เจ้ามังกรพรีเมี่ยม นิยาย บท 28

บทที่28 ไป๋เสว่

คำพูดของหลี่ถาวนั้น ทำให้โจวเหม่ยหยูนนั้นตกตะลึงไปเลยทีเดียว

“เลขาหลี่ นี่คุณหมายความว่ายังไง？”

เธอมองดูสีหน้าของหลี่ถาวที่เปลี่ยนไปอย่างมาก “พวกเรามาหาประธานหลิน ก็เพราะว่ามีเรื่องเร่งด่วน ถ้ามัวแต่โอ้เอ้แบบนี้ หล่อนจะรับผิดชอบไหวมั๊ย”

เพิ่งจะพูดไปได้ไม่กี่ประโยค โจวเหม่ยหยูนก็ต้องเสียใจเสียแล้ว

ถึงแม้หลี่ถาวจะเป็นเลขาของหลินชิงเสว่ แต่ถ้าเป็นเรื่องของตำแหน่งล่ะก็ไม่ได้ต่างจากหัวหน้าฝ่ายน้ำมันเลย เธอเก่งกาจมากเลยทีเดียว แม้แต่คนตำแหน่งสูงๆก็แย่งชิงกันเอาใจเธอ

“หืม”

แน่นอนว่าหลี่ถาวหรี่ตาลงมามองและพูดด้วยน้ำเสียงที่เย็นชาว่า:“เธอพูดว่าอะไรนะ”

ความรู้สึกกดขี่นี้ก็กระทบเข้ามา หลังจากติดตามหลินชิงเสว่มานาน ขนาดเลขาก็พลอยดูมีความน่าเกรงขามไปด้วย

“เลขาหลี่ พวกเราไม่ได้หมายความอย่างนั้นนะคะ----”

โจวเหม่ยหยูนรีบขอโทษอย่างรวดเร็ว

“เลขาหลี่ ฉันขอโทษสำหรับสิ่งที่ฉันพูดไปก่อนหน้านี้นะ แต่ว่าพวกเราพบช่องทางสำหรับดาราที่ยินดีจะทำโฆษณาให้แล้ว จำเป็นต้องคุยกับประธานหลินว่าจะให้ใครเป็นผู้รับผิดชอบเรื่องนี้”

อย่างไรก็ตาม หลี่ถาวก็ยังคงมีท่าทีที่ไม่สนใจแต่อย่างใดแถมยังหัวเราะเยาะ“มีอะไรพรุ่งนี้ค่อยมาคุย ก็แค่เรื่องยุ่งเล็กๆของคุณ คุ้มค่าไหมที่ประธานหลินจะต้องมาเสียเวลาให้ในคืนวันแต่งงาน”

“ถ้าคุณรู้สึกว่าตัวเองไม่ได้รับความเป็นธรรม ก็ให้ไปคิดเรื่องจะทำยังไงให้มีความสัมพันธ์ที่ดีกับคุณถังเถอะ”

หลี่ถาวเดาออกถึงความคิดของหลินฉ่ายเวยและแม่ของเธอและยังคงพูดต่อด้วยน้ำเสียงเย็นชาว่า“ถ้าจะให้พูดแบบไม่เกรงใจเลยก็คือ พวกเราค่อนข้างพอใจกับคุณชายถัง มิใช่ตระกูลหลิน หากไม่มีคุณชายถัง เธอคิดว่าการประมูลราคาที่ดีแบบนี้ จะตกมาถึงตระกูลหลินของพวกเธองั้นเหรอ”

“......”

คำพูดของหลี่ถามนั้น เหมือนกับการใช้เท้าเหยียบย่ำบนใบหน้าของพวกหล่อน ทำให้พวกหล่อนนั้นย่ำยีความนับถือในตัวเองไปเลย

“คนที่จะมารับผิดชอบน่ะ พวกเธอไม่ต้องไปคิดหรอก แน่นอนว่ามันต้องเป็นคุณชายถังอยู่แล้ว หากมีการเปลี่ยนคน พวกเราลี่จิงก็คงจะตัดความสัมพันธ์พันธมิตรกับตระกูลหลินทันที！”

หลังจากพูดอย่างเด็ดขาดแล้ว หลี่ถาวก็เหยียบส้นสูงเดินจากไปทันที

ทิ้งให้หลินฉ่ายเวยและแม่ของเธอยืนนิ่งงันอยู่ตรงนั้น

“ถังเฉา ไอ้คนไร้ประโยชน์นี่อีกแล้ว！”

หลังจากได้สติแล้ว ใบหน้าของโจวเหม่ยหยูนก็เต็มไปด้วยความน่ากลัว ในชั่วขณะเธอหันมามองที่หลินฉ่ายเวยพร้อมกับพูดว่า “ฉ่ายเวย พรุ่งนี้ไปหาถังเฉาซะ ไม่ว่าจะต้องทำด้วยวิธีอะไร ก็ต้องให้มันคายตำแหน่งคนรับผิดชอบออกมาให้ได้”

“วางใจเถอะแม่ ถังเฉายังชอบฉันอยู่ เขาต้องให้ฉันแน่ๆ”

แม่และลูกก็พากันเดินลงออกมาจากเรือสำราญเพิร์ลวัน

……

“นี่คือครอบครัวของคุณงั้นเหรอ”

ห้องหรูหราบนเรือสำราญเพิร์ลวัน

หลินชิงเสว่มีสีหน้าท่าทางที่เย็นชามองไปทางถังเฉาแล้วพูดเสียงแข็งว่า “ไม่ต้องมีเหตุผลอะไรก็เข้าใจได้”

“ไม่ต้องเก็บเอามาใส่ใจหรอก”ถังเฉายิ้ม

เมื่อนึกถึงปฏิกิริยาก่อนหน้าของหลินชิงเสว่นั้น เขาก็รู้สึกอบอุ่นหัวใจ “เธอไม่อยากให้ฉันโมโหใช่ไหมล่ะ

หลินชิงเสว่มีสีหน้าที่เริ่มตึงเครียด “ไม่ต้องคิดมากนะ ฉันก็แค่ไม่ชอบพวกเขาเฉยๆ”

“ฉันรู้หรอกน่า” ถังเฉายังคงยิ้มอ่อนๆ

“มันก็สายมากแล้ว ที่นี่ก็มีแค่เตียงกลมเตียงเดียว” หลินชิงเสว่พูดไล่แขกอย่างนุ่มนวล

ถังเฉาพยักหน้าพร้อมกับลุกขึ้นยืน

ถึงแม้ว่าทั้งสองคนจะแต่งงานกันแล้วก็ตาม แต่ตัวหลินชิงเสว่เองก็ยังไม่ยอมรับในตัวเขา ส่วนเขาเองก็ยังไม่มีคุณสิทธิ์ที่จะนอนห้องเดียวกันกับหลินชิงเสว่

เวลาจะให้คำตอบเอง

“หลับฝันดีนะ”

หลังจากถังเฉากล่าวราตรีสวัสดิ์กับหลินชิงเสว่แล้ว เขาก็ค่อยๆลุกขึ้นและจากไป

ทันใดนั้น หลินชิงเสว่ก็เรียกให้เขาหยุด

ถังเฉาหยุดเดินและหันหน้าไปมองด้วยสายตาที่แปลกใจ

“ฉันไม่สนิทกับซ่งเทียนซาน”

หลินชิงเสว่ยังคงหันหลังให้กับเขาและพูดด้วยน้ำเสียงที่ค่อนข้างอึดอัดว่า “นายไม่ต้องคิดมากล่ะ”

สังเกตเห็นได้ชัดว่าเป็นคนที่อธิบายไม่เก่ง แต่ก็มีท่าทางที่รู้สึกผิดอยู่เล็กน้อย