เจ้ามังกรพรีเมี่ยม นิยาย บท 475

“ชินเสว่เธอมาได้อย่างไร?”

ถังเฉาถามไปอย่าง ทำท่าเหมือนเจอผี

หลินชิงเสว่ขมวดคิ้วและพูดว่า:” วันนี้เป็นวันหยุด ก็พูดกันแล้วว่าจะพาเสี่ยวลี้มาที่นี้”

ถังเฉาถึงนึกขึ้นมาได้ ว่าวันนี้เป็นวันหยุด

ทันใดนั้นเขารู้สึกเหมือนเหตุร้ายกำลังจะมาถึง

ในห้องมีเจียงไป๋เสว่อยู่ ถ้าให้เธอเห็นตามนิสัยของหลินชิงเสว่แล้ว ต้องเกิดเรื่องขึ้นแน่ๆ

ถังเฉาหายใจเข้าลึกๆ และฝืนยิ้มออกมา:“ชินเสว่ เธอไปหาประธานฟาง ฉ่ายเวยก่อนได้มั้ย…..”

หลินชิงเสว่ที่ฉลาดแววตาได้เปลี่ยนไปทันที ทำไมถึงจะคิดไม่ออกว่าต้องมีอะไรอยู่ในห้องแน่นอน

ทันใดนั้น สีหน้าเธอเปลี่ยนไปเป็นสีหน้าที่ขาวซีด

แต่แววตาก็ยังเยือกเย็นเหมือนเดิม

“ หลีกไป!”

เธอพูดอย่างเยือกเย็น

ถังเฉาหมดวิธี ทำได้เพียงหลีกทาง

วินาทีนี้ เขารู้สึกเหมือนฟ้ากำลังจะถล่ม

หลินชิงเสว่เข้าไปแล้ว เห็นเจียงไป๋เสว่นอนอยู่บนเตียงเธอปรากฏสีหน้าที่แปลกใจ

เธอจ้องมองอยู่สามวินาที และสีหน้าเปลี่ยนเป็นสีหน้าที่โกรธและตะโกนออกมา:“ถังเฉา!”

เสียงนี้ทำให้เจียงไป๋เสว่ตื่นขึ้นมา

เธอตื่นขึ้นมา เห็นหลินชิงเสว่ใช้แววตาที่โกรธจ้องมองเธออยู่ เธอก็ลนลานทำอะไรไม่ถูก

“ ไม่ใช่นะ พี่หลินพวกเราไม่ใช่อย่างที่พี่คิดนะ……”

เจียงไป๋เสว่รีบลงจากเตียงเพื่อไปอธิบาย ด้วยความที่ลนลานมากเกินไป แผลที่พึ่งทำเสร็จก็ได้ฉีกขาด มีเลือดสดๆไหลออกมาทันที

เธอก็ล้มลงไปกับพื้น สีหน้าเธอเจ็บปวดทรมานมาก

“ไป๋เสว่！”

ถังเฉาก็รีบไปประคองเธอไว้

เมื่อหลินชิงเสว่เห็นการกระทำนี้ก็เหมือนถูกฟ้าผ่า

น้ำตาได้ไหลออกมาทันที

“ เยี่ยมมาก ถังเฉา นายเยี่ยมมาก ฉันไว้ใจนานมากขนาดนี้ แต่นายกลับทำแบบนี้กับฉัน!”

หลินชิงเสว่เสียงใจมาก กำลังที่จะพาถังเสี่ยวลี้กลับไป

เจ้าตัวเล็กนี้ไม่ยอมไป:” คุณแม่ พวกเราจะไปไหน? คุณพ่ออยู่ที่นี้แล้ว……”

“ เขาไม่ใช่พ่อของลูก! ลูกไม่มีพ่อแบบนี้!”

หลินชิงเสว่อุ้มถังเสี่ยวลี้ขึ้นมา กำลังจะจากไป

ถังเสี่ยวลี้ร้องไห้หนัก: “หมูต้องการคุณพ่อ!”

หลินชิงเสว่ไม่ได้หันกลับไปมอง และพาถังเสี่ยวลี้ออกไป

ถังเฉารีบวิ่งตามไป: “ชิงเสว่ เธออย่าเข้าใจผิดนะ เธอบาดเจ็บ…….”

“เธอได้มานอนกับนายแล้ว ยังจะมีอะไรเข้าใจผิดอีกหรือ?”

หลินชิงเสว่มองถังด้วยแววตาที่คับแค้น

“ชิงเสว่…..”

ถังเฉากำลังจะพูดอะไรออกมา แต่กลับถูกหลินชิงเสว่พูดแทรงเข้ามา: “นายไซหัวไปเดี๋ยวนี้ ฉันไม่อยากเห็นหน้านาย!”

รักมากแค่ไหน ก็แค้นมากเท่านั้น

ตอนนี้หลินชิงเสว่แค้นถังเฉาเข้ากระดูกดำแล้ว

เหตุการณ์ข้างนอกดึงดูดความสนใจของฟางหย่ากับหลินฉ่ายเวย เมื่อเปิดประตูก็เห็นหลินชิงเสว่ร้องไห้ออกไป

“ประธานหลินเธอมาที่นี้ได้ไง……นี่มันเกิดอะไรขึ้น?”

“ไซหัวไป!”

ฟางหย่ากำลังจะถาม แต่กลับถูกหลินชิงเสว่ว่ากลับ เธออึ้งอยู่กับที่ไม่กล้าตามไป

และตอนนี้ที่พวกเธอหันกลับไปมอง เห็นเจียงไป๋เสว่ที่อยู่ข้างๆถังเฉาก็รู้แล้วว่าเกิดอะไรขึ้น

“ขอโทษ”

ใบหน้าของเจียงไป๋เสว่เต็มไปด้วยความรู้สึกผิด

ถ้าเมื่อวานเธอไม่ได้โทรไปหาถังเฉา ไปรบกวนเขาวันนี้ก็จะไม่เกิดเรื่องแบบนี้ขึ้น

แต่ก็ไม่มีวิธีอื่นแล้ว ถ้าไม่มีถังเฉาเธอต้องเสียเลือดมากจนเสียชีวิตแน่ๆ

“ไม่เป็นไร เดี๋ยวฉันจะไปอธิบายเอง”

ถังเฉาไม่ได้เก็บไปคิด

ฟางหย่า หลินฉ่ายเวยเข้าไปในห้องเห็นผ้าปูที่นอนที่เต็มไปด้วยเลือด และใบหน้าที่ขาวซีดของเจียงไป๋เสว่ ก็รู้แล้วว่าเกิดความเข้าใจผิดกันระหว่างพวกเธอ

ก็เลยร้อนรนขึ้นมา: “ประธานหลินเข้าใจผิดแล้ว ทำไมคุณถึงไม่ไปอธิบายกับเธอ?”

ถังเฉาส่ายหัว: “ไปอธิบายตอนนี้เธอคงไม่ฟังหรอก รอเธอหายโกรธก่อน ค่อยไปอธิบาย”