เจ้ามังกรพรีเมี่ยม นิยาย บท 456

หลังจากที่ฟางหย่าพูดจบ ในห้องก็เงียบไปในทันใด

เห้อหยางและหูเยว่เยว่มองไปที่ฟางหย่าด้วยความตกใจ ราวกับว่าพวกเขาตกใจกับคำพูดของฟางหย่า

ฟางหย่าในเวลานี้ หยิ่งทะนงราวกับนกยูง เงยคางขึ้นอย่างภาคภูมิใจและมองดูพวกเขาด้วยสายตาที่มองจากที่สูงลงต่ำ

เมื่อเห็นฉากนี้ ถังเฉารู้สึกตลกเล็กน้อย

นี่เธอกำลังพิสูจน์ให้เห้อหยางและหูเยว่เยว่รู้ว่าเธอเก่งแค่ไหน

รวมถึงการใส่ร้ายและดูถูกที่ได้รับที่ทางเข้าของโรงแรม ต้องการใช้โอกาสนี้ระบายมันออกมาทั้งหมด

เห้อหยางและหูเยว่เยว่จ้องมองที่ฟางหย่าชั่วครู่หนึ่ง จากนั้นก็หัวเราะออกมาดังๆ

"ฮ่าๆๆๆ……"

เมื่อเห็นเห้อหยางและหูเยว่เยว่หัวเราะ ฟางหย่าก็ตกตะลึงแล้วก็โกรธมาก“มีอะไรน่าขำ?”

“เธอบอกว่าเธอเป็นรองประธานลี่จิงกรุ๊ป ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า ตลกจริงๆ…”

"ทำไมไม่บอกว่าเป็นประธานลี่จิงกรุ๊ปเลยล่ะ!"

“ฟางหย่า ไม่ได้เจอกันนานหลังจากเรียนจบ คุณไม่เพียงแต่ยังย่ำอยู่ที่เดิม คุณยังต้องพัฒนาทักษะการคุยโอ้อวดของคุณด้วยนะ!”

เห้อหยางหัวเราะออกมาเสียงดัง

หูเยว่เยว่ยิ่งกว่านั้น หัวเราะจนน้ำตาไหลออกมา

ฟางหย่ารู้สึกร้อนใจ "ฉันเป็นรองประธานของลี่จิงกรุ๊ปจริงๆ!"

"ใครพิสูจน์ได้ล่ะ? ใครพิสูจน์ได้?"

เห้อหยางมองไปที่ฟางหย่าราวกับว่าเขากำลังดูตัวตลก "ฟางหย่า คุณรู้ไหมว่ารองประธานลี่จิงกรุ๊ปหมายถึงอะไร?มันเปรียบสเมือนเงินและชื่อเสียง ถ้าคุณเป็นรองประธานของลี่จิงกรุ๊ปจริงๆ ทำไมพวกเรา จึงไม่เคยได้ยินชื่อของคุณ?

“ถูกต้อง ฉันเคยได้ยินชื่อรองประธานของลี่จิงกรุ๊ป ชื่อเฉิงเพ่ย รองประธานเฉิง เมื่อไม่นานมานี้เคยมาที่เมืองเจียงเฉิง ฉันได้ร่วมดื่มกับเธอ แต่น่าเสียดายที่ฉันไม่สามารถติดต่อเธอได้ในภายหลัง” หูเยว่เยว่ก็กล่าว

ถังเฉาฟังแล้วก็ส่ายหัว

ฟางหย่าแค่เอาเงินที่เธอหามาได้ไปช่วยเหลือครอบครัว อีกอย่างเธอก็เป็นคนไม่ชอบโชว์ และไม่ชอบเข้าร่วมงานในโอกาสต่างๆ นอกจากนี้ เธอยังเป็นรองประธานสามคนที่ไม่ชอบโชว์ที่สุด

เมื่อมาถึงที่นี่ ถูกปฏิเสธมันทั้งหมดโดยตรง

“ฉันพิสูจน์ได้!”

หลินฉ่ายเวยตะโกนทันที มองเห้อหยางและหูเยว่เยว่ด้วยสายตาที่ไม่ดี

ดวงตาของเห้อหยางและหูเยว่เยว่จ้องไปที่หลินฉ่ายเวยอีกครั้ง และพวกเขาก็หัวเราะออกมาดังๆพร้อมกัน

“เป็นอีกคนที่พูดมั่วอีกละ”

“คุณครับ คุณหาผู้หญิงไม่ควรหาแต่คนที่หน้าตาดีอย่างเดียว หน้าตาดูมีประโยชน์อะไร คุณต้องมองหาผู้ที่มีสมอง เช่นเยว่เยว่ของผม ฉลาดมาก”

เห้อหยางมองไปที่ถังเฉา หัวเราะแล้วพูด

ถังเฉายิ้มและไม่พูด แต่เพียงแค่ขยับตะเกียบและกิน

ตอนนี้ เขาสงสารสองคนนี้อย่างมาก

เขาอดไม่ได้ที่จะบอกความจริงกับพวกเขาแล้ว

หากพวกเขารู้ว่าเขาและฟางหย่าเป็นรองประธานของลี่จิงกรุ๊ป ภรรยาคือประธานของลี่จิงกรุ๊ป และแม้แต่จวี้เฟิงกรุ๊ปก็เป็นของเขา พวกเขาจะตกใจจนหมดสติแน่นอน

เมื่อเห็นถังเฉาไม่พูด เห้อหยางก็มองไปที่ฟางหย่าอีกครั้ง "ฟางหย่า เห็นแก่ที่เราเป็นเพื่อนร่วมชั้นเก่า ผมขอแนะนำคุณนะ ด้วยรูปลักษณ์ของคุณ คุณสามารถหาแฟนที่รวยกว่านี้ได้"

“ฉันจะหาแฟนแบบไหน มันเกี่ยวกับคุณไหม?”

ฟางหย่าดูโกรธ เนื่องจากอีกฝ่ายไม่เชื่อว่าเธอเป็นรองประธานของลี่จิงกรุ๊ป เธอจึงไม่ไปเน้นย้ำอีก

ตอนนี้ เธอแค่อยากกินข้าวให้เสร็จเร็วๆแล้วจากไป

แน่นอนว่าเห้อหยางดูออกว่าเธอไม่อยากอยู่ที่นี่ เขาหมุนตาแล้วพูดว่า “คุยไม่ถูกคอ ครึ่งคำก็มากเกิน ที่รัก เรากลับกันเถอะ”

"ได้สิ"

หูเยว่เยว่ก็ไม่อยากอยู่ที่นี่ต่อ

ถังเฉาก็ลุกขึ้นเช่นกัน "ในเมื่อเป็นเช่นนี้ เราก็ไปกันเถอะ"

ฟางหย่ารู้สึกเสียดายอาหารบนโต๊ะที่ยังไม่ได้กิน และอาหารที่นี่ก็ค่อนข้างดี ดังนั้นเธอจึงเรียกพนักงานเสิร์ฟมา "สวัสดีค่ะ ช่วยแพ็คให้ฉันด้วย"

เป็นผู้จัดการหญิงที่เดินเข้ามา เธอมองฟางหย่าเหมือนคนที่ไม่เคยเจอโลกภายนอก “ขอโทษนะ คุณฟาง ที่นี่ของเราไม่มีบริการห่ออาหารกลับไปค่ะ”