เจ้ามังกรพรีเมี่ยม นิยาย บท 471

คำพูดของหวังอิ่ง ทำให้ต่งลี่ สวีเจียและหวังนั่วอีเพื่อนเก่าของเธอผ่อนคลายลง และหัวเราะเฮ้อๆแล้วอวยพรให้กับหวังอิ่ง

“สมกับเป็นคนที่เข้าสู้สังคมเร็วที่สุดจริงๆ แถมยังมีการงานที่ดีที่สุดอีกด้วย”

อาหารถูกเสิร์ฟหมดแล้ว แต่เด็กเสิร์ฟคนนี้พูดอย่างชัดเจนแล้วว่า เป็นเพราะเห็นแก่หน้าของแขกวีไอพีถึงได้นำอาหารพวกนี้มาเสิร์ฟ

เสิร์ฟพร้อมไวน์โรมาเน่คอนติที่ถูกมักมานาน

คนที่อยู่ในเหตุการณ์นี้ นอกจากโจวข่ายแล้ว ใครจะได้รับการดูแลที่ดีแบบนี้นอกจากเขา

หลินชิงเสว่ซูเซี่ยมองไปหาถังเฉาไปพร้อมกัน

ถ้าเห็นแก่หน้าของโจวข่ายถึงนำอาหารพวกนี้มาเสริฟ์จริงๆ ทำไมไม่นำมาเสริฟ์ตั้งแต่ตอนแรก?

ที่สำคัญ อาหารพวกนี้ถูกนำมาเสริฟ์หลังจากถังเฉาออกไป

หลินจ้าวหยูนซูเซี่ยมองตาถลนทันที: “พี่เขย พี่เองหรือ?”

ถังเฉาโบกมือ: “อย่าพูดเสียงดัง”

ถึงหลินจ้าวหยูนจะอยากที่จะพูดออกมา แต่ถังเฉาไม่ให้เธอทำแบบนั้น เธอก็เลยทำอะไม่ได้

เธอก็ยิ่งรู้สึกยกย่องนับถือถังเฉามากยิ่งขึ้น

“โจวข่าย ตอนนี้นายเป็นคนดังที่ติดตามคุณชายตระกูลเซี่ย ระหว่างความสัมพันธ์ของพวกเราแล้ว เรื่องของสามีฉัน นายคงจะช่วยใช่มั้ย?”

หวังอิ่งเปลี่ยนหัวข้อที่คุยกันกะทันหัน และซอกไปที่แขนของโจวข่าย แสดงให้เขารู้ถึงความต้องการของตัวเองชัดเจน

หวังอิ่งชอบโจวข่ายมาโดยตลอด ตั้งแต่ตอนสมัยจบใหม่แล้วจนถึงตอนนี้ ที่เขาไปเป็นแฟนกับเปาฉวนเป็นเพราะเงินล้วนๆ

เปาฉวนมีสีหน้าที่มืดมน แต่ก็ทำเป็นเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น และหัวเราะและพูดกับโจวข่ายว่า: “อิ่งอิ่งพูดถูก พวกเธอสองคนเป็นเพื่อนกันมานานแล้ว เรื่องแค่นี้ คงไม่ช่วยไม่ได้นะ?”

โจวข่ายขมวดคิ้ว

ไม่รู้เพราะอะไร เห็นอาหารที่น่ากินแบบนี้ถูกส่งมา พร้อมกับไวน์ โรเน่คอนติสองขวด ในใจของเขากลับรู้สึกกดดันอย่างมาก

“รอก่อน!”

เขารีบโบกมือ:"นายบอกว่าอาหารพวกนี้ นำมาเสริฟ์เพราะเห็นแก่หน้าของฉันหรือ?”

“ใช่ครับ นอกจากนาย ยังจะมีใครหรือ?”

หวังอิ่งยิ้มอย่างอ่อนหวานฟ: “เป็นถึงคนดังที่อยู่ข้างๆคุณชายเซี่ยเลยนะ”

โจวข่ายตกอยู่ในความเงียบ และไม่ได้ตอบอะไรหวังอิ่งแล้วลุกขึ้น

“ฉันไปเข้าห้องน้ำสักครู่”

เขาออกจากที้นังขอวตัสเองอย่างลำบากใจ

ในโต๊ะอาหารก็เริ่มพูดคุยกัน โดยนำโดยหวังอิ่ง พูดคุยถึงเรื่องเจ้าชู้ตอนสมัยเรียนของโจวข่าย

หลินจ้าวหยูนไม่อยากจะเข้าร่วม หันกลับไปอีกที ถังเฉาก็หายไปแล้ว

กำลังจะไปตามหา ซูเซี่ยกลับมาดึกแขนไว้และส่ายหัว

ในห้องน้ำที่หรูหรา

โจวข่ายล้างมือด้วยน้ำที่เย็น และล้างหน้า

เขามองตัวเองที่อยู่ในกระจก

เป็นเพราะเห็นแก่หน้าฉันหรือ?

โจวข่ายขำตัวเอง

ดูปลอมมาก

เขาพึ่งเคยเจอหน้าเซี่ยหรูหลงไม่กี่ครั้งเอง เป็นไปไม่ได้ที่เซี่ยหรูหลงจะเลี้ยงอาหารที่หรูหราและไวน์ชื่อดังแบบนี้

โต๊ะอาหารนี้ต้องมีแขกที่สูงส่งกว่าเขาแน่นอน!

ขณะเดียวกัน มีชายหนุ่มคนหนึ่งได้เดิมมาหยุดตรงหลังเขา

เมื่อเห็นหน้าเขาชัดแล้ว โจวข่ายหน้าเปลี่ยนสีอึ้งเล็กน้อย

“คุณเองหรือ?” แฟนของจ้าวหยูน

ถังเฉาพยักหน้าเบาๆ โจวข่ายรีบหลีกทางให้เขา

ถังเฉาเปิดน้ำจนแรงสุด แต่ก็ไม่ได้ล้างมือ

แต่กลับเงยหน้าไปมองตัวเองที่อยู่ในกระจก

“ผมไม่ใช่แฟนของจ้าวหยูน” ถังเฉาพูดออกมา

ได้ยินแบบนี้ โจวข่ายอึ้งไปเลยแล้วเปลี่ยนเป็นสีหน้าที่แปลกใจ: “แล้วทำไมคุณถึง……”

“ผมเป็นพี่เขยเธอเอง”

โจวข่ายถึงรู้ความจริง

“จ้าวหยูนกลัวขายหน้าต่อหน้าเพื่อนๆ เลยให้ฉันมา แต่สิ่งที่เธอคิดไม่ถึงก็คือ นี้กลับทำให้เธอยิ่งขายหน้าขึ้นไปอีก”

ถังเฉาหยิบบุหรี่ออกมาแล้วส่งไปให้โจวข่าย： “สูบบุหรี่มั้ย?”

โจวข่ายลังเลอยู่สักพักแต่ก็รับมา