เจ้ามังกรพรีเมี่ยม นิยาย บท 435
มองส่งถังเฉากับหลินชิงเสว่จากไป ซ่งหรูอี้มองดูสภาพที่พังพินาศไปทั่ว บ้านใหญ่ตระกูลซ่งที่มีศพเกลื่อนกลาดเต็มไปหมด มุมปากก็ปรากฏรอยยิ้มน้อย ๆ ออกมา
“ส่งคนมาเก็บกวาดเถอะ”
พูดประโยคนี้จบ ซ่งหรูอี้ก็กลับมาที่บ้านใหญ่อีกครั้ง
ซ่งหมิงเวยเห็นสภาพแล้วก็ผ่อนลมหายใจออกมาเบา ๆ
หลังจากผ่านคืนนี้ไป สถานภาพของเมืองหมิงจูจะต้องนำไปสู่ความวุ่นวายอย่างแน่นอน
แม้แต่ตระกูลเหยียนก็สูญสิ้นไปแล้ว หลังจากผ่านวันนี้ไป เมืองหมิงจูก็ไม่มีอิทธิพลที่สามารถต่อต้านกับถังเฉาได้อีก
หลังจากสั่งให้คนเก็บกวาดซากศพจนเสร็จ ซ่งหมิงเวยก็กลับไปบ้านใหญ่กับซ่งหรูอี้
กลับพบว่าซ่งหรูอี้กำลังมองต้นเหมยหนึ่งต้นในบ้านอย่างเหม่อลอย
“พี่ครับ พี่กำลังมองอะไรอยู่ครับ?”
ลังเลอยู่ครู่หนึ่ง ซ่งหมิงเวยก็ปลุกเร้าความกล้าเอ่ยถามขึ้นมา
ซ่งหรูอี้เก็บสายตากลับไป ยิ้มแล้วพูดว่า “ฉันกำลังรอให้ดอกเหมยฤดูหนาวบาน”
ซ่งหมิงเวยมึนงง จากนั้นก็ส่ายศีรษะ
“ตอนนี้เพิ่งจะเดือนตุลาคม จะมีดอกเหมยฤดูหนาวที่ไหนกัน?”
“จะต้องบานแน่”
ซ่งหรูอี้ก็ไม่อธิบาย เพียงแค่เอ่ยขึ้นเบา ๆ
ซ่งหมิงเวยเห็นสถานการณ์ก็ไม่พูดอะไรอีก ดูกิ่งไม้แห้งที่ใบร่วงโกร๋นเป็นเพื่อนเธอ
“ฉันจะไปแล้ว”
ซ่งหรูอี้ลุกขึ้นยืนแล้วเอ่ยขึ้น
“ไปไหนครับ?”
ซ่งหมิงเวยใจเต้นตึกตักทันที ในใจมีลางสังหรณ์บางอย่าง
ซ่งหรูอี้มองไปยังที่ไกล ๆ “เยี่ยนจิง”
ซ่งหมิงเวยลงไปนั่งบนพื้นดังตุ้บทันที
ที่จริงแล้ว ตอนที่เขารู้ว่าผู้ชายคนหนึ่งที่ชื่อว่าถังหลินปรากฏตัวอยู่ข้างกายของพี่สาวนั้น เขาก็รู้ว่าไม่ช้าก็เร็วจะต้องมีวันนี้
พี่สาวไม่ใช่คนของตระกูลซ่ง ซ่งจากซ่งหรูอี้ เธอเปลี่ยนมาใช้เมื่อตอนยังเด็กเพื่อเอาใจคนตระกูลซ่งอย่างสุดความสามารถ
ซ่งหรูอี้ไม่ได้พูดอะไร บรรยากาศค่อนข้างเศร้าสลด
“พี่!”
ซ่งหมิงเวยลุกขึ้นยืนอย่างฉับพลัน มองซ่งหรูอี้แล้วพูดเสียงดังว่า “ไม่ว่าต่อไปจะเป็นอย่างไร พี่ก็เป็นพี่ของผม เรื่องนี้ไม่มีทางเปลี่ยนแปลงได้!”
ในดวงตาของซ่งหรูอี้ปรากฏความรู้สึกประหลาดใจ
จากนั้นก็มาอยู่ตรงหน้าของซ่งหมิงเวย หัวเราะเบา ๆ
“บริษัทตระกูลซ่งต้องส่งต่อให้นายแล้ว ต่อไปพี่ไม่อยู่แล้วก็อย่าทำอะไรด้วยความสับสนวุ่นวายล่ะ”
“ครับ”
ซ่งหมิงเวยดวงตาแดงก่ำ
น้ำเสียงก็มีเสียงสะอึกสะอื้นเพิ่มขึ้นมา
“นอกจากนี้แล้ว ยินดีที่ได้รู้จักนายนะ”
ซ่งหรูอี้ยิ้มออกมาจากใจเป็นครั้งแรก “ฉันจะบอกว่านามสกุลเดิมของฉันคืออะไรดีกว่า”
“นามสกุลเย่ เย่หรูอี้”
พูดจบก็หันหลังจากไป
ในดวงตาของซ่งหมิงเวยมีน้ำตาไหลออกมา
ในตอนนี้เขาก็นึกถึงคำพูดที่ถังเฉาเคยพูดไว้กับเขาเมื่อนานมาแล้วขึ้นมาได้
อยากกลายเป็นผู้นำของตระกูลซ่งไหม?
ตอนนี้ ในที่สุดเขาก็ได้ดั่งใจหวังกลายเป็นผู้นำของตระกูลซ่งแล้ว
เพียงแค่สิ่งต่าง ๆ ยังเหมือนเดิม แต่ผู้คนได้เปลี่ยนไปแล้ว!
ปึก!
ทันใดนั้นเขาก็คุกเข่าอยู่บนพื้น โขกหัวไปทางภาพด้านหลังของซ่งหรูอี้ที่จากไป
“พี่ครับ ขอบคุณที่ช่วยค้ำจุนมาก ๆ ครับ!”
เสียงดังกังวาน รูปร่างของซ่งหรูอี้ก็นิ่งไปเบา ๆ
เธอไม่ได้หันกลับมา “ช่วยฉันดูต้นเหมยในบ้านด้วย ดอกเหมยบานแล้วบอกฉันด้วย”
ทิ้งประโยคที่มีความหมายลึกซึ้งกินใจประโยคหนึ่งไว้ ซ่งหรูอี้ ไม่สิ... ควรจะเป็นเย่หรูอี้ก็จากบ้านตระกูลซ่งที่เธอใช้ชีวิตมานานถึงยี่สิบปี
“เรื่องในอนาคตจะน่าชมยิ่งกว่านี้”
“ถังเฉา ฉันจะรอนายที่เยี่ยนจิง”
......
อีกด้านหนึ่ง ถังเฉาไม่ได้กลับบ้านไปด้วยกันกับหลินชิงเสว่
“ชิงเสว่ เฟิ่งหวงจะส่งคุณกลับไป ผมยังมีธุระที่ต้องทำอีก”
“ตอนที่พูดคำนี้ ในดวงตาของถังเฉามีความเยือกเย็นอยู่
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เจ้ามังกรพรีเมี่ยม