เจ้ามังกรพรีเมี่ยม นิยาย บท 405

“รองหัวหน้า ตั้งแต่จากกันที่ภาคเหนือ ก็เป็นเวลานานพอสมควร สบายดีไหมครับ?”

ผู้บ้าการแพทย์ที่นั่งอยู่ข้างหลัง ถามด้วยรอยยิ้ม

เมื่อระลึกถึงช่วงเวลาที่อยู่กองทัพ ถังเฉาก็ยกมุมปากของเขาขึ้น ปรากฏรอยยิ้มออกมา

“ไม่เลวนะ มีภรรยาที่รักผม ยังมีลูกสาววัย 5 ขวบหนึ่งคน ”

พูดจบ เขาหันกลับมามองผู้บ้าการแพทย์ “พวกคุณก็ไม่จำเป็นต้องเรียกผมว่ารองหัวหน้า ผมเกษียณแล้ว ชีชือผมก็สลายออกหมดละ ตอนนี้คุณเป็นอิสระแล้ว”

ผู้บ้าการแพทย์ได้ยินเช่นนี้ กลับเงียบไปครู่หนึ่ง

เจ้ามังกรเกษียณ คือการสูญเสียของกองทัพปราณมังกร คือการสูญเสียของประเทศ

โชคดีปัจจุบันในดินแดนทางเหนือ มีกองพลที่ไร้เทียมทาน และไม่มีใครกล้าก่ออาชญากร

ตอนถังเฉาเกษียณ ไม่ได้รบกวนใครทั้งนั้นก็แค่สลายชีชือเท่านั้น แต่ว่ากลุ่มชีชือไม่ยอมจากไป ใช้วิธีของตนเองเพื่อรับใช้เจ้ามังกร

“กฎไม่ควรละทิ้ง เมื่อตอนรองหัวหน้าช่วยชีวิตพวกเราทั้งเจ็ดคน พวกเราก็สาบานแล้วว่า เราจะปฏิบัติติดตามจนวันตาย!”

สีหน้าผู้บ้าการแพทย์จริงจังมาก และพูดว่า "พวกเราทุกคนกำลังสืบสวนเหตุการณ์เมื่อสามปีที่แล้วอยู่"

ในหัวใจของถังเฉามีไออุ่นผ่านเข้ามา แต่ก็ยังคงพูดด้วยน้ำเสียงจริงจังว่า “องค์กรนั้นอันตรายเกินไป พวกคุณอย่าเข้าไปเกี่ยวข้องมากเกินไป”

ผู้บ้าการแพทย์เงียบไม่พูด หันศีรษะไปที่เจียงไป๋เสว่ ปรากฏรอยยิ้มขึ้นบนใบหน้า

ถังเฉาจัดการให้เขากับเจียงไป๋เสว่นั่งแถวหลัง ซึ่งมีความหมายที่ลึกซึ้ง

"ไป่เสว่ ผมรู้ว่าหลายปีมานี้คุณไม่ได้สุขสบายมาก แต่ว่า คุณต้องเข้าใจว่า ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น ประตูบ้านก็เปิดรอคุณเสมอ”

สีหน้าของเจียงไป๋เสว่ก็ยิ่งเย็นชาลง และหันหน้าหนี "เกี่ยวอะไรกับคุณ?”

ผู้บ้าการแพทย์ก็ไม่ได้สนใจ แต่หยุดพูด แค่ให้เธอรับรู้แล้วก็พอ

ถังเฉาเห็นเหตุการณ์ ในใจก็ถอนหายใจ

ดูเหมือนว่า ไป๋เสว่ยังคงไม่ยอมอภัยให้กับครอบครัวของเธอ

ผู้บ้าการแพทย์ชื่อเจียงสือเหนียน เจียงไป๋เสว่ก็แซ่เจียงเหมือนกัน

ความสัมพันธ์ระหว่างทั้งสอง แค่มองก็รู้

นี่ก็คือที่ถังเฉารู้เมื่อตอนเขาอยู่กองทัพปราณมังกร บางครั้งสิ่งต่างๆในโลกก็เป็นเรื่องบังเอิญแบบบี้แหละ

ครึ่งชั่วโมงผ่านไป พวกเขาก็มาถึงโรงพยาบาล

เจียงไป๋เสว่ไม่อยากอยู่แม้แต่วินาทีเดียว ขับรถออกไปอย่างรวดเร็ว โดยไม่ทักทายสักคำ

เมื่อมองดูรถของเจียงไป๋เสว่ไปไกล รอยยิ้มที่ขมขื่นก็ปรากฏขึ้นที่มุมปากของผู้บ้าการแพทย์ จากนั้นก็มองไปที่ถังเฉา

“รองหัวหน้า ผมมีเรื่องอยากขอร้อง”

ถังเฉารู้ดีว่าเป็นเรื่องของเจียงไป๋เสว่ ดังนั้นเขาจึงรีบถามว่า "เรื่องอะไร?”

“ผมหวังว่ารองหัวหน้าจะสามารถดูแลเสี่ยวเสว่ให้ดี ”

เจียงสือเหนียนถอนหายใจ ด้วยน้ำเสียงทุ้มลึก "เสี่ยวเสว่ยังคงเกลียดวิชาชีพตระกูลเจียงของผม คนในครอบครัวก็ไม่ยอมรับเธอ เพราะเหตุนี้เธอจึงเข้าร่วมกองทัพ”

“เดิมทีคิดว่าการเข้าร่วมกองทัพจะได้ดี คิดไม่ถึงเมื่อสามปีก่อน จะเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นชีวิตของเสี่ยวเสว่ ช่างน่าอนาถจริงๆ

ถังเฉากับเฟิ่งหวงต่างนิ่งเงียบ เจียงไป๋เสว่ไม่เคยพูดถึงชาติกำเนิดของตัวเองเลย ก็คือหลังจากที่พวกเขาได้รู้จักผู้บ้าการแพทย์ พวกเขาถึงรู้ว่า ที่แท้เจียงไป๋เสว่มาจากตระกูลใหญ่แห่งเยี่ยนจิง

คืออะไร ทำให้กุลสตรีไปเกณฑ์ทหาร?

เจียงสือเหนียนไม่ได้พูด เจียงไป๋เสว่ยิ่งไม่ยอมเปิดเผยความในใจ

ถังเฉาไม่เหมาะที่จะถามมาก เพียงแต่แสดงสีหน้าเคร่งขรึม “วางใจเถอะ ผมจะดูแลไป๋เสว่ให้ดี พายุฝนฟ้าคะนองในคืนสามปีที่แล้ว ผมต้องหาคำตอบให้เธออย่างแน่นอน !”

เสียงของเขาดังสนั่น และท่าทีที่แน่วแน่เพียงพอที่จะเห็นความมุ่งมั่นของเขา

ถ้างั้นผมก็ขอบคุณรองหัวหน้า แทนเสี่ยวเสว่ครับ"

ผู้บ้าการแพทย์พูดแล้วก็ทำความเคารพ แต่ถูกถังเฉาขัดขวางไว้ "ผมให้คุณเพื่อรักษาพ่อของผม ถ้าต้องขอบคุณ ผมต่างหากที่ต้องขอบคุณคุณ !"

“ไม่ควรรอช้า พวกเรารีบเข้าไปกันเถอะ”

ทางโรงพยาบาล ก็ได้รับข่าวเช่นกัน และคณบดีได้นำกลุ่มผู้บริหารระดับกลางและระดับสูงมาต้อนรับ