เจ้ามังกรพรีเมี่ยม นิยาย บท 276

บริษัทการบันเทิงเฉาเหอมาจากชื่อตัวสุดท้ายของถังเฉากับถังชิงเหอ มีความหมายชัดเจนอยู่ในตัวมันเอง

ถังเฉาเงียบไปครู่หนึ่ง เขาพูดออกมาว่าเห็นด้วยกับชื่อนี้

สะสางเรื่องราวเสร็จเรียบร้อยแล้ว ทุกคนต่างพากันแยกย้ายกลับไป แต่จ้าวเย็นหรานกับอาจารย์เปายังไม่กลับ ถังเฉาหรี่ตาลงแล้วถามว่า “ยังมีธุระอะไรอีกไหม”

จ้าวเย็นหรานบอกให้ลูกน้องออกไป เธอมองอาจารย์เปาและให้อาจารย์เปาเป็นฝ่ายพูดก่อน

อาจารย์เปาไม่ปฏิเสธ อีกอย่างเรื่องของเขาก็ไม่ใช่ความลับอะไร

เขายิ้มแล้วพูดว่า “คุณถังเฉา ยังจำเรื่องที่ผมคุยกับคุณเมื่อนานมาแล้วได้ไหม งานด้านศิลปะการต่อสู้น่ะครับ”

ถังเฉาพยักหน้า

อาจารย์เปารีบเอาบัตรเชิญสีแดงออกมา “มันจะเริ่มขึ้นหลังจากนี้อีกไม่กี่วัน นี่คือบัตรเชิญ”

ถังเฉามองแวบหนึ่งก็หัวเราะออกมาเบาๆ “นี่คือสิ่งที่คุณจะพูดเหรอ หรือเป็นเรื่องของนายกสมาคม”

“คุณถังเฉา นี่คือสิ่งที่นายกสมาคมจะบอกครับ”

อาจารย์เปาตอบด้วยความหวาดระแวง ถ้าจะให้เรียกว่าบัตรเชิญ สู้เรียกว่าสารท้ารบดีกว่า

“แม้ว่านายกสมาคมจะได้รับการเคารพจากผู้แข็งแกร่ง แต่คุณถังเฉาไม่ใช่คนในสมาคมของผม และทำร้ายผู้มีฝีมือในสมาคมจนสาหัส ทำให้นายกสมาคมโกรธมาก”

“แต่ว่า นายกสมาคมไม่ต้องการที่จะสะสางเป็นการส่วนตัว เขาจึงใช้งานนี้เพื่อขู่ว่าจะทำให้คุณถังเฉาพ่ายแพ้!”

ถังเฉามองบัตรเชิญแวบหนึ่ง จากนั้นก็แสยะยิ้มออกมาอย่างร้ายกาจ

“กลับไปบอกนายกสมาคมของคุณว่าผมจะร่วมงานนี้ แต่ผมขอพูดแบบน่าเกลียดไว้ก่อนว่าถึงคนในงานศิลปะการต่อสู้ร่วมมือกัน สำหรับผมแล้วมันก็แค่เรื่องจิ๊บจ๊อย”

เมื่อได้ยินดังนั้น จ้าวเย็นหรานที่ยืนอยู่อีกด้านถึงกับเบิกตาโพลง ขนาดคำท้าของนายกสมาคมศิลปะการต่อสู้เขาก็ไม่แคร์อย่างนั้นเหรอ

“ผู้ชายแบบนี้...”

“หล่อชะมัด!”

จ้าวเย็นหรานมองถังเฉาด้วยสายตาหวานเยิ้ม ไม่รู้ว่าเธอคิดอะไร จู่ๆ หน้าก็แดงขึ้นมา

อาจารย์เปาก็อึ้งไปเช่นกัน แต่เขาไม่ได้พูดอะไรออกมา เขาโค้งให้ถังเฉาแล้วพูดว่า “ผมจะไปรายงานให้ครับ!”

ถังเฉามองไปที่จ้าวเย็นหราน “คุณล่ะ”

ตอนนี้มีเพียงพวกเขาสองคนเท่านั้น สีหน้าของเธอจริงจังขึ้นมา “เรื่องที่ฉันจะพูดเป็นเรื่องสำคัญ หวังว่าคุณถังเฉาจะไม่พูดเรื่องนี้ออกไป”

เมื่อถังเฉาตอบตกลง จ้าวเย็นหรานจึงพูดขึ้นมาเบาๆ ว่า

“วันนี้จ้าวเหล่าลิ่วไปตรวจสุขภาพที่โรงพยาบาล เขาเป็นมะเร็งปอดระยะลุกลาม!”

“มะเร็งปอดระยะลุกลามอย่างนั้นเหรอ”

เป็นไปตามคาด เมื่อได้ยินแววตาของถังเฉาก็นิ่งไป

แววตาของจ้าวเย็นหรานมีความอ้างว้างอยู่ไม่มากก็น้อย “หมอบอกเขาว่าจะมีชีวิตอยู่ได้อีกสองเดือน จากนิสัยของเขาแล้ว เขาจะต้องสะสางทุกอย่างเพื่อปูทางให้ฉัน”

แววตาของถังเฉานิ่งไป โลกใต้ดินของเมืองหมิงจูจะต้องระส่ำระสาย

เขารู้ดีว่าสิ่งที่จ้าวเย็นหรานพูดมีผลกระทบมากแค่ไหน

จ้าวเหล่าลิ่วเป็นมะเร็งปอดระยะลุกลาม มีชีวิตอยู่ได้อีกสองเดือน ในช่วงเวลานี้ เขาต้องปูทางให้จ้าวเย็นหราน กำจัดคนที่ไม่ได้เรื่องออกจากตระกูลและทำลายตระกูลเย่

นั่นก็หมายความว่าอีกสองเดือนไม่เพียงแค่ตระกูลจ้าว ตระกูลเย่ที่จะเปิดศึกอย่างเต็มรูปแบบ ภายในตระกูลจ้าวก็ต้องมีการล้างบางเหมือนกัน

“คุณจะให้ผมช่วยยังไง”

เขามองเข้าไปในตาของจ้าวเย็นหราน

อย่ามองว่าจ้าวเย็นหรานให้ถังเฉาช่วย ในความเป็นจริงเป็นเรื่องที่เธอเลือกเอง

ความสัมพันธ์ของตระกูลจ้าวกับตระกูลเย่ มันเกิดขึ้นตั้งแต่ตอนที่จ้าวเหล่าลิ่วถูกตรวจพบว่าเป็นมะเร็งปอดระยะลุกลามแล้ว มันแตกสลายจนไม่มีชิ้นดี เสือสองตัวสู้กันจะต้องมีตัวที่ได้รับบาดเจ็บอย่างแน่นอน

ถึงแม้ว่าเธอจะเป็นผู้สืบทอดตระกูลคนต่อไป แต่เพราะเธอเป็นผู้หญิง ทำให้เหล่าลูกชายนอกสมรสของจ้าวเหล่าลิ่วไม่พอใจ และจะต้องลงมือก่อนอย่างแน่นอน

อีกด้านคือพ่อที่เธอเกลียดชัง ส่วนอีกด้านคือพี่ชายที่เธอเคารพ ดูเหมือนว่าจะเลือกง่าย แต่มันต้องเป็นแบบนี้เหรอ

แววตาของจ้าวเย็นหรานเต็มไปด้วยความสับสน “ฉันไม่รู้...”

“งั้นรอให้คุณคิดเสร็จก่อนแล้วค่อยมาหาผม”

ถังเฉามองเธอด้วยแววตาราบเรียบ จากนั้นก็เรียกรถกลับไป

เขามองผ่านกระจกมองหลัง เห็นจ้าวเย็นหรานทรุดลงกับพื้น เขาถอนหายใจออกมาเบาๆ

เขาสามารถช่วยให้จ้าวเย็นหรานมีตำแหน่ง แต่เขาไม่มีสิทธิ์ไปตัดสินความเป็นความตายของคนข้างกายเธอ

ขณะนั้น ถังเฉาได้รับสายของหลินเจิ้นสง

“เสี่ยวเฉา พรุ่งนี้กลับมาทานข้าวกับประธานหลินสิ พาลูกสาวมาด้วย ฉันยังไม่เคยอุ้มหลานสาวเลย”

ถังเฉาพยักหน้าอย่างปลาบปลื้ม “ได้ครับพ่อ”

เมื่อวางสายลง รอยยิ้มผุดขึ้นมาบนใบหน้าของเขา เขายังไม่เคยพาหลินชิงเสว่กับถังเสี่ยวลี้ไปหาคนที่บ้านเลย

เมื่อกลับมาถึงบ้าน เขาบอกเรื่องนี้กับหลินชิงเสว่และถังเสี่ยวลี้ หลินชิงเสว่ดูลังเลเล็กน้อย และเอาแต่เงียบ

ส่วนถังเสี่ยวลี้ปรบมือด้วยความดีใจ “ดีจัง หนูจะได้เจอคุณปู่แล้ว”