เจ้ามังกรพรีเมี่ยม นิยาย บท 398

ตามจังหวะการก้าวเท้า พลังของถังเฉาเพิ่มขึ้นอย่างฉับพลัน

นาทีนี้ เขาเป็นศูนย์กลาง คนที่อยู่บริเวณสิบเมตรรอบนอกล้วนแต่จิตใจสั่นสะท้าน

นั่นเป็นการสั่นที่มาจากเบื้องลึกของจิตวิญญาณชนิดหนึ่ง ไม่เพียงแต่จ้าวจือชิว แม้แต่ผู้มีฝีมือสูงที่มาจากตระกูลเหยียนหลายคนนั้นก็ล้วนแต่เปลี่ยนสีหน้าไปเป็นอย่างมาก

จ้าวเชียนจูนคิดอยู่นาน ทันใดนั้นก็ราวกับคิดอะไรขึ้นมาได้ สีหน้าเปลี่ยนไปเล็กน้อย

“พวกเขาล้วนเป็นสังฆานุกรที่ซ่อนตัวอยู่ในสายใน!”

“หมายความว่ายังไง?”

จ้าวเย็นหรานเค้นถามต่อทันที

เธอเองก็เคยได้ยินเรื่องสมาคมการต่อสู้ เย่เทียนหลงของเธอก็เป็นหัวหน้าของสมาคมการต่อสู้

เดิมคิดว่าเย่เทียนหลงกุมอำนาจใหญ่ไว้ในมือ แต่มาดูตอนนี้ หัวหน้าอย่างเขาดูเหมือนจะนับเป็นอะไรไม่ได้

สีหน้าของจ้าวเชียนจูนเอาจริงเอาจัง

“ทุก ๆ สายย่อยของสมาคมการต่อสู้ ล้วนมีการแบ่งเป็นสายในกับสายนอก เทียบกันแล้วสายนอกเปิดศูนย์ฝึกศิลปะการต่อสู้ รับออร์เดอร์ ทำเงิน ทั้งยังต้องรักษาหน้าตาของสมาคมการต่อสู้ กิจการของสายในนั้นเรียบง่ายกว่านั้นเยอะเลย”

“แค่สี่คำ ฝึกฝนขั้นสุด สองหูไม่ฟังเรื่องภายนอกหน้าต่าง มุ่งมั่นฝึกฝนดินแดนการต่อสู้”

“ดังนั้นทุกคนในสายในจึงล้วนแต่เป็นผู้มีฝีมือสูงสุด แต่ว่า ปกติผู้มีฝีมือสูงสายในน้อยมากที่จะปรากฏตัว นอกจากสายนอกจะประสบกับภัยพิบัติที่นำไปสู่หนทางแห่งความตาย”

จ้าวเชียนจูนรู้สึกไม่อยากจะเชื่อ คราวที่แล้วถังเฉาพลิกคว่ำทั้งสมาคมการต่อสู้ด้วยตัวคนเดียว นอกจากนี้เหยียนยงหัวหน้าที่แพ้ราบคาบก็ล้วนไม่ได้ไปรบกวนผู้มีฝีมือสูงสายใน ทำไมครั้งนี้ตระกูลจ้าวที่มีโครงสร้างเล็ก ๆ ถึงได้ดึงดูดผู้มีฝีมือสูงสายในมา?

ในตอนนี้ มองถังเฉาที่เดินมา จ้าวจือชิวกลับหัวเราะเยาะเย้ยออกมา “แม้แต่ผู้มีฝีมือสูงของสมาคมการต่อสู้สายในก็ยังกล้าท้าทาย ไม่รู้จริง ๆ ว่าแกอวดดีหรือว่าแข็งแกร่งจริง ๆ”

“ผมบอกแล้ว จัดการพวกที่ไร้ระบบระเบียบพวกนั้นแล้ว ต่อไปก็ตาแกแล้ว ฆ่ามัน!”

จ้าวจือชิวตะโกนเสียงดัง ในสายตาของเขา ถังเฉาได้เป็นศพไปแล้ว

ผู้มีฝีมือสูงสายในเหล่านี้กลับสีหน้าเคร่งขรึมกันทุกคน พวกเขาสัมผัสได้ถึงพลังปราณของยอดฝีมือจากบนร่างของถังเฉา

ในตอนที่ถังเฉาเตรียมจะลงมือนั้นเอง ทันใดนั้นเงาดำจากการย้อนแสงเงาหนึ่งก็แย่งเข้ามาอยู่ด้านหน้าของเขา

“ฝูงมดฝูงหนึ่ง จำเป็นต้องให้รองหัวหน้าลงมือที่ไหนกัน?”

สีหน้าของเฟิ่งหวงเยือกเย็น มองไปยังผู้มีฝีมือสูงสายในเหล่านั้นอย่างเยือกเย็น

ถังเฉาเห็นอย่างนั้นก็พยักหน้า ไม่ก้าวไปข้างหน้าอีก

“งั้นมอบให้เธอแล้วกัน”

เห็นฉากนี้แล้วจ้าวจือชิวก็ตะลึง จากนั้นสีหน้าก็ยิ่งเหยียดหยาม

“ทำได้แค่แสดงอำนาจ สุดท้ายก็ยังต้องให้บอดี้การ์ดของตัวเองลงมือ!”

ผู้มีฝีมือสูงสายในทั้งหมดมองฉากนี้แล้วก็ผ่อนลมหายใจ ในสายตาของพวกเขา เฟิ่งหวงนั้นสู้ถังเฉาไม่ได้

“ถึงอย่างไรช้าเร็วก็ต้องตาย ตายช้าตายเร็ว แล้วจะมีความแตกต่างอะไรล่ะ?”

หัวเราะเสียงเย็นออกมา ผู้มีฝีมือสูงสายในทั้งหมดก็โจมตีไปทางเฟิ่งหวงพร้อมกัน

คมมีดในมือของเฟิ่งหวงก็เปลี่ยนทิศทาง ประจันหน้าออกไป

อีกด้านหนึ่ง พอได้ฟังจ้าวเชียนจูนพูดถึงสมาคมการต่อสู้สายในจบ จ้าวเย็นหรานก็หน้าซีดเผือด รีบร้องไปทางถังเฉาทันที “คุณรีบหนีไป!”

จ้าวเย็นหรานไม่รู้ศักยภาพที่แท้จริงของถังเฉา รู้เพียงผู้มีฝีมือสูงสายในมาโจมตี ถังเฉากับเฟิ่งหวงต้องไม่ใช่คู่ต่อสู้แน่

แต่ทว่า ถังเฉายังคงยืนอยู่อย่างไม่เห็นใครอยู่ในสายตา ไม่ใส่ใจแม้แต่สถานการณ์การรบ

ราวกับ... รู้ผลลัพธ์ตั้งแต่แรกแล้วอย่างไรอย่างนั้น

“พวกเราตายแน่แล้ว...”

บนใบหน้าของจ้าวจือชิว ก็ปรากฏความดุร้ายขึ้นมา

ทว่านาทีถัดมา สายตาของทุกคนก็เบิกกว้าง

ผลัวะ ผลัวะ!

พวกเขาเห็นเพียงเงาดำตัดสลับกัน มองไม่ชัดเลยสักนิดว่าเฟิ่งหวงลงมืออย่างไร ศพร่วงลงอย่างไร้คุณภาพทีละร่าง

กล่องเสียงของทุกคนถูกตัดขาด แม้แต่เสียงร้องอย่างน่าเวทนาก็ยังไม่มีโอกาสได้เปล่งออกมา ก็ตายอย่างกะทันหัน

ทันใดนั้นทุกคนล้วนมีความรู้สึกเหมือนภาพลวงตาในความฝัน เบิกตาโตอย่างไม่อยากจะเชื่อ

ใบหน้าของจ้าวจือชิวก็ยิ่งเต็มไปด้วยความไม่กล้าที่จะเชื่อ ไพ่ที่ยังไม่ได้เปิดที่เขาภาคภูมิใจ ที่หยิบยืมมาจากเหยียนเสี้ยงหม่า นึกไม่ถึงว่าจะถูกสังหารในชั่วพริบตา!

ถังเฉาเพียงแค่หัวเราะอย่างเย็นชาให้เหตุการณ์นี้

ถึงแม้ว่าผู้มีฝีมือสูงสายในจะแข็งแกร่ง แต่ถ้าเทียบกับนักสังหารมืออาชีพแล้ว ยังห่างกันไม่ใช่น้อย

ยิ่งไปกว่านั้น เฟิ่งหวงเป็นนักฆ่าอันดับหนึ่งของโลก สังหารพวกเขา ก็เหมือนหั่นผักหั่นปลา

แต่ว่า เฟิ่งหวงได้เหลือพยานปากไว้คนหนึ่ง โยนไปไว้ตรงหน้าถังเฉาเหมือนกับโยนศพสุนัขตัวหนึ่ง

“ตอนนี้บอกได้หรือยัง?”

ถังเฉาเดินมาอยู่ข้างหน้า มองเขาอย่างเย็นชา “พวกคุณมีความสัมพันธ์อะไรกับตระกูลเหยียน”

ผู้มีฝีมือสูงคนนั้นมองถังเฉาด้วยใบหน้าประหวั่นพรั่นพรึง ภายใต้สายตาที่เย็นชาของถังเฉา นึกไม่ถึงว่าเขาจะมีความรู้สึกประหวั่นพรั่นพรึงของการขอมีชีวิตอยู่ก็ไม่ได้ ขอความตายก็ไม่สามารถ

“ผมบอกแล้ว คุณก็จะไว้ชีวิตผมใช่ไหม?”

เสียงของเขาหวาดกลัวจนถึงขีดสุด

“ผมปล่อยคุณไปแน่” ถังเฉาเอ่ยอย่างเย็นชา

ผู้มีฝีมือสูงคนนั้นฟังเสียงที่อยู่เบื้องหลังของถังเฉาไม่ออก รีบร้อนพยักหน้า

“คุณทายไม่ผิด พวกเราเป็นคนของตระกูลเหยียน”

ได้ยินอย่างนั้น ถังเฉาก็ถามอีก “แล้วตระกูลเหยียนมีความสัมพันธ์อะไรกับสมาคมการต่อสู้สายใน?”

เจิงเทียนเสียงเคยบอกเขาไว้ว่า สี่ตระกูลมั่งคั่งและทรงอิทธิพลที่ยิ่งใหญ่ของเมืองหมิงจู ตระกูลเหยียนเป็นตระกูลที่มัธยัสถ์ที่สุด และก็เป็นตระกูลหนึ่งที่ผู้คนยากจะคาดเดาได้

เหมือนกับตัดขาดจากโลกภายนอก ทั้งไม่เข้าร่วมการต่อสู้แย่งลาภยศสรรเสริญ ทั้งยังไม่ปรากฏตัวต่อสาธารณะอีก

ถังเฉาไม่เชื่อว่าผู้นำของตระกูลเหยียนสันโดษได้ขนาดนั้น

ผู้มีฝีมือสูงคนนั้นพูดทุกอย่างที่รู้ออกมาทันที

พูดจบก็ส่งปืนกระบอกหนึ่งให้กับจ้าวเย็นหราน

ได้ยินอย่างนั้น ถังเฉาก็หยุดย่างก้าว ถอยตัวออกไป

ดูเหมือนจ้าวเย็นหรานจะกระสับกระส่ายไม่สบายใจ ถึงขั้นจุดบุหรี่อย่างสั่น ๆ

เธอเคียดแค้นจ้าวจือชิวก็จริง แต่ถ้าเธอฆ่าคน เธอก็ทำไม่ได้

มองดูฉากนี้ เฟิ่งหวงก็มองไปที่ถังเฉาทันที “รองหัวหน้าคะ ทำไมถึงไม่ให้ฉันฆ่าเขาแทนเธอล่ะคะ?”

“เพราะว่าคุณไม่มีคุณสมบัตินี้ ผมเองก็ไม่มี”

ถังเฉาจ้องมองเธอเช่นเดียวกัน “นี่เป็นเรื่องในครอบครัวของตระกูลจ้าวของพวกเขา พวกเราไม่มีสิทธิ์เข้าไปก้าวก่าย”

เฟิ่งหวงส่ายศีรษะ “แบบนั้นโหดร้ายกับเธอมากไป”

ถึงแม้ว่าเธอจะเป็นลูกสาวของตระกูลจ้าว แต่เธอก็ไม่เคยทำเรื่องเลวร้ายใดใด ยิ่งไม่เคยฆ่าคน

“เธอก็สามารถกลายเป็นคุณอีกคนหนึ่งได้”

ถังเฉาหันกลับไปทันที มองเธอแล้วพูดขึ้น

เพิ่งหวงตกตะลึง ไม่นานก็ส่ายหน้ายิ้ม ๆ “เธอเป็นฉันไม่ได้ เพราะเธอไม่ได้เจอคุณเหมือนกับฉัน”

ถังเฉายิ้ม จากนั้นก็ติดตามสถานการณ์ต่อ

เขาเคารพการตัดสินใจของจ้าวเย็นหราน ถ้าเธอไม่มีความกล้าที่จะยิง เขาก็จะปล่อยจ้าวจือชิวไป

ด้วยความรวดเร็ว บุหรี่ตัวหนึ่งมอดไหม้จนหมดมวน สีหน้าของจ้าวเย็นหรานเปลี่ยนไปทันที กัดฟันพูดอย่างฉับพลัน “นายไปเถอะ!”

สีหน้าของจ้าวจือชิวเปลี่ยนไปเล็กน้อย “เธอจริงจังเหรอ?”

“ไปเซ่! ต่อไปอย่ามาปรากฏตัวต่อหน้าฉันอีก!”

จ้าวเย็นหรานตะคอกเสียงดัง

จ้าวจือชิวเงียบไปพักหนึ่ง มองเธออย่างลึกซึ้งแวบหนึ่ง “หวังว่าเธอจะไม่เสียใจภายหลังนะ”

พูดจบก็เดินก้าวยาว ๆ ออกจากตระกูลจ้าวไป

เฟิ่งหวงผ่อนลมหายใจเฮือกหนึ่ง “โชคดีที่เธอไม่ได้ยิง”

“บางที ความสิ้นหวังของคืนนี้ ยังไม่เพียงพอที่จะให้เธอเหนี่ยวไกปืน”

ถังเฉายิ้ม ตั้งใจจะพาเฟิ่งหวงจากไป

ปัง!

แต่ทว่า ในตอนนี้เอง ในบ้านกลับส่งเสียงปืนขึ้นมาทันทีโดยไม่มีพื้นเพ

ทันใดนั้น สีหน้าของถังเฉากับเฟิ่งหวงก็เปลี่ยนแปลงไปเป็นอย่างมาก จ้าวเย็นหรานเองก็แข็งทื่อไปทั้งตัว หมุนตัวช้า ๆ

เห็นเพียงจ้าวจือชิวยังเดินออกไม่พ้นประตูใหญ่ตระกูลจ้าว ก็ล้มลงไปอย่างปวกเปียก

ตายตาไม่หลับ