เจ้ามังกรพรีเมี่ยม นิยาย บท 434

พูดคำพูดนี้จบก็ผลาญแรงทั้งร่างของซ่งหรูอี้แล้ว

สิ้นเสียง ถังเฉาถึงขั้นมองเห็นรอยยิ้มพ้นทุกข์จากมุมปากของเธอ

ทันใดนั้นความชั่วร้ายในดวงตาก็ลุกโหมยิ่งขึ้น

“คุณนึกว่าผมไม่กล้าหรือ?”

น้ำเสียงของถังเฉาเย็นหนาวเหน็บ “ฝ่ามือที่กุมลำคอของซ่งหรูอี้เอาไว้บีบแรงขึ้นทีละระดับ

“อ๊ากกกก...”

สองมือของซ่งหรูอี้ก็ระงับอารมณ์ไม่อยู่ คว้าข้อมือของถังเฉาเอาไว้แน่น สองเท้าที่ห้อยอยู่กลางอากาศก็ถีบสะเปะสะปะอย่างต่อเนื่อง

เธอใกล้จะถูกถังเฉาบีบจนตายแล้ว

แอ๊ด!

ในตอนนี้เองประตูของบ้านใหญ่ก็ส่งเสียงเปิดออก

ซ่งหมิงเวยก็พุ่งเข้ามาอย่างรีบร้อน คุกเข่าอยู่ต่อหน้าถังเฉาเสียงดังตุ้บ เอ่ยขอร้องว่า “คุณถังครับ ผมรู้ว่าพี่สาวเธอทำเรื่องที่ล้ำเส้นมากเกินไป แต่ว่าผมก็ยังอยากจะขอร้องคุณ ปล่อยพี่สาวไปเถอะครับ!”

“ดวงตาทั้งคู่ของเขาแดงก่ำ หายใจหอบแฮก ๆ เห็นได้อย่างชัดเจนว่าเพิ่งจะรู้เรื่องนี้

ถังเฉากลับมองเขาด้วยสายตาเย็นยะเยือก “คุณก็รู้นี่ว่าพี่สาวของคุณทำเรื่องที่ไม่สามารถให้อภัยได้ แล้วคุณยังจะมาขอร้องอ้อนวอนให้ผมให้อภัยเธอ?”

“เพราะว่าเธอคือพี่สาวของผม!”

ซ่งหมิงเวยตะโกนเสียงดัง ตอนที่เงยหน้าขึ้นมาอีกครั้ง ดวงตาของเขาก็มีน้ำตาไหลออกมา

“ต่อให้เธอเลวกว่านี้ เธอก็เป็นพี่สาวของผม ยิ่งไปกว่านั้นเธอเพียงแค่ยังรักคุณอยู่! เพียงเท่านี้เอง!”

ประโยคสุดท้ายเขาแทบจะคำรามออกมา เสียงดังกังวาน

ถังเฉาเองก็จมสู่ท่ามกลางความเงียบงัน แรงที่มืออดไม่ได้ที่จะอ่อนลงนิด ๆ

ในที่สุดสีหน้าของซ่งหรูอี้ก็กลับมามีเลือดฝาดบ้างเล็กน้อย

“แต่ผมไม่ได้มีความรักต่อเธอแม้แต่น้อย!”

ถังเฉาเอ่ยอย่างเย็นชา ว่าแล้วก็โยนซ่งหรูอี้ลงพื้นดังตุ้บ

ซ่งหรูอี้นอนหายใจพะงาบ ๆ อยู่บนพื้นที่เย็นเยียบราวกับปลาที่ขาดออกซิเจนอยู่บนฝั่งอย่างไรอย่างนั้น

จนผ่านไปนาน สีหน้าของเธอถึงจะฟื้นกลับมาเป็นปกติอย่างสมบูรณ์

ถังเฉามองซ่งหมิงเวยอย่างเย็นเยียบแวบหนึ่ง “นี่เป็นเรื่องบุญคุณความแค้นระหว่างผมกับเธอ คุณอย่าเข้ามายุ่ง”

ซ่งหมิงเวยคุกเข่าอย่างมั่นคงอยู่บนพื้น ส่ายศีรษะไม่หยุด “คุณจะฆ่าเธอ!”

ตอนนี้บนใบหน้าของซ่งหรูอี้ปรากฏรอยยิ้มซีดเซียว “หมิงเวย ออกไป”

“แต่ว่า...”

“ฉันบอกให้นายออกไป!”

ซ่งหรูอี้ตะคอกออกมาอย่างฉับพลัน ลุกขึ้นมานั่ง

ซ่งหมิงเวยตกใจ มองถังเฉากับซ่งหรูอี้ด้วยดวงตาสลับซับซ้อน ลังเลอยู่นาน สุดท้ายก็ออกไป

ในบ้านใหญ่ก็เหลือเพียงพวกเขาสองคน

ซ่งหรูอี้ลุกขึ้นยืนอย่างตัวสั่นงันงก มาอยู่ตรงหน้าของถังเฉา มองเขาอย่างละเอียด

“นายก็ฆ่าไม่ลง ใช่ไหมล่ะ?”

ถังเฉาไม่ไหวติงสักนิด เอ่ยอย่างเย็นชาว่า “ผมต้องการแค่เหตุผลเดียว เหตุผลที่คุณไม่ว่าอย่างไรก็จะต้องลงมือโดยไม่เสียดายค่าแลกเปลี่ยนทั้งหมด”

ซ่งหรูอี้ส่ายศีรษะ “ไม่มีเหตุผลอะไร ฉันแค่อยากจะชนะเธอสักครั้งหนึ่ง ก็เพียงเท่านั้น”

เธอกลับไปนั่งที่เตียงของตัวเอง ทันใดนั้นสายตาก็เปลี่ยนเป็นไร้จิตวิญญาณทันที “แผนการนี้ไร้ที่ติ แต่ว่าสุดท้ายแล้วฉันก็คำนวณพลาดไปสองอย่าง”

“มันคืออะไร?” ถังเฉาเอ่ยถาม

“ระดับความโหดเหี้ยมของฉัน กับความหนักแน่นของเธอ”

ซ่งหรูอี้ยิ้มแล้วเอ่ยว่า “นี่คือสองเหตุผลเท่านั้นที่ทำให้ฉันพ่ายแพ้”

ถังเฉาเงียบ

นิ่งอยู่พักหนึ่งเธอก็เอ่ยขึ้นอีกว่า “ครั้งก่อนคุณฆ่าฉันไม่ได้ แต่ว่าครั้งนี้คุณคงจะมีเจตนาที่จะฆ่าฉันแล้วสินะ?”

พูดจบเธอก็เงยหน้าขึ้นมามองถึงเฉา

แปะ!

ถังเฉาคว้าลำคอของซ่งหรูอี้เอาไว้อีกครั้ง แต่ว่ากลับไม่ได้ออกแรง

ดวงตาของเขามองดวงตาของซ่งหรูอี้อย่างแน่วแน่ “คุณพูดถูก ผมมีเจตนาที่จะฆ่าคุณจริง ๆ แต่ว่าต่อให้เป็นเพราะเธอ ผมก็ฆ่าคุณไม่ได้”

“เพราะอะไร!”

ซ่งหรูอี้กัดฟันแน่น จ้องถังเฉาไว้ “บนโลกนี้มีคนคนเดียวที่ฆ่าฉันได้ นั่นก็คือนาย!”