เจ้ามังกรพรีเมี่ยม นิยาย บท 301

เดิมทีเฉิงเพ่ยเป็นคนเมืองหมิงจู แน่นอนว่าเคยได้ยินชื่อบริษัทการบันเทิงฮุยหวงที่เป็นของตระกูลหวาง มีชื่อเสียงมากในวงการบันเทิงแถวเจียงเจ้อ

แต่สิ่งที่เธอแปลกใจก็คือบริษัทการบันเทิงฮุยหวงที่ดูดี ทำไมจู่ๆ ถึงเปลี่ยนชื่อเป็นบริษัทการบันเทิงเชาเหอไปได้

คำว่า เชาเหอ หมายความว่าอะไรกัน

คนที่ตกใจไม่ได้มีเพียงเฉิงเพ่ยคนเดียว เหล่าผู้บริหารระดับสูงที่อยู่ที่นี่ก็ต่างพากันงงไปหมด

แม้แต่หลินชิงเสว่ก็มองถังเฉาด้วยสายตาตกตะลึง

เธอไม่ได้สนใจเรื่องของตระกูลหวางอยู่แล้ว ทำให้ไม่รู้ว่าบริษัทการบันเทิงฮุยหวงมีการเปลี่ยนชื่อ

มีเพียงฟางหย่าเท่านั้นที่มีสีหน้าราบเรียบ เพราะตอนที่บริษัทการบันเทิงฮุยหวงเปลี่ยนชื่อเธอก็อยู่ด้วย

แต่ทว่ายังไงหลินชิงเสว่ก็เป็นประธาน ความตกใจในดวงตาของเธอหายไปอย่างรวดเร็ว เธอพูดกับหลี่ถาวว่า “รีบไปเชิญเธอเข้ามา”

“ค่ะ”

หลี่ถาวพยักหน้า จากนั้นเธอจึงทำตามคำสั่ง ไม่นานประตูห้องประชุมก็ถูกเปิดออก มีเงาของคนสองคนเดินตามหลังกันมา

คนหนึ่งสวมแว่นตาสีดำ รูปร่างสูงโปร่ง ดูมีสง่าราศี ถ้าไม่ใช่นางแบบก็เป็นดารา

ส่วนอีกคนสวมกระโปรงผ่าข้างสีแดง ทำให้ต้นขาอันอวบอิ่มโผล่ออกมาแวบๆ ริมฝีปากสีแดงสด หลังจากที่เดินเข้ามาเธอก็กะพริบตาอันงดงามให้ถังเฉา

พวกเธอคือถังชิงเหอกับจ้าวเย็นหราน

หลังจากที่ถังชิงเหอได้รับตำแหน่งเป็นประธานในบริษัทการบันเทิงเชาเหอ เพราะเธอไม่มีประสบการณ์ทางด้านนี้ ดีที่จ้าวเย็นหรานมีความสนใจทางด้านนี้เป็นอย่างมาก ดังนั้นเธอจึงพูดว่าจะช่วย

สองสามวันมานี้ถังชิงเหอออกงานในวงการทั้งงานเล็กงานใหญ่โดยมีจ้าวเย็นหรานไปด้วยเสมอ ถ้าไม่ใช่งานการกุศลก็เป็นงานพบปะเจอหน้ากัน มันสนุกเป็นอย่างมาก

“ถังชิงเหอ คุณถังชิงเหองั้นเหรอ”

เมื่อเห็นถังชิงเหอ หลินชิงเสว่ก็ตกตะลึง บอสของบริษัทการบันเทิงฮุยหวง ไม่ใช่หวางหมิ่นเหมินเหรอ

“ประธานหลิน”

ถังชิงเหอยิ้มบางๆ คนที่อยู่ข้างหลังอย่างจ้าวเย็นหราน เพิ่งเจอหลินชิงเสว่เป็นครั้งแรก หลังจากที่ตกใจกับราศีและความงามของหลินชิงเสว่ เธอจึงก้าวขึ้นมาข้างหน้าแล้วยื่นมือออกมา “ฉันเป็นผู้ช่วยของประธานถัง ชื่อจ้าวเย็นหรานค่ะ เรียกฉันว่าเย็นหรานก็ได้”

หลินชิงเสว่จับมือกับจ้าวเย็นหราน ดวงตาของเธอเต็มไปด้วยความตกใจ “คุณเป็นคนตระกูลจ้าวเหรอ”

จ้าวเย็นหรานยิ้มและพยักหน้าโดยไม่พูดอะไร

สีหน้าของพวกผู้บริหารเคร่งขรึมขึ้น

ตระกูลจ้าวเป็นตระกูลในเมืองหมิงจูที่ไม่ค่อยมีใครกล้าไปยั่วโมโห

“เป็นไปไม่ได้! ตระกูลหวางล่ะ”

แววตาของเฉิงเพ่ยเต็มไปด้วยความไม่อยากจะเชื่อ เธอตะโกนถามออกมา

ความคิดที่เธอมีต่อตระกูลหวางยังอยู่ที่ก่อนที่เธอจะออกไปจากเมืองเจียงเฉิง ตอนนั้นตระกูลหวางยังเป็นตระกูลอันดับต้นๆ ในเมืองหมิงจู

จ้าวเย็นหรานปรายตามองเธอ จากนั้นก็ยิ้มหวานออกมา “ไม่มีตระกูลหวางอีกแล้วล่ะ”

“อะไรนะ”

เมื่อได้ยินเช่นนั้น เฉิงเพ่ยถึงกับเบิกตาโพลง

เธอไม่อยากจะเชื่อ ตระกูลอันดับหนึ่งจะหายไปได้ยังไง

ถังชิงเหอเดินเข้ามาหาหลินชิงเสว่ เธอยิ้มแล้วพูดว่า “ประธานหลิน จากความร่วมมืออันดีของเราที่มีมาก่อนหน้านี้ บริษัทการบันเทิงเชาเหออยากจะทำสัญญาความร่วมมือระยะยาวกับบริษัทของคุณ จากนี้ไป การโปรโมตผลิตภัณฑ์ทั้งหมดของบริษัทของคุณ บริษัทการบันเทิงเชาเหอจะรับเหมาทั้งหมดและราคาจะต่ำกว่าตลาดทั่วไป”

หลินชิงเสว่พยักหน้า “งั้นก็ขอให้ความร่วมมือของเราเป็นไปอย่างงดงาม”

“ขอให้ความร่วมมือของเราเป็นไปอย่างงดงามค่ะ”

ถังชิงเหอจับมือกับหลินชิงเสว่ เพื่อแสดงถึงความร่วมมือระยะยาวของสองบริษัท

จู่ๆ สีหน้าของเฉิงเพ่ยก็ไม่สู้ดีเป็นอย่างมาก

เธอไม่เชื่อว่าบริษัทการบันเทิงเชาเหอ จะเป็นของถังชิงเหอ มันต้องเป็นแค่เรื่องบังเอิญเท่านั้น

“ไม่ได้สิ!”

เธอโบกมือไปมาและกัดฟันกรอด สีหน้าของเธอเต็มไปด้วยความโกรธ “บริษัทลี่จิงกรุ๊ปมีความร่วมมือกับพวกเธอมานานแล้ว การขายผลิตภัณฑ์ใหม่ angel ครั้งใหญ่ พวกเธอก็ได้รับเงินจำนวนมาก ความร่วมมือระยะยาวก็ต้องเป็นไปได้อยู่แล้ว!”

“ทำไมเธอพูดไม่คิดเลย ยอมรับความสามารถคนอื่นมันยากนักหรือไง”

ฟางหย่าขมวดคิ้วแล้วพูดออกมา

ถังเฉาพูดรั้งเธอไว้ “ไม่เป็นไร ให้เธอตะโกนไปเถอะ นี่เป็นเพียงการเริ่มต้นเท่านั้น”

เมื่อพูดจบ เขาก็มองเธอด้วยสายตายียวน

เดิมทีคิดว่าบริษัทการบันเทิงเชาเหอคือบริษัทยักษ์ใหญ่ที่สุด คิดไม่ถึงว่าบริษัทที่ตามหลังมาจะเป็นบริษัทที่ใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ ตระกูลซุนกับหลงเถิงกรุ๊ป ยังไม่เท่าไร แต่ตระกูลต่งกับตระกูลซ่งนี่สิ เขาเป็นสี่ตระกูลใหญ่ในเมืองหมิงจูเชียวนะ!

อีกอย่างบริษัทพวกนี้ไม่ได้มีปฏิสัมพันธ์ที่นอกเหนือกับบริษัทลี่จิงกรุ๊ป การที่แวะมาครั้งนี้ ต้องไม่ใช่เพราะหลินชิงเสว่แน่นอน

อย่าบอกนะว่าถังเฉาเป็นคนเรียกมา

ขณะนั้นถังเฉาก็ค่อยๆ ลุกขึ้นมา เขายิ้มสดใสให้กับเฉิงเพ่ย “ประธานเฉิง ไม่รู้ว่าตอนนี้ผมเหมาะสมแล้วหรือยัง”

ตุ้บ

คำพูดของถังเฉาทำให้เฉิงเพ่ยนั่งลงกับที่ สีหน้าของเธอซีดเผือด

เพราะซุนยู่เฟิง ต่งวี่และซ่งหมิงเวยต่างมองเธอด้วยสายตาเย็นชา ไม่ว่าใครก็สามารถสั่งสอนเธอได้ทั้งนั้น

เธอกัดฟันกรอด เธอสับสนแต่สุดท้ายก็ยอมแพ้

“ฉันขอโทษที่สงสัยนาย!”

คำขอโทษแค่คำเดียว ใบหน้าของผู้บริหารระดับสูงและระดับกลางที่โดนไล่ออกถึงกับซีดเผือด

เดิมทีพวกเขาเอาความหวังฝากไว้กับเฉิงเพ่ย แค่เธอล้มหลินชิงเสว่ได้ พวกเขาก็จะสามารถกลับเข้ามาในบริษัทลี่จิงกรุ๊ป

ใครจะไปรู้ว่าเมื่อเฉิงเพ่ยกลับมาสร้างปัญหาในเมืองหมิงจูเป็นครั้งแรก เธอกลับต้องแพ้พ่ายกลับไป

ขณะนั้นหลินชิงเสว่ก็ประกาศออกมาว่า “ในเมื่อทุกคนไม่มีข้อคัดค้าน ถังเฉาก็รับหน้าที่เป็นรองประธาน!”

“นอกจากนี้ พวกคุณทั้งหลายต้องเอารายงานการลาออกมาให้ฉันก่อนเที่ยง!”

“เลิกประชุม!”

เธอกวาดตามองเหล่าผู้บริหารที่โดนไล่ออกอย่างไม่แยแส หลินชิงเสว่กำลังจะเดินออกไป

แววตาของ เฉิงเพ่ย เต็มไปด้วยความไม่พอใจและเดินออกจากห้องประชุม

ฟางหย่าเดินเข้ามาพูดยินดีและเดินกลับไปที่แผนกของตัวเอง

ซุนยู่เฟิง ต่งวี่และคนอื่นก็พากันแยกย้ายเหมือนกัน มีเพียงซ่งหมิงเวยที่ยังอยู่

“เดี๋ยวก่อนครับคุณถังเฉา คุณหลินชิงเสว่...”

เขาเรียกถังเฉากับหลินชิงเสว่เอาไว้ “จริงๆ นอกจากผม ลูกพี่ลูกน้องของผมก็มาที่นี่ครับ เธอรอพวกคุณอยู่ที่เลานจ์ชั้นบนสุดครับ!”