เมื่อได้ยินข่าวนี้ ถังเฉาถูและยืนขึ้นมาทันที: “จริงหรือ?”
หลินฉ่ายเวยที่อยู่ข้างๆ ก็งงว่าอะไรคือผู้บ้าการแพทย์
ฐานะเธอตอนนี้ ยังไกลที่จะเข้าถึงคนระดับชีชือ
ถังเฉาก็ไม่ได้อธิบายอะไรก็แค่พูดด้วยน้ำเสียงที่ตื่นเต้นว่า: “ดีมาก บอกเขาว่าพรุ่งนี้ฉันจะไปรับเขาที่สนามบินด้วยตนเอง!”
“รับทราบ”
เมื่อวางสายถังเฉาก็ได้หันกลับไปมองหลินเจิ้นสงที่สลบอยู่ และใบหน้าเขาปรากฏรอยยิ้ม
เขาให้เฟิ่งหวงโทรไปหาผู้บ้าการแพทย์ด้วยตนเอง ตอนแรกถังเฉาไม่ได้จะรีบให้ผู้บ้าการแพทย์มา ถึงจะมาก็ต้องมาเพื่อเรื่องของเซี่ยอวี่ซิงก่อน แต่ใครจะคาดคิดว่าจะเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นมา
หลินเจิ้นสงเป็นพ่อของเขา มีบุญคุณกับเขามากมาย เขาจะไม่ให้พ่อของเขาเป็นอะไรไปเด็ดขาด
ดังนั้นเขาเลยอยากให้ผู้บ้าการแพทย์กลับมาก่อน
ถ้ามีผู้บ้าการแพทย์แล้ว โอกาสที่หลินเจิ้นสงจะฟื้นขึ้นมาก็มีเยอะขึ้น
เมื่อเฟิ่งหวงว่างสายไป โทรศัพท์จากเจียงไป๋เสว่ก็ได้ดังขึ้น
เมื่อสายติดแล้ว ก็มีเสียงของเจียงไป๋เสว่ที่เยือกเย็นลอยมา: “ผู้บ้าการแพทย์จะมาแล้วหรือ?”
ถังเฉาอึ้งไปสักพัก เพราะฟังจากน้ำเสียงแล้ว เสียงของเจียงไป๋เสว่ในตอนนี้เย็นชากว่าปกติ
เขาก็พยักหน้า: “ใช่”
“ฉันจะไปด้วย”
ตู๊ด ตู๊ด ตู๊ด !
ไม่ให้ถังเฉาปฏิเสธ เจียงไป๋เสว่ก็ว่างสายไปเลย
ถังเฉาอึ้งอยู่นานก็เดาไม่ออกว่า ทำไมอารมณ์ของเจียงไป๋เสว่จะแย่ขนาดนี้
......
ไม่ได้นอนมาทั้งคืน บวกกับเหตุการณ์ที่ไม่คาดคิดของตระกูลจ้าว ไม่นานถังเฉาก็หลับไปบนเตียงของหลินชิงเสว่
สะลึมสะลือรู้สึกเหมือนมีคนกำลังจับผมของเขา เขาก็เลยลืมตาขึ้นมา
เห็นใบหน้าที่สวยไร้ที่ติกำลังมองมาที่ตัวเขา
ใบหน้าที่ควรจะเยือกเย็น แต่ตอนนี้ใบหน้านี้กลับไม่มีความเย็นชาเลย มีเพียงความอ่อนโยนที่ไร้ที่สิ้นสุด
ความง่วงของถังเฉาก็หายไปหมดเลย อดไม่ได้จะลุกขึ้นมา: “ชิงเสว่ เธอฟื้นแล้วหรือ?”
เสียงก็ไปทำให้หลินฉ่ายเวยตื่นขึ้นมาเหมือนกัน เธอก็ได้เงยหน้าไปมอง ใบหน้าเต็มไปด้วยความดีใจ
“ดีมาก พี่หลิน พี่ฟื้นแล้ว!”
พูดจบ เหมือนนึกอะไรขึ้นได้ หน้าแดงและเดินออกไปเลย
“ฉันออกไปเดินเล่นข้างนอกก่อนนะ พวกเธอคุยกันนะ”
เกิดเรื่องแบบนี้ สามีภรรยาคู่นี้ต้องหาเวลาคุยกันดีๆ ถ้ามีเธออยู่จะไม่เหมาะเท่าไหร่
ถังเฉาและหลินชิงเสว่มองไปที่หน้าประตูด้วยความตกใจ แต่ไม่นานก็ได้สติกลับมา แล้วยิ้ม: “ฉันฟื้นนานแล้ว”
“ทำไมพี่ถึงไม่บอกฉัน?”
“ฉันกลัวจะรบกวนเธอพักผ่อน”
หลินชิงเสว่มีแววตาที่อ่อนโยน ยิ้มและพูดกับถังเฉาว่า: “นายเหนื่อยมากแน่ๆ ใช่มั้ย?”
ถังเฉารีบส่ายหัว: “ไม่เหนื่อย ฉันไม่เหนื่อยเลย”
หลินชิงเสว่ไม่ได้พูดอะไร แต่แววตาเธอยิ่งดูเจ็บปวดใจขึ้นไปอีก
มองจากดวงตาที่เต็มไปด้วยเส้นเลือดฝอยของถังเฉา ตอนที่เธอกำลังสลบอยู่นั้น ถังเฉาเป็นห่วงเธอมากแค่ไหน
มีสามีที่ดีแบบนี้แล้ว ภรรยาจะต้องการอะไรอีก?
“ที่รัก”
ทันใดนั้นหลินชิงเสว่เรียกเบาๆ
“มีอะไรหรือ?”
ถังเฉาตอบรับ ก็มีกลิ่นน้ำหอมรอยมาตามลมมาทันที
หลินชิงเสว่เข้าไปกอดถังเฉาด้วยตนเอง และหอมแก้มของเขา: “ขอบคุณนะ!”
เวลานี้ถังเฉาเอ๋อไปเลย
และหลินชิงเสว่ก็หน้าแดงไปหมดแล้ว และรีบปล่อยถังเฉา
ตอนนี้ถังเฉาก็ได้สติกลับมา มองไปที่หน้าสดที่สวยงามของหลินชิงเสว่และพูดออกมาทันทีว่า: “น้ำหนึ่งถ้วยจะให้สมดุลกัน ข้างซ้ายหอมแล้ว ก็ต้องหอมข้างขวาด้วย”
ทันใดนั้นหลินชิงเสว่หน้าแดงขึ้นมา และตีไปที่ถังเฉา: “เสี่ยวลี้กำลังนอนอยู่นะ!”
“ก็เพราะเสี่ยวลี้กำลังนอนอยู่ไง ถึงเป็นโอกาสที่ดี”
ถังเฉามีสีหน้าที่จริงจัง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เจ้ามังกรพรีเมี่ยม