ความหลงตัวเองของหงโฝ ทำเอาสีหน้าของฉินผู่หยางยิ่งนิ่งเฉยกว่าเดิม
“ความจริงก็คือมันล้มเหลวแล้ว ดอกริมฝีปากของเธอ ตอนนี้มีคนหาเจอแล้วและถูกถอนรากถอนโคนแล้วด้วย!”
“อะไรนะ? ถอนรากถอนโคน!”
คำพูดของฉินผู่หยาง ทำให้สีหน้าของหงโฝเปลี่ยนไปทันที
ทำเพียงแค่มองอยู่อย่างนั้นนิ่งๆ แววตาของเธอเปลี่ยนเป็นมืดมัว แม้แต่น้ำเสียงก็แข็งขึ้นไม่น้อย “ดอกไม้ที่หาได้ยากเป็นสิบปีในดินแดนแห่ง ซีเจียงของฉัน กลับถูกถอนรากถอนโคน! ใครมันใจกล้าขนาดนี้?”
“ยังจะมีใครอีก ถังเฉานั่นแน่นอนอยู่แล้วสิ”
น้ำเสียงฉินผู่หยางเย็นเฉียบ ขณะที่พูดถึง ‘ถังเฉา’ ฟันของเขายังสั่นไหว
เห็นได้เลยว่าเขาเกลียดถังเฉามากขนาดไหน
“ถังเฉา!”
“อ๊าๆๆ โมโหที่สุด!”
หงโฝเองก็โกรธจนอยู่ไม่นิ่ง โมโหจนกระทืบเท้าไปสองที
แต่ฉินผู่หยางกลับมองหงโฝที่โมโหด้วยสายตาเย็นชา ความเชื่อมั่นที่มีต่อเธอเองก็หายไปจนหมด
“ในเมื่อล้มเหลว ถังเฉาไม่ถูกตระกูลหลินคาดโทษว่าเป็นผู้ร้าย การร่วมมือระหว่างเราก็จบเพียงเท่านี้”
เขาพูดกับหงโฝด้วยใบหน้านิ่งเฉย “เงินที่เหลือ และเรื่องที่ฉันตกลงกับเธอ ฉันจะไม่ทำมัน เธอรีบไปจากเมืองเยี่ยนจิงเถอะ!”
ซ่า.....
เมื่อประโยคนี้พูดออกมา หงโฝที่ยังอยู่ในความโมโหก็เงียบในทันที ท่าทางเปลี่ยนเป็นนิ่งขรึมในทันที “นายอยากจะผิดคำพูด?”
ฉินผู้หยางพูดด้วยสีหน้าไร้อารมณ์ “ภารกิจล้มเหลว เธอยังอยากจะได้เงินที่เหลือ? ฝันไปเถอะ!”
เมื่อได้ยินอย่างนั้น รังสีความอำมหิตในตัวของหงโฝก็ยิ่งเพิ่มขึ้น “นี่ไม่เหมือนกับที่คุยกันไว้ ก่อนหน้านี้นายพูดว่าเพียงแค่ฉันเอาดอกริมฝีปากออกมา ให้หญิงตระกูลหลินคนนั้นได้รับพิษก็พอแล้ว”
“ฉันไม่สน เงินที่เหลือที่ตกลงกับฉันไว้ และสร้างโรงเรียนที่ซีเจียง นายล้วนต้องทำตาม!”
“ไม่อย่างนั้น ฉันจะฆ่านาย!”
พูดถึงนี่ สีหน้าของหงโฝนั้นเปลี่ยนเป็นเย็นชาอย่างถึงที่สุด
การเจรจาล้มเหลว สีหน้าของฉินผู่หยางเองก็ค่อยๆเย็นชาลง
เรื่องจะต้องเริ่มเล่าจากการที่พ่อลูกหลินอิ่นสัญญาว่าจะให้หลินชิงเสว่หย่ามาแต่งกับเขา แต่ไม่คิดเลยว่า จะจบลงเพราะการที่ถังเฉามาขัดขวางและหลินชิงเสว่พยายามฆ่าตัวตาย
ฉินผู่หยางเกลียดถังเฉามาก จึงพยายามที่จะฆ่า และในตอนนี้เองที่หงโฝเสนอตัวเข้ามา
ข่าวที่ถังเฉาเข้ามาในเมือง แพร่ไปทั่วเมืองหมิงจู หงโฝเองก็รู้ข่าวนี้ จึงได้เดินทางไกลมาร่วมมือกับฉินผู่หยาง
ดอกริมฝีปากหงโฝเป็นคนใส่ไว้ เป้าหมายก็เพื่อให้เว่ยหมิงจวินได้รับพิษและใส่ร้ายถังเฉา ใช้อำนาจของตระกูลหลินเพื่อฆ่าถังเฉา แต่ไม่คิดเลยว่าจะถูกถังเฉาดูออก และภารกิจก็จบลงที่ความพ่ายแพ้
ฉินผู่หยางโมโหและไม่มีทางจ่ายเงินที่เหลือ และนี่ก็ทำให้หงโฝโมโห
ซ่าๆๆ......
สายตาหงโฝเย็นเฉียบ อำนาจในตัวพุ่งขึ้น งูไผ่สีเขียวตัวหนึ่ง คลานตามแขนของเธอขึ้นไปอยู่บนไหล่ และแฉกลิ้นงู มองฉินผู่หยางอย่างเย็นชา
แต่ว่า ฉินผู่หยางไม่ได้มีความกลัวสักนิด แต่กลับหัวเราะเยาะทีหนึ่ง “อยากจะฆ่าฉัน เธอเนี่ยนะ?”
เพิ่งพูดจบ คนขับรถที่รออยู่ในรถก็เดินลงมาอยู่ตรงหน้าของฉินผู่หยาง มองหน้าหงโฝด้วยความเย็นชา
ต่อหน้าคนขับรถคนนี้ หงโฝนั้นสัมผัสได้ถึงความแข็งแกร่ง
แต่ว่า เธอนั้นก็ยังไม่กลัวเหมือนเดิม ที่นี่คือป่าไม้ เป็นถิ่นของเธอ
และแล้ว ก่อนที่จะมีการปะทะกันเกิดขึ้น เสียงหัวเราะเบาๆเสียงหนึ่งก็ดังขึ้น
“ฉินผู่หยาง ฉันว่าแล้วว่านายเป็นคนทำ”
“ใคร?”
สีหน้าของฉินผู่หยางและหงโฝต่างก็เปลี่ยนไป และหันหลังไปมอง กลับเจอเข้ากับคนที่ทำให้พวกเขาหวาดกลัว
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เจ้ามังกรพรีเมี่ยม