“เย่หรูอี้?”
ถังเฉานิ่งไปสักพัก ไม่มีคุ้นเคยในสมองเลยสักนิด
ปฏิเสธไปทันทีว่า “ไม่พบ”
หลินฉ่ายเวยจึงโทรศัพท์ออก แจ้งกับทางเคาน์เตอร์หน้าประตูว่าไม่พบ
ไม่นาน หลินฉ่ายเวยก็เข้ามารอบ
รอบนี้สีหน้าไม่ค่อยปกติเท่าไหร่นัก
“ประธานถังคะ เย่หรูอี้คนนั้นบอกว่า ชื่อเดิมของเธอคือซ่งหรูอี้……”
”ซ่งหรูอี้?”
เมื่อได้ยินอย่างนั้น สีหน้าของถังเฉาก็มีความตกใจมากเช่นกัน
เขารู้ว่าเดิมทีซ่งหรูอี้ไม่ใช่คนของตระกูลซ่ง แต่เป็นเด็กกำพร้าที่ตระกูลซ่งรับเลี้ยงไว้
แซ่จริงๆคืออะไร เขาเองก็ไม่รู้
ไม่คิดเลยว่าจะแซ่เย่!
ถังเฉาจึงพูดได้เพียง “ให้เธอเข้ามา”
ถังเฉานั่งรอเงียบๆในห้องทำงาน ไม่นาน ประตูเปิดออก
เย่หรูอี้ที่ใส่เสื้อกี่เพ้าสีม่วงเดินเข้ามาอย่างสง่างาม
ด้านหลังมีคนแก่คนหนึ่งตามมา และมีคนวัยกลางคนที่ใส่สูทและเสื้อคอจีนจีนสีดำอีกสองคน
“ถังเฉา เราเจอกันอีกแล้ว”
เย่หรูอี้นั่งลงตรงหน้าของถังเฉาอย่างเป็นธรรมชาติ ใบหน้าที่สมบูรณ์แบบ มีความซับซ้อนและรอยยิ้มยินดี
“ซ่งหรูอี้….”
หลังจากที่แยกจากตระกูลซ่ง วันเวลาผ่านไปสักพักแล้ว
เจอกันอีกครั้งนี้ สายตาของถังเฉามีความกังวลเล็กน้อย
หลินฉ่ายเวยที่ยืนอยู่ด้านข้างก็มองซ่งหรูอี้ด้วยสีหน้าตกใจ
หน้าตาของเธอไม่ได้เปลี่ยน เสื้อผ้าที่ใส่ก็ยังเป็นกี่เพ้าสีม่วงรัดรูปเหมือนเดิม
แต่ถังเฉากลับรู้สึกว่าตัวเธอมีความเปลี่ยนแปลงอย่างมาก
บนตัวเธอมีราศีอย่างหนึ่งที่เมื่อก่อนไม่เคยมีเพิ่มเข้ามา
นั่นก็คือความสง่าสูงส่ง
ความสง่าที่แผ่กระจายออกมาทั่วร่าง เหมือนกับเจ้าหญิงของประเทศแห่งหนึ่ง แสดงสวยงามให้ทั่วโลก
แล้วสายตาของถังเฉาก็มองไปยังคนแก่ผมหงอกที่อยู่ด้านหลัง
ที่จริงแล้ว ในวินาทีที่คนแก่คนนั้นเข้ามา ถังเฉาก็รู้สึกได้ถึงความแข็งแกร่ง ในใจมั่นใจว่าเขาคือยอดฝีมือ
สามารถได้รับการคุ้มครองจากผู้แข็งแกร่งระดับสูงแบบนี้ ฐานะของซ่งหรูอี้จะต้องสูงส่งมากแน่ๆ
เย่อู๋เหินก็มองถังเฉาอย่างระแวดระวังเช่นกัน
จากตัวของชายหนุ่มคนนี้ เขารู้สึกได้ถึงความกว้างใหญ่ดั่งท้องฟ้ามหาสมุทร และขยับเข้าไปใกล้ซ่งหรูอี้นิดหน่อยเพื่อปกป้องอย่างไม่รู้ตัว
ซ่งหรูอี้หัวเราะเบาๆ “ฉันไม่ใช่ซ่งหรูอี้แล้ว ฉันแซ่เย่ มาจากตระกูลหลวงในเยี่ยนตู ตระกูลเย่!”
ถังเฉาท่าทางเคร่งขรึม
ตระกูลหลวงในเยี่ยนตู ตระกูลเย่
เขาได้ยินอีกตระกูลหนึ่งในตระกูลหลวงอีกแล้ว แซ่เย่
ได้ยินเพียงเย่หรูอี้หัวเราะเยาะคำหนึ่ง “แต่ว่า ถ้าหากว่าเป็นนาย เรียกฉันว่าซ่งหรูอี้เหมือนเดิมต่อไปก็ไม่เป็นไร ฉันตอบทั้งนั้น”
“เรียกเธอว่าเย่หรูอี้ดีกว่า”
ถังเฉารีบปฏิเสธ
ตั้งแต่วินาทีนี้ต่อไป เขาเข้าใจแล้ว
ซ่งหรูอี้ที่ผ่านมาได้ตายไปแล้ว
ที่นั่งอยู่ตรงหน้าของเขาตอนนี้เป็นคนใหม่
“เธอมาหาฉันมีเรื่องอะไรงั้นหรอ?”
ถังเฉาถามอย่างระวัง
ถึงแม้เขาจะอยู่ในตำแหน่งที่สูงแล้ว แต่ทุกครั้งที่เผชิญหน้ากับผู้หญิงคนนี้ เขาก็ไม่กล้าไม่ให้ความสำคัญ
บอกได้คำเดียวว่า ผู้หญิงที่สามารถทำลายบริษัทของหลินชิงเสว่ได้
อันตรายมาก
เย่หรูอี้หัวเราะเยาะ “นายดูนายสิ ก็ยังระแวดระวังใส่ฉันเหมือนเดิม สบายใจได้ เรื่องเมื่อครั้งก่อน ฉันไม่มีทางทำเป็นครั้งที่สองแล้ว”
เย่หรูอี้ยังอยากรื้อฟื้นอดีตกับถังเฉา แต่ว่าเริ่นจวินตงที่อยู่ด้านหลังนั้นมองถังเฉาด้วยสีหน้าตกใจแล้ว
นี่ก็คือเจ้าของที่แท้จริงของจวี้เฟิงกรุ๊ป แล้วยังเป็นหนึ่งในคนของลี่จิงกรุ๊ปสาขาเจียงเฉิง!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เจ้ามังกรพรีเมี่ยม