เจ้ามังกรพรีเมี่ยม นิยาย บท 4

“......”

เงียบ

เงียบสงัดเหมือนตายแล้ว

คนทั้งหมดที่อยู่ที่ในสถานการณ์ นอกจากถังเฉา ต่างพากันอึ้งอ้าปากค้าง มองดูหญิงสาวที่เซ็กซี่ที่อยู่ด้านหลังของถังเฉาด้วยความเหลือเชื่อ ในหัวมีความคิดสี่อย่างโผล่ขึ้นมา

เธอคือใคร

เธอเข้ามาจากทางไหน

ทำไมเธอถึงเก่งขนาดนี้

เธอเป็นอะไรกับถังเฉา

ทั้งสี่คำถามนี้ไม่มีคำตอบ สีหน้าของทุกคนนั้นถูกความกลัวเข้ามาแทนที่

เมื่อกี้พวกเขาเห็นไม่ชัดว่าเธอลงมือยังไง การ์ดทั้งหมดของซ่งหมิงเวยได้ถูกจัดการหมดแล้ว

อีกอย่าง บริเวณข้อต่อที่ทุกคนถูกทำร้าย มองดูไม่ยาก ว่าผู้หญิงคนนี้นั้นยังคงมีเมตตาบ้างอยู่

ถ้าลงมือขึ้นมาจริงๆล่ะก็ พวกเขาคงตายไปแล้ว

นึกถึงตอนนี้ หลินฉ่ายเวย โจวเหม่ยหยูนและคนบ้านหลินทุกคน ต่างมองดูถังเฉาด้วยความตกใจ

เพราะว่าท่าทางเมื่อกี้ของหญิงสาว เห็นได้ชัดว่าปกป้องถังเฉา จะบอกว่าทั้งสองไม่เกี่ยวข้องกัน ตีพวกเขาให้ตายก็ไม่เชื่อ

“ จัดการเขาหรอ ฉันว่าแกคงอยู่จนเบื่อแล้วล่ะ”

น้ำเสียงของเฟิ่งหวงเย็นชา ดวงตาที่แดงสด มองดูซ่งหมิงเวยเหมือนมองดูคนตาย

“แก...... แกเป็นใคร”

ซ่งหมิงเวยตกใจจนขาสั่น ถึงขั้นพูดติดอ่าง

เป็นเพราะเมื่อกี้นี้ เขาสัมผัสได้ถึงกลิ่นของความตาย

“เธอมาได้ยังไง”

จากนั้น ถังเฉาก็ขมวดคิ้วแน่น พูดเบาๆ “ยุ่งไม่เข้าเรื่อง ออกไป”

คำตำหนินี้ยิ่งทำให้ทุกคนกลัวมากขึ้น หลินฉ่ายเวยจ้องมองที่ถังเฉา แล้วทำท่าทางให้เงียบ

ฆาตรกรที่ไม่รู้จักมาขนาดนี้ เกิดถังเฉายั่วให้เธอโมโห แล้วฆ่าทุกคนทิ้งจะทำยังไง

อย่างไรก็ตาม เหนือความคิดของทุกคน เฟิ่งหวงไม่ใช่แค่ไม่โมโห แต่ยังก้มหัวอีกด้วย

“ค่ะ”

ตอบรับหนึ่งเสียง แล้วเฟิ่งหวงก็หายไปอย่างไร้ร่องรอย เหมือนไม่เคยมายังไงอย่างงั้น

ฮูกก......

เฟิ่งหวงไปแล้ว แต่คนบ้านหลินยังคงอึ้งทึ่งอยู่ ไม่ได้หายไป แต่กลับกลัวเข้าไปใหญ่

หลินฉ่ายเวย、โจวเหม่ยหยูนและ ทุกคนในบ้านหลินมองไปที่แววตาของถังเฉา ไม่ได้ขยะแขยง ไม่ได้รังเกียจ แต่กลับมีความอึ้งและนับถืออยู่

ซ่งหมิงเวยสั่นไปทั้งตัว บนหน้าผากนั้นมีเม็ดเหงื่อเม็ดใหญ่อยู่

แค่คำเดียว ก็ทำให้ฆาตรกรหญิงคนนั้นไปได้แล้ว หรือว่า เป็นลูกน้องของถังเฉา

“เสี่ยว เสี่ยวเฉา แม่ถามแกหน่อย ว่าผู้หญิงคนเมื่อกี้ คือลูกน้องของแกหรอ”บนหน้าของโจวเหม่ยหยูนมีรอยยิ้มปรากฏขึ้น แล้วถามอย่างเกรงกลัว

โจวเหม่ยหลิง、โจวซูหัวและหลายๆคนต่างพากันตื่นเต้น กลัวถังเฉาจะบอกว่าใช่ ก่อนหน้านี้พวกเขาพูดคำหยาบคายไปตั้งเยอะ ยังไล่เขาไปอีก ถ้าถูกหมายหัวล่ะก็......

“แม่ครับ เมื่อกี้คงทำให้ตกใจกันสินะครับ”

ถังเฉารีบพยุงโจวเหม่ยหยูนและหลินฉ่ายเวยขึ้น ยิ้มแล้วพูดว่า “เธอนับว่าเป็นคนปกป้องผมล่ะมั้งครับ ผมเป็นพยานในคดีสำคัญน่ะครับ”

อ๋อ เป็นแบบนี้นี่เอง”

“ฉันว่าแล้ว ว่าเสี่ยวเฉาจะอยู่ดีขนาดนั้นได้ยังไง ถึงมีผู้หญิงที่เก่งขนาดนี้มาเป็นลูกน้อง เหอะเหอะ เหอะเหอะเหอะ......”

เห็นว่าถังเฉาไม่ยอมรับ โจวเหม่ยหยูนและทุกคนต่างมองหน้ากัน ยิ้มเจื่อนๆถือว่าโล่งใจแล้ว

ผู้หญิงที่ดูแล้วก็รู้ว่าเก่ง เป็นแค่คนดูแลของถังเฉา เหมือนว่าถังเฉาจะเป็นพยานสำคัญในคดีใหญ่มั้ง ในทีวีก็มีบ่อยไม่ใช่หรือไง เพื่อไม่ให้พยานสำคัญโดนฆ่า เลยให้คนมีฝีมือเก่งมาปกป้อง......

“ พยานปากสำคัญหรอ”

หลินฉ่ายเวยกลับสงสัย “นายคงไม่ได้เป็นพยานมาตลอดห้าปีหรอกนะ”

“เอ่อ ก็ถือว่าใช่นะ”

“อ๋อ......”

หลินฉ่ายเวยถึงโล่งใจ นี่ก็สามารถอธิบายได้ว่าทำไมพอถังเฉากลับมาก็เป็นนักต่อสู้ได้เลย

จริงๆแล้ว ถังเฉาไม่ได้โกหก

เฟิ่งหวงเป็นเงาของเขา เงากับร่างกายนั้นห่างกันไม่ได้ ต่างคนต่างขาดกันไม่ได้ ในจุดนี้ มันเกินความสัมพันธ์หัวหน้าลูกน้องไปแล้ว

ส่วนเขาก็เป็นพยานสำคัญในคดีระดับนานาชาติ เพื่อค้นหาเบาะแสของ ‘หว่างเหลี่ยง’ จากนั้นก็ปลดประจำการ