ”

ถังเฉาทำท่าทางเชิญทำตามสบาย แสดงหน้าตายิ้มแย้ม

“ไม่ วี่ซู่ ฉันเป็นพี่ชายของนาย นายฆ่าฉันไม่ได้!”

สีหน้าต่งอี้สิงตกใจถึงขั้นสุดแล้ว ตะโกนเสียงดัง

ป้าบ----

ต่งวี่ซู่ตบลงบนหน้าของต่งอี้สิงอย่างแรงทีหนึ่ง

“ฉันจะฆ่าแก มีเหตุผลสามอย่าง!”

หน้าผากเขามีเส้นเลือดปูดขึ้น ท่าทางโหดร้ายเหมือนสัตว์ดุร้ายที่จะกลืนกินคนตัวหนึ่ง

“ข้อแรก แกร่วมมือกับแม่ของแก บีบให้แม่ฉันตาย แถมยังอยากฆ่าฉันให้ตายด้วย ก็เพราะฉันคือลูกนอกสมรสของแม่ฉันกับผู้ชายข้างนอก แกสมควรตาย!”

“ข้อสอง แกฆ่าคุณปู่ที่ฉันเคารพรักที่สุด แกสมควรตาย!”

“ข้อสุดท้าย แกไม่ควรลงมือกับคุณถังและภรรยาของเขา แกสมควรลงนรก!”

ตึง!

คำพูดประโยคสุดท้ายออกมา เจตนาอาฆาตทั่วทั้งตัวต่งวี่ซู่พลุ่งพล่าน ยกมีดขึ้น แทงลงไปอย่างแรง

“โถๆ ดูสิว่าฉันเจออะไรเข้าแล้ว ระหว่างพี่น้อง นึกไม่ถึงลงมือกันอย่างเหี้ยมโหด!”

ตอนที่ต่งวี่ซู่กำลังจะลงมือกับต่งอี้สิง ด้านหลังมีเสียงที่หยอกเย้าลอยมากะทันหัน

มีดในมือของต่งวี่ซู่หยุดค้างอยู่กลางอากาศ พอหันหน้ามอง เห็นเพียงที่หน้าประตูของคฤหาสน์ตระกูลต่ง มีรถยนต์หงฉีสีดำคันหนึ่งจอดอยู่ ชายหนุ่มใส่สูทสีดำคนหนึ่งก้าวเดินลงมาจากในรถ

“เสิ่นชิงหยุน?”

มองผู้มาเยือนแบบชัดเจน สายตาต่งวี่ซู่หนาวเหน็บทันที พูดต่อว่า “หลายวันมานี้แกฮุบทรัพย์สินของตระกูลต่งไปไม่น้อย ตอนนี้ยังกล้ามาที่ตระกูลต่งอีก!”

ต่งอี้สิงมองเสิ่นชิงหยุนเหมือนมองเห็นผู้ช่วยชีวิตแล้ว “ชิงหยุน รีบช่วยฉันเร็ว!”

เห็นต่งอี้สิงจะกลายเป็นวิญญาณใต้มีดของต่งวี่ซู่ เสิ่นชิงหยุนหัวเราะหึๆ ไม่ได้ตอบรับ แต่ว่ามองทางต่งวี่ซู่ด้วยสีหน้านิ่งสงบ “สนามธุรกิจเหมือนสนามรบ บริษัทพวกนายบริหารไม่ดี ทำให้คนอื่นมากมายตกงาน ยังไม่ยอมให้คนอื่นซื้ออีกเหรอ?”